Proszę o rady dla skrupulanta

Niedawno, niejako "przy okazji" odpowiedzi pewnego księdza na pytanie o rozeznanie grzechu, dowiedziałem się, że grzech lekki (może też chodziło o założenie, że ma być całkiem świadomie i dobrowolnie) popełniany notorycznie, bez woli i chęci poprawy, może być(?) / jest(?) grzechem cięzkim. Nie było to powiedziane bezpośrednio...

Więc... czy i kiedy taka sytuacja może zaistnieć? Tak, wiem, że należy się koncentrować na Bogu, nie na grzechach, jednak skrupuły...

Mysle ze moze latwiej to zrozumiec jesli sie widzi grzech jako rane. Kazdy grzech rani zycie Boze jakie jest w nas. I jesli czesto zadaje sie mala rane, ktora nie zabija sama w sobie, ale "tylko" oslabia, to wiele takich malych ran tez moze doprowadzic do smierci. Szczegolnie gdy sa to grzechy tego samego rodzaju, to tak jakby udzerzac w cialo zawsze w tym samym miejscu, okolice beda duzo bardziej oslabione i latwiej tam bedzie wchodzic choroba.

Najlepiej wiec kazda chorobe przedstawiac lekazowi. Wszystko co wyjdzie na swiatlo, staje sie swiatlem.

Co do skrupulanstwa policz wszystkie Twoje grzechy a pozniej wszystkie rany Chrystusa. Tych ostatnich bedzie zawsze wiecej. A kazda Jego rana sama wystarczy by pokryc wszystkie grzechy. Sw Tereska mowila ze jedna kropla Zbawiciela wystarczy by caly swiat zbawic.

Oto rozmyślani dotyczące tego zaganienia, które otzrymuję z katolickiego portalu:

"Rekolekcje: Nie mnóż sobie grzechów.
Niezmiernie ważna rzecz. Albowiem im bardziej zgubny jest grzech śmiertelny, tym
bardziej nierozumną jest rzeczą robić sobie grzechy śmiertelne tam, gdzie ichnie ma.
Co należy do grzechu śmiertelnego?
Całkowita świadomość. Popełniłeś coś
brzydkiego w dzieciństwie, nie zdając sobie oczywiście sprawy z doniosłości
tego; miałeś tylko zamglone pojęcia o Bogu, religii i moralności; a więc brak
było w tych wypadkach pierwszego warunku do grzechu śmiertelnego!
Do grzechu śmiertelnego potrzeba całkowicie wolnej woli. Na wolę zaś człowieka
wpływa tyle ograniczeń i tyle podniet, że nie zawsze może ona swobodnie
decydować. Z natury samej ma ona pewną skłonność do złego. Do tego przyłącza się
stan chorobliwy, dziedziczność, rozdrażnienie nerwów, namiętności itd. Ściśle
rzecz biorąc, w większości wypadków nie ma się do czynienia ze złą wolą.
Większość ludzi uchybia i upada albo w odurzeniu namiętności albo z pewnej
lekkomyślności, z nieuświadomienia religijnego lub z pewnego rodzaju tępoty
umysłowej, pod presją zewnętrznych stosunków lub z dziedzicznych skłonności.
Do grzechu śmiertelnego wymaga się ważnej sprawy. Za lada bagatelkę nie padnie
na nikogo wyrok potępienia. Dobra jest wierność w małym. Ale też z drobnych
kłamstw, z łakomstwa, sprzeczek, niewielkich zazdrości itp. nie należy robić
ważnych spraw w tym znaczeniu, jakoby grzechem ciężkim były. Tak zwane grzechy
główne otrzymały tę nazwę dlatego, że są źródłami wielu innych grzechów, a nie
dlatego, jakoby zawsze miały być grzechami ciężkimi. Gniew należy do grzechów
głównych, a przecież aż nazbyt często nie jest wcale grzechem ciężkim.
Wreszcie do istoty grzechu śmiertelnego należy i to, że dokonuje całkowitego
zerwania z Bogiem (Nie każdy grzech ciężki sprawia całkowite zerwanie z Bogiem.
Zostają jeszcze węzły wiary i nadziei, które nas łączą z Bogiem, chociaż węzeł
miłości został zerwany. Ciężkie grzechy niewiary i rozpaczy niszczą nawet tę dwa
węzły.)
Jeżeli jednego choćby z wymienionych elementów brakuje, wtedy niema też grzechu
śmiertelnego. Lub jeśli zachodzi poważna wątpliwość, czy rzeczywiście wszystkie
te trzy elementy spełniły się równocześnie, wtedy też niema grzechu
śmiertelnego. Nie węsz więc wokoło zbyt pochopnie grzechu śmiertelnego. "


Od siebie dodam tylko tyle, że nasze sumienie pomaga nam rozeznawać nasze grzechy i modląc się o mądrość, o dar rozeznania- otrzymamy ją.

Wikingu do twojej odpowiedzi przytoczę przykład na podstawie przeklinania. Jeżeli zdarzy się, że przeklinamy sporadycznie, bardzo rzadko to wtedy grzech jest lekki. Ale jeżeli przeklinamy często (np. co drugie słowo) to wtedy grzech staje się ciężki. Oczywiście nie tyczy się to wszystkich przypadków, ale napewno większości.

Od kiedy przeklinanie jest grzechem ciężkim??!!

Koralinek napisał:


od zawsze, jeśli się nie zna umiaru, tak samo jest z alkoholem, księga Madrosci Syracha mówi:


i dalej jest napisane:



proponuję także rozdział 21 księgi Mądrości Syracha, który mówi o skutkach grzechu

jeśli się nadużywa czegoś bez opamiętania : czy to przekleństwa, czy alkohol to zbaczasz z drogi, która wiedzie do Boga

każdy grzech jest głęboką raną zadaną zarówno sobie jak i Chrystusowi, sobie bo prowadzi cię do śmierci (jeden grzech nawet mały pociąga za sobą co raz to poważniejsze), bo do tego namawia cię szatan, popełniając grzech przeciw Bogu stajesz się dzieckiem diabła (1 List św. Jana 3,8), Chrystusowi - ponieważ każdy grzech to cios wymierzony w tego, który cię kocha i dał się za ciebie ukrzyżować mimo że był niewinny, każdy grzech to jakbyś biczował ciało Chrystusa, jeśli przeklinasz to także grzeszysz, może nie jest to aż taki ciężki grzech, ale jeśli nie szukasz oczyszczenia się z tego grzechu to wchodzisz w kolejne znacznie cięższe

pozdrawiam

A co ma alkohol do przeklinania?

to tylko porównanie, chodzi o to że nadużywanie niektórych rzeczy czy zachowań prowadzi do poważnych konsekwencji, tak jest również w przypadku przeklinania, jeśli sie go nadużywa tym bardziej świadomie to wchodzi się w grzech ciężki, mimo że samo użycie niewłaściwych wyrazów uznawanych za przekleństwo w przypadku gdy robi sie pod wpływem jakichś emocji nie jest aż takim ciężkim grzechem, można by się rozwodzić także nad formami przekleństwa : jakie one są, czego dotyczą - w niektórych przypadkach również można wejść w grzech ciężki (np. gdy przekleństwo dotyczy życzenia śmierci drugiej osoby), trudno uznać niecenzuralne słowo typu k..a itp za ciężki grzech, gdy sie wypowie je własnie w jakimś stanie złości czy innym, jednak zawsze trzeba brać pod uwagę że grzech to grzech i trzeba się z niego mimo wszystko wyspowiadać bo ukrywanie grzechów jest bardzo ciężkim grzechem i wiadomo że spowiedź jest wtedy nie ważna, nawet jeśli otrzymasz rozgrzeszenie, bo tak naprawde nie prosi się kapłana o przebaczenie lecz samego Boga a on wie jakie grzechy człowiek ma na sumieniu i nie da się niczego przed nim ukryć.

pozdrawiam