Zależy czego się w ST szuka.
Ja zacząłem czytać NT a później ST. Dziś równie chętnie czytam i jedno i drugie. Najtrudniejsze na początku w ST przebić się przez narzucone interpretacje (sprawa Onana jest tu wręcz sztandarowa), następny poważny błąd to przykładanie współczesnej wizji porządku świata do czasów starożytnych. Potem idzie juz łatwiej.
Jeżeli ktoś boi się stracić wiarę po lekturze ST, to równie dobrze powinien np. nie czytać Browna czy nie oglądać programów Discovery i BBC, o książkach historycznych nie wspominając (zwłaszcza historia Europy).

Nie mam swojego Kościoła. Cóż, kwestię lekcji religii w szkołach biskupi też widzą inaczej, na swoją własną zgubę, moim zdaniem



Tak. Ale większość ludzi nie wie, czego szuka, a co gorsza, nie wie, co można w ST znaleźć.



Tak samo polecają czytać polskie przekłady katolickie. Ja czytałem równolegle.



Nie powiedziałbym. W ST najtrudniejsze są: 1) ogólna brutalność i nakazywanie przez Boga wybijania całych narodów wraz z kobietami i dziećmi, 2) nudne i wyglądające dziś prymitywnie, długie, skomplikowane i również brutalne (ja, gdy czytałem za pierwszym razem, zastanawiałem się głównie, skąd oni brali tyle zwierząt do zabijania na ofiary) przepisy rytualno-religijno-społeczne, 3) co najmniej kontrowersyjne postaci, pozytywnie lub zasadniczo pozytywnie traktowane (Samson np. to był niezły wariat), 4) mnóstwo problematyczności obyczajowej itp. itd. Nie rozumiem natomiast problemu "narzuconych interpretacji", o co chodzi?



Tak. Moja rodzona siostra np. zrezygnowała świadomie z lektury książki Nietzschego, którą ktoś jej pożyczył, w obawie, że straci przez nią wiarę. Uważam, że to bardzo dojrzała postawa. Niestety, niewielu na nią stać.

Nie znasz interpretacji sprawy Onana tak do niedawna popularnej w twoim Kosciele a i dziś pokutującej wśród ludzi? Właśnie dzięki powszechnemu dostępowi do Biblii i przetłumaczeniu jej na języki narodowe takie "wielbłądy" są prostowane, a jest ich jeszcze sporo.

Nie wiem nic o żadnej NARZUCONEJ interpretacji sprawy Onana, o żadnym "wielbłądzie" z nią związanym, ani o żadnych innych tego typu problemach wymagających jakiegoś "prostowania" (przez kogo BTW?).

Jak trzy małpki: nie widzisz, nie słyszysz i nie mówisz. nie dam się wciągnąc w retorykę. Upewniłem się: dyskusja, rozmowa jest z toba na dłuższa chwilę niemożliwa, bo prędzej czy później wracasz do tych samych schematów..

I, oczywiście, zamiast podać jakikolwiek konkret, atakujesz personalnie. I, oczywiście, z mojego postu znalazłeś i odpowiedziałeś tylko na ten fragment, który znów pozwolił ci dowalić "mojemu" Kościołowi. Frustracja i nienawiść aż się z ciebie wylewa. Spójrz czasem w lustro.

Zacytowałem cały post i do całego się odniosłem.
Jedyne co powiedziałem o KK w tym wątku, to pochwaliłem jego biskupów za zachęcanie do czytania Biblii.
Jak widać wyżej miałem rację: gonisz własny ogon. EOT

Gdzie zacytowałeś cały post?? Zacytowałeś tylko to: Nie rozumiem natomiast problemu "narzuconych interpretacji", o co chodzi?. SPÓJRZ CZASEM NA SIEBIE. Bo chyba zupełnie się nie orientujesz, co robisz.

bracia, troche miłości i uśmiechu

A to o "moim Kościele" to nie było o KK? A w jakim ja jestem Kościele, twoim zdaniem?

pewnie Pismo Św. jest najważniejsze, ale mimo wszystko nie można pomniejszać objawień prywatnych... one też mają ważną role, tez maja swoje miejsce w Kosciele... ważne jest , że nie dają nowego objawienia ale pomagaja je lepiej zrozumieć. W koncu objawienia prywatne jest swego rodzaju wyrażaną wolą Bożą dla aktualnego świata dla dzisiejszego dnia.

pzdr

ja wolę prywatnymi za bardzo się nie interesować. Niepotrzebne mi to do niczego.

Ale Koronkę do Miłosierdzia Bożego czy Różaniec odmawiasz?

Tak, odmawiam - oczywiście, to piękne modlitwy.
Mam na myśli raczej, że nie szukam nowości. Jak Kościół coś uzna, to może się tym zainteresuję, może nie. Za to ludzie są tacy, którzy na każde słowo, że się Maryja komuś objawiła, bądź rozmazała na szybie lecą w miejsca "święte".
Ja zachowuję nieufność...

Czy świadoma rezygnacja innowiercy/ateisty z lektury pism Ojców Kościoła
w obawie przed nawróceniem i przyznaniem, że tyle lat tkwiło się w błędzie,
że nie uznawało się tej prawdy, że Kościół jest prawowitym depozytariuszem
prawd objawionych przez Boga w Trójcy Świętej Jedynego, Który jest Drogą, Prawdą i Życiem,
Który rzeczywiście przemawia do człowieka bezpośrednio jak i przez innych ludzi,
byłaby dojrzałą postawą godną uznania, a jeśli nie - dlaczego?