Wolałbym poruszać się w przestrzeni faktów - filmiki youtube to kiepskie źródło.

To zresztą oni (głównie angielscy antypapiści w okresie wojen z Hiszpanią) wymyślili czarną legendę inkwizycji (głównie hiszpańskiej).

Reszta to już właściwie tylko po nich powtarzała, nie dodając nic specjalnie oryginalnego.

A mało kto wie, że akurat w Hiszpanii dzięki inkwizycji liczba oskarżeń o czary była minimalna, gdyż w przeciwieństwie do większości humanistów, którzy w masowe czary wierzyli, hiszpańska inkwizycja miała podejście zdrowo sceptyczne.

Do dziś nie do końca wyjaśnione są powody tak wielkiej powściągliwości inkwizycji w sprawie czarów. Na pewno jakąś rolę odegrała tu - dość sceptyczna - postawa Inkwizytorów Generalnych (którzy byli z reguły ludźmi wykształconymi), niechęć do represjonowania tzw. starych chrześcijan oraz to, że inkwizycja posiadała zarówno kadry naukowe zdolne do chłodnej refleksji nad sprawą, jak i aparat umożliwiający powstrzymanie samowoli swoich trybunałów. Nadto podsądni w sprawach o czary wywodzili się z dołów hiszpańskiego społeczeństwa - co czyniło ich w oczach trybunału raczej ofiarami, niż wspólnikami diabła.

Momentem zwrotnym okazała się - paradoksalnie - najbardziej tragiczna karta. W górskim regionie Zugarramurdi w Baskoni, pod wpływem łowów na czarownice uprawianych w pobliskiej Francji wybuchła psychoza strachu. Dokonywano krwawych samosądów, tak że wiele osób zgłaszało się z denuncjacją lub autodenuncjacją do władz świeckich, kościelnych i inkwizycji. Ta ostatnia postanowiła wysłać z misją wizytatora, Juana Valle de Alvarado. Ów w trakcie kilkumiesięcznej wędrówki zebrał oskarżenia przeciw 280 osobom, z czego aresztowano 40 osób (11 z nich otrzymało wyroki śmierci - z tego faktycznie spalono 6 osób).
Wydarzenia te nie uśmierzyły psychozy w regionie - przeciwnie, samosądy przybrały na sile. W tej sytuacji Suprema zdecydowała się posłać innego wizytatora - został nim członek trybunału inkwizycyjnego Alonso de Salazar y Frias. On także podjął, trwającą 8 miesięcy, wędrówkę po górskim regionie Zugarramurdi. W wyniku auto- i denuncjacji zebrał oskarżenia przeciw ponad 6000 osób. Alonso jednak był prawnikiem i to krytycznym - nie aresztował nikogo, lecz poddał analizie zgromadzony materiał dowodowy. Wykonał także wizje lokalne na miejscu rzekomych sabatów, wykonał próby działania "maści czarownic" (jak łatwo się domyślić, okazało się iż nie potrafi ona ani umożliwić lewitacji, ani nie jest szkodliwa dla zwierząt), dokonał konfrontacji zeznań a nawet zlecił badania lekarskie kobiet, które twierdziły że współżyły z szatanem (niektóre z nich okazały się być dziewicami).
W tej sytuacji napisał raport dla Supremy, w którym zawarł m.in. następujące słowa :

'[...] Rozważywszy to wszystko z należytą chrześcijańską wnikliwością, nie znalazłem najmniejszych podstaw, by sądzić, że choćby w jednym przypadku doszło do prawdziwych czarów.
[...] Na podstawie mojego doświadczenia wnioskuję o wadze milczenia i powściągliwości, jako że nie było czarownic ani zauroczonych, dopóki nie zaczęto mówić i pisać na ich temat.[...]'

31 sierpnia 1614 roku Suprema przyznała, iż wyroki w sprawie regionu Zugarramurdi były błędem i formalnie rehabilitowała skazanych, co wiązało się z cofnięciem konfiskat itp. kar dodatkowych. Aby aresztować jakąkolwiek osobę z oskarżenia o czary, potrzebne było od tej chwili przedstawienie niezbitych dowodów, zgoda wszystkich członków trybunału oraz uzyskanie zezwolenia Supremy. Umorzono wszystkie trwające jeszcze procesy o czary, zaś lokalne trybunały otrzymały specjalne kwestionariusze pytań, które miały sformalizować przesłuchania w sprawach o czarostwo. Jeśli ktoś sam zgłaszał się do trybunału należało zadać pytanie czy owa niewierność zdarza się tylko nocą, czy też w dzień - po usłyszeniu odpowiedzi "nocą" kwalifikowano zeznania jako relację ze snu i nie brano ich pod uwagę. Zakazano publikowania sensacyjnych szczegółów i odebrano możliwość orzekania w sprawach o czary sądom świeckim. Wezwano do nasilenia ewangelizacji na terenach objętych psychozą strachu przed czarownicami.
Mimo że przez wiele jeszcze lat w Europie płonęły stosy, po przełomowym roku 1614 inkwizycja hiszpańska nie skazała na śmierć ani jednej osoby w sprawie o czary - wszystkie procesy kończyły się uniewinnieniem lub czysto symbolicznymi karami. Stanowi to jaskrawy kontrast z krajami protestanckimi - nic zresztą dziwnego jeśli pamięta się jak wielkim zapałem, wręcz obsesją chwytania czarownic pałał zarówno Marcin Luter, jak i Kalwin (w 1545 roku Kalwin spalił za czary - wg własnego widzimisię, bez żadnego sądu - 31 osób w Genewie).
Choć trudno w to uwierzyć człowiekowi wychowanemu na propagandzie mówiącej jak to inkwizycja hiszpańska polowała na czarownice, fakty świadczą iż właśnie zachowanie świętego Officium w tej sprawie stanowi najjaśniejszy punkt na mapie średniowiecznej Europy.

(więcej tu http://analizy.biz/marek1962/inkwizycja ... eczarownic )

Myślę, że to nie kwestia wykształcenia, bo większość wykształconych ludzi wierzyła wtedy w masowe czarownictwo. Także Luter czy Kalwin mieszczą się całkowicie w ówczesnych kanonach wykształcenia.

Chyba przeważył swoisty konserwatyzm hiszpańskiej inkwizycji, która została powołana do zachowania status quo, a psychozy czarownictwa to była jednak swoista nowinka społeczna. Poza tym uleganie "oddolnym" nastrojom groziło chaosem, wymykaniem się spraw spod kontroli.

A kontrola to jednak było to co inkwizycja lubiła najbardziej...

A w kwestii owego rzekomego listu Trumana do Pacellego.

1. W jakim archiwum i/lub bibliotece ów list się znajduje?
2. Jaką ma w zwiazku z tym sygnaturę?
2. W jakim języku został napisany oryginał?
3. Z jaką datą został wysłany do adresata?
4. Kiedy i gdzie otrzymał go adresat?

No więc właśnie niekoniecznie. Np. Inkwizycja w Hiszpanii w pewnym momencie wydala edykt, iż każde oskarżenie kogoś o czary będzie ścigane jako herezja... skarżącego (nie muszę chyba mówić że liczba oskarżeń natychmiast spadla ?)
A ja bym zapytał : jakie znaczenie ma to co napisał Truman o człowieku, którego wiary nie znosił ?

Może ma takie, że Truman nigdy nic podobnego nie napisał? Ten "list" jest równie "prawdziwy" jak Protokoły medrców Syjonu.

"Oto co dzisiaj przeczytałem na łamach Gościa niedzielnego:
Inkwizycja różniła się od innych ówczesnych sądów... łagodnością. Przekazaniem władzom cywilnym w celu wykonania egzekucji kończyło się tylko 3-5 procent procesów. Na ogół kończyło się na karach Kościelnych. Wbrew legendom, ofiar inkwizycji było więc znacznie mniej niż ofiar sądów świeckich. [...] Oblicza się, że w ciągu 600 lat istnienia tego trybunału we wszystkich krajach łącznie spalono nie kilkaset tysięcy, lecz kilka tysięcy osób."

Ośmielę się ten cytat przeciwstawić opinii "Der Spiegel", każdy może sam rozstrzygnąć, kto podał fałszywe informacje.

Można wspomóc się tym tekstem:
http://pl.wikipedia.org/wiki/Inkwizycja





A więc na pewno nie więcej niż 15 tysięcy tysięcy osób, wszelkie więc setki tysięcy są kompletnie niemożliwe, nie mówiąc już o "Milionach". Jest to oczywiste kłamstwo, typowe dla ateistów nie znających się na historii (Dla ateistów nie znających się na historii, a więc tylko pewnej grupy, bo nie sądzę aby każdy ateista tak myślał).

Zarówno filmiki od "nieja" jak i ten fragment autora tematu to zwykłe oszczerstwa i kłamstwa.
W filmie wbrew historii mówi się o 50 milionach ofiar! Cóż, mają fantazję... Powyższe cytaty zaprzeczają tym oczywistym kłamstwom.

Tego , czy to były tysiące , czy setki tysięcy ludzi nigdy się tak naprawdę nie dowiemy , bo każdy będzie swoje zbrodnie zacierał i preparował fakty . Biorąc jednak pod uwagę nie tylko inkwizycję , ale wszystkie ludobójstwa w imię Boga , to słyszałem kiedyś takie słowa , z którymi się całkowicie zgadzam " żadna wojna na świecie nie przelała tyle ludzkiej krwi co kościół katolicki " To co teraz napisałem nie ma jednak żadnego znaczenia , bo chodzi mi o coś innego , a mianowicie o przekonywanie ludzi przez kościół katolicki do wiary w Chrystusa. Jestem naprawdę ciekawy , jak zareagował by Jezus ( gdyby żył ), że w skutek jego imienia , zginął choć jeden człowiek.

Zmieniłeś owe stwierdzenie - "żadna wojna na świecie nie przelała tyle krwi, co wojny religijne".

Ja akurat słyszałem wersję , którą przytoczyłem , więc nie będę się sprzeczał , bo nie wiem która jest orginałem . Jeżeli popełniłem błąd , to zwracam honor , ale już nie chodzi o przekręcenie jakiegoś wyrazu , tylko o to co miałem na myśli , czyli zabijanie w imię Jezusa.

To że jakiś człowiek wykorzystuje imię Jezusa do mordowania i osiągania własnych celów nie jest winą Boga czy Kościoła, ale tego konkretnego człowieka.

Aha, a więc nic innego ci nie pozostało jak oskarżyć historyków i kronikarzy, oraz dokumentację inkwizycji o fałszerstwo. Oczywiście, jeden wielki spisek i kłamstwo ... . A jakieś konkretne dowody na poparcie tej tezy? Bo w takim razie możemy i powiedzieć, że armia Rzymian wcale nie była taka duża i państwo nie było aż tak wielkie, ponieważ "swoi" kronikarze "swoich" faworyzowali. Zatem całą Historię można wrzucić do kosza, a w zamian postawmy teorie spiskowe niczym nie udowodnione.

Mniejsza o to, formalnie rzecz biorąc nie ma żadnych dowodów na jakąś masową zagładę ludzkości przez inkwizycję. Zresztą Kara śmierci nie była niczym nadzwyczajnym, świeckie sądy również z powodzeniem ją stosowały.

Zastanawia mnie tylko jeszcze jedno: Dlaczego protestantów się nie czepia za ich morderstwa? Czyżby oni nikogo nie zabili? Wszystkie ciosy wymierzyliście w Kościół Katolicki... trochę sprawiedliwości.



Dalej, Kościół nigdy nie zabijał w imię Chrystusa, jak to mają w zwyczaju mahometanie w imię Allacha wysadzać się w powietrze.
Krucjaty były wywołane dlatego, bo muzułmanie zabijali w tamtych rejonach chrześcijan, krucjaty szły z pomocą dla tamtych stron. Warto i w tym zakresie poznać przyczyny krucjat, bo bez żadnego powodu one nie powstały.

A teraz przejdę do Kontrataku:
Taki żart,

Dla ciekawości: Czy wiecie, że ponad 80% prześladowanych za poglądy religijne to chrześcijanie?

Kłania się historia i to nawet bliska , bo rodzima , a nie wspomnę już o jednej i drugiej Ameryce i krucjaty nie mają z tym nic wspólnego

.


I tu znów kłania się historia . Kronikarze pisali na potrzeby władców , więc ich godne czyny wynosili na wyżyny , a nie godne tuszowali , a że pisali na potrzeby władców chrześcijańskich , to .................... Co do historyków , to też jest temat "morze " Z historii wiemy , że pisali w większości na potrzeby ówczesnych społeczności - owszem fakty historyczne , ale je ubarwiali lub też pomniejszali ich znaczenie. Bardzo znanym przykładem ( przynajmniej dla tych , którzy znają historię ) są historycy z Grecji I Rzymu , którzy pisali , że Izraelici modlą się do osła , a historyk Izraelita temu zaprzeczał - ktoś tu kłamie - tylko kto ? bo chyba mi nie powiesz , że wszyscy mają rację.

A co się działo w Ameryce?