Mama zabroniła mi chodzić na te msze [o uzdrowienie] w niedzielę i święta chodziłam i będę chodzić.
A ty przypisujesz mojej mamie działanie Szatana. To straszne co piszesz.

To tylko Tobie się tak wydaje, że komukolwiek przypisuje działanie Szatana.
Nigdzie tego nie zrobiłam i nie zrobię.

Napisałam luźne stwierdzenie do Twojego własnego (prywatnego!) rozważenia.
Nie rozumiem oburzenia, napisałam: zastanów się, czy...
Nigdzie nie stwierdziłam żadnego FAKTU.

Natomiast przemyśl co na to Jezus - "Panie Jezu, dzisiaj nie idę na Ucztę, mam dziś w nosie Twoją Ofiarę, bo ktoś na niej umarł, więc nie idę. Ale w niedzielę lub święto przyjdę, obiecuję!"

Prawdopodobnie po prostu twoja matka kieruje się uprzedzeniami, strachem przed czymś innym wykraczającym poza jej doświadczenia. To ludzkie, bardzo często tak postępujemy, a szczególnie gdy chcemy ochronić kogoś bliskiego. Prawdopodobnie bym się z nią nie zgodził ale będę ciebie namawiał abyś usłuchała mamy, oraz abyś w posłuszeństwie (możesz od razu na wstępie podkreślić, że się podporządkowujesz) spokojnie porozmawiała z nią o przyczynach tego zakazu.

Wchodzisz w świat własnych fantazji. Nic nie uzasadnia takich wniosków.

Chrześcijanin ma być jak Jezus, tak?
Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz...

Na każdy problem powinniśmy patrzeć szerzej - przez pryzmat: co na to Jezus, jak by postąpił Jezus...

Jezus zaprasza na Ucztę, a ravella wyraźnie chce na tą Ucztę iść i wyraźnie czuje się na nią zaproszona.
Posłuszeństwo - jak najbardziej. Ale komu najpierw winniśmy posłuszeństwo?
Jeśli ravella jest niepełnoletnia - powinna posłuchać mamy, ale posłuszeństwo do Rodzica nie może się ograniczyć do ślepego wykonywania rozkazów, zwłaszcza tych niezgodnych z własnymi przekonaniami czy sumieniem.

Dlatego ravella powinna porozmawiać z Rodzicielką, zwłaszcza że wydając zakaz pod wpływem impulsu - w dodatku opartego na zasłyszanych (?) może plotkach - łatwo można kogoś skrzywdzić. Od tego jest dialog, a Jezus nigdzie nie nakazuje ślepego posłuszeństwa.
Sam rozmawia z Ojcem, próbuje Go przekonać do własnych racji - ale ostatecznie zawsze spełnia Jego Wolę.

Prawdopodobnie w twojej parafii są co najmniej dwa nabożeństwa dziennie, kilka w sobotę i kilka w niedzielę. Czy chodzisz na wszystkie?
Nie bądź nadgorliwcem. Tak jak gorliwość może budzić podziw, tak już nadgorliwość zawsze budzi podejrzenia i strach.

Nie przypisuj komuś wyimaginowanych intencji. Matka nie chce ograniczyć córce dostępu do Wieczerzy, a niepokój (i chęć ochrony córki) budzi u niej tylko to konkretne nabożeństwo (którego prawdopodobnie nie rozumie).
Dobieraj słowa nieco rozsądniej, proszę.

kozioł, teoretycznie wystarczy raz w roku przyjąć Komunię Świętą.
Ale to minimum.
Nie ma grzechu ten, który przyjmuje ją raz w roku wypełniając literę prawa, ale grzechem jest czuć potrzebę częstszego zjednoczenia - a nie iść za głosem sumienia.

Tylko i wyłącznie dlatego napisałam to, co napisałam - z postów wynika że ravella na to nabożeństwo chciała chodzić i czuła się na to nabożeństwo zaproszona przez Organizatora
I nie chodzi o nadgorliwość - a o głos sumienia.
Święty Paweł pisze wyraźnie że wszystko, co czynimy niezgodnie z naszym sumieniem jest grzechem.

A odpowiadając na Twoje pytanie: nie, nie chodzę na każde nabożeństwo, praca i zajęcia rzadko kiedy mi na to pozwalają - natomiast jeśli czuję potrzebę - idę. A jeśli nie idę za głosem sumienia i natchnieniem Ducha - mam grzech.
To bardzo jasna sprawa.
Tylko nasze sumienia przywykły już do zaokrąglania kantów i rozmazywania tego, co jest nam nie na rękę, nie po drodze, itd.
A wiara to nic innego jak nieustanne odpowiadanie Miłością na Miłość.

1) mój nick to Kozioł
2) nie teoretycznie ale zgodnie z nauką KK, "nie bądź świętszy od papieża"

I dlatego sugerujesz córce, że jej matką kieruje "Szatan" i w pośredni sposób namawiasz/usprawiedliwiasz ewentualne nieposłuszeństwo?

I owa "miłość" każe tobie sugerować, że matką dziewczyny kieruje "Szatan"?

Nie zasłaniaj się Pawłem. Mętne to tłumaczenia.
Po prostu przeproś dziewczynę i używaj słowa z nieco większa odpowiedzialnością, proszę.

Zarzucasz oszczerstwa choć sam sprytnie odpłacasz wyjątkowa "miłością" do bliżniego

zwracanie uwagi na błędy w myśleniu ma boleć, bo taka jej rola.
Nikogo nie oskarżyłam ani nie oceniłam, jedynie odwróciłam wzrok pokazując inne możliwe działanie Szatana.
Dlatego napisałam: "zastanów się, czy..." dodając wcześniej: "jeśli..."
Ale zdanie złożone nie powinno być przecież trudnością.

Św. Pawłem się nie zasłaniam, i jest On jak najbardziej na miejscu.
TO PODSTAWA naszego rachunku sumienia.
ROZUMIEM, że żyć Słowem Bożym jest trudno.

Do nieposłuszeństwa nikogo nie namawiam, (ani pośrednio ani bezpośrednio) więc nie zarzucaj mi tego.
I nie nadinterpretuj tego, co napisałam.

Nie zarzucaj mi braku szacunku do Ciebie, pogrubiając dużą literę na początku swojego nicka, bo jak łatwo zauważyć cały post jest pisany z szacunkiem, (Tobie, Ciebie,) więc nie trudno wpaść na to, że to zwykła literówka.

@Ravella,
problem zgłoszony przez Ciebie w pierwszym poście (jeśli takowy rzeczywiście istnieje)
powinien być rozwiązywany przez policję/prokuraturę.
Forumowicze nie są od wyjaśniania przyczyn zgonów nieznanych osób
z niewiadomych miejscowości. Nie mają po temu ani wystarczających danych
ani kompetencji (jako anonimowi internauci).
Jeśli Twoja mama zabroniła Ci chodzić na te msze, a z formy przekazania
tej informacji wnioskuję, że możesz być osobą niepełnoletnią, lub w każdym bądź razie
pozostającą pod jej opieką, to powinnaś jej posłuchać.
W pierwszym rzędzie jesteś winna posłuszeństwo rodzicom.

Msze o uzdrowienie - albo szczegółowiej - modlitwa o uzdrowienie, to dla nas współczesnych ciągle coś nieznanego. Dla pierwszych chrześcijan modlitwa o uzdrowienie to była prawie że "codzienność". Wystarczy poczytać Dzieje lub np listy Jakuba.
Z innych twoich postów wynika, że powodem napisania twojego postu była postawa twojej mamy, która zabroniła (odradzała?) ci uczestnictwo w takich nabożeństwach. Powodem jak piszesz były zgony na mszach... Można by tu próbować wyjaśniać naukowo te zgony, że ludzie mają przyspieszone tętno, że ciśnienie wzrasta, że przeżycia religijne wyczerpują ciało itp itd. Można - ale czy to coś da? Większym zmartwieniem wydaje się napawać to, że jak piszesz "ludzie chodzą na te msze". Zamiast modlić się, to wypatrują, co mogłoby im przeszkodzić w "chodzeniu". Czyli - jednym przeszkadza płacz dziecka, inny upatruje argumentu w gusłach i przesądach. W starych wierzeniach pogańskich ludzie mocno wierzyli w rzucenie uroku, przekazywanie chorób przez dotyk itp objawy, o których piszesz.
Najlepszym wyjściem byłoby pewnie udanie się z twoimi wątpliwościami do tego księdza lub proboszcza (piszesz "pewien ksiądz" - nie wiem, co to znaczy). Możesz też poruszyć ten temat w rozmowie (spowiedzi?) u innego księdza - oraz przed wszystkim porozmawiaj z mamą.

Ravella, ja widzę to tak. Twoja mama za bardzo wierzy w te wszystkie "podobno", kobiety plotkują na te tematy i troszkę chyba brakuje im prawdziwej znajomości Boga. Wierzą w magię, nie mając tego świadomości.

Zakaz Twojej mamy wynika z miłości i troski o Ciebie, więc póki nie przekonasz jej, że te msze nie zabijają, lepiej nie choć tam wbrew jej woli. Bóg na pewno nie chce, żebyście się poróżniły "z Jego powodu". Mama będzie się denerwowała, martwiła, skłócicie się. Co innego, gdyby zabroniła Ci chodzenia na msze niedzielne, albo jej argumenty były przeciwko wierze. Wtedy należy walczyć.

Zapytaj mamy, czy naprawdę myśli, że modlitwa do Boga może kogoś zabić albo zwykłe trzymanie za ręce przekazać jakieś ciężkie choroby? Czy ma świadomość, że tam bywa sporo bardzo chorych ludzi? W Parafii obok zmarła kilka dni temu kobieta w średnim wieku na zawał podczas Różańca w kościele. I co? Tak miało być. To nie modlitwa ją zabiła.