Znalezłem ciekawy artykuł dotyczący szkolnictwa wyższego, ale wydaje mi się, że tak naprawdę to dotyczy nieco większej ilości aspektów. Artykuł ten dotyka zagadnienia nad którym zastanawiam się już od jakiegoś czasu w kontekście historii Polski (zarówno tej dawnej jak i współczesnej) jak i wyzwań przyszłości, która jawić się nam może jako coraz bardziej złożona układanka...

http://wyborcza.pl/1,86116,11633916,Mlo ... n=wyborcza

Apropo tej wypowiedzi - chciałbym wiedzieć jak ma wyglądać owo kształcenie np w przypadku przedmiotu historia. Część wybierze wersję rozszerzoną, a część podstawową. Czy oznacza to że nauczyciele będą mogli wreszcie zrealizować całość materiału, czy raczej że nie tylko PRL, ale generalnie proces dziejowy będzie wielka czarną dziurą dla nie zainteresowanych historią? Żyjemy dziś w świecie który zachłysnął się wyborem. Dziś liczy się tylko to co jest przydatne w dobrze płatnej pracy, a źli głodujący nauczyciele chcą to popsuć, myśląc tylko o swoich miejscach pracy pracy. I mają do tego prawo, ale jako ludzie myślący wiedza jaka jest sytuacja i wiedzą, że te ciągłe eksperymenty, źle wpływają na ogólny poziom wykształcenia. To co się proponuje wcale nie musi być żadnym antidotum. Zresztą, kto jak nie sami nauczyciele ma się w tej kwestii wypowiadać? Dziennikarze gazety? Liczyć powinny się jednak tyko argumenty, a nie zawód, czy przekonania. Jakie zatem są kryteria wyboru? Np nie interesuje mnie dany przedmiot. Ale nie koniecznie dlatego że nie mam predyspozycji, ale dlatego że nauczyciel nudzi. A czemu nudzi? I co to znaczy nudzi? Jaki to ma być wybór zatem? Między wyścigiem z czasem, a jeszcze bardzie okrojonym materiałem? Możemy oczywiście postawić na świetnych inżynierów, którzy w pogardzie będą mieli jakąś tam historię i inne humanistyczne bzdety. Wszakże owy humanizm nic nie wniósł w do naszej cywilizacji. Wie o tym każdy, kto skutecznie nauki historii i innych przedmiotów unikał. I tak koło się zamyka. Jakie zatem chcemy mieć społeczeństwo? Jak mamy przekazywać informacje, skoro wielu nie będzie miało pojęcia nawet o tym co dziś jest względnie kojarzone? Słowa klucze, będą czarną magią, bo ktoś uznał że nie potrzebuje tej wiedzy.

Co do reszty, to prawda że nie ma co stawiać się w roli ofiary, bo wielu ludzi wiedziało jaki kierunek studiów wybiera. Trzeba jednak pamiętać, że nie zawsze da się wszystko przewidzieć. Zależy od kierunku i świadomości przy wybieraniu kierunku. Może pora zrobić pewne rozróżnienie. Wykształconym człowiekiem albo się jest, albo nie i świadczą o tym zupełnie realne czynniki. Zależy to od wkładu w zdobycie wiedzy i umiejętności, ciągłego rozwoju, oraz prezentowanej refleksji na różne tematy. To wszystko może mieć nikłą wartość dla zdobycia i utrzymania danej pracy. Ale jako proces kształtowania człowieka ma wartość ogromną. Na tej samej zasadzie nikt z nas nie przyznaje medali za skończenie szkoły podstawowej, bo to norma. Ale ta norma jest konieczna i ważna. A zatem, w moim przekonaniu wielu ludzi jest wykształconych (choć w danym kierunku pracy brak), ale wielu też bądź to z własnego lenistwa, bądź faktycznie będąc oszukanymi (realizowano wobec nich program, który był fikcją) straciło czas. Dziś faktycznie wielu ludzi studiuje, ale to nie znaczy że globalny poziom wykształcenia w Polsce wzrasta. Niektórzy sądzą że to wręcz działa na szkodę wyższych uczelni w kwestii kształcenia. Poziom zatem spada, aby masy mogły dostać dyplom. Dyplom, dyplomowi nie równy. To przykre, choć warto docenić że nadal są ludzie ambitni, którzy nie tylko chcą zaliczyć sesje, oraz wykładowcy, którzy chcą pracować ze studentami, a nie tylko odbębnić godziny.
Czy owy awans zawodowy to aż taka wada? A chcemy aby studentów kształcili ludzie bez dorobku, bez wiedzy, bez własnego wkładu w rozwój nauki? Rzecz tylko w tym aby czas był na wszystko, a wymagania realnie dostosowane do życia i oczywiście do płacy.

Dwa zbliżone ale jednak różne wątki.
1. Zgadzam się zasadniczymi tezami prof. Stanka. Problem w tym, że degradacja polskiej edukacji rozpoczęła się w połowie lat 80 (od likwidacji obowiązkowej matury z matematyki). W latach 90tych doszedł do tego pęd uczelni wyższych do zwiększania liczby studentów (czytaj - do pieniędzy). I równia pochyła.
2. Osobną sprawą jest dotknięty wątek nauczania historii. Tu już wkrada się polityka. Jaki jest podstawowy cel nauczania historii? Umiejętność zrozumienia rzeczywistości. Wtłaczanie "masom" do głowy że historia to to co było i nie ma wpływu na to co jest jest podstawowym celem władzy która chce przejąć "rząd dusz". Oczywiście im bliższa historia tym większy wpływ ma na aktualną rzeczywistość. Dlatego w PRL historia współczesna kończyła się praktycznie na II wojnie światowej. W III RP wcale nie jest lepiej. Okres powojenny jest "przerabiany po łebkach" albo wcale. A już okres od 1988 roku nie istnieje. To bardzo wygodne dla rządzących uwikłanych w różne czasem mało chwalebne "histryjki" z tych czasów. Planowane zmiany de facto usankcjonują likwidację nauczania historii współczesnej.

Jedynie dla tych, którzy swoją edukację zakończą na gimnazjum.

Po pierwsze niby dlaczego gimnazjaliści mają nie uczyć się o historii najnowszej a poznawać historię starożytnej Grecji. Chyba coś pomieszane.
A po drugie na poziomie ponadgimnazjalnych nauczanie historii współczesnej jest tak mocno "fakultatywne" że praktyka będzie taka że praktycznie jej nie będzie. Założymy się.

Elbrus pisze o faktach - gimnazjaliści III klas uczą się historii współczesnej - chocby z wydanego w 2007r przez Wydawnictwo Szkolne PWN podręcznika: "Historia - czasy najnowsze", autor: Chachaj Jacek.

@Alus przeczytaj uważnie wątek. Rozmawiamy o planowanej zmianie w nauczaniu historii i o tym też pisze Elbrus. Po wejściu nowych zasad ten podręcznik trafi do kosza.

A czemu niby ma trafić do kosza, skoro planowane zmiany mają dotyczyć edukacji ponad gimnazjalnej.
Nikt nie mówi o zmianie programu nauczania w gimnazjach.

Ano stąd że dotyczą także gimnazjum. Zostało to 3 lata temu cichcem przemycone:
"Według starej podstawy programowej, uczniowie mieli dwa - poza propedeutyką w szkole podstawowej - pełne cykle kształcenia historii: od najdawniejszych dziejów człowieka i starożytności do czasów współczesnych. Raz w gimnazjum i drugi raz w szkołach ponadgimnazjalnych. MEN postanowił to zmienić rozciągając program gimnazjum na pierwszą klasę szkoły ponadgimnazjalnej. Reforma weszła w życie od 1 września 2009 r. i dlatego obecni uczniowie klas trzecich gimnazjum skończą naukę historii na pierwszej wojnie światowej, a od 1 września 2012 r. już jako uczniowie szkół ponadgimnazjalnych będą uczyć się historii Polski i świata po 1918 r."
http://www.oswiata.abc.com.pl/czytaj/-/ ... i-historii

Czyli tylko w I klasie szkoły ponadpodstawowej będzie nauczana historia najnowsza.

Opowiadanie że połączenie lekcji historii z WOS to polepszenie a nie pogorszenie jakości nauczania to ... Chyba naprawdę uważają już społeczeństwo za kompletnie zidiociałe.
"Po pierwszej klasie szkoły ponadgimnazjalnej, w której wszyscy uczniowie będą mieli historię najnowszą, w drugiej i trzeciej klasie - zgodnie z realizowaną reformą - będą mieli obowiązkowy przedmiot "historia i społeczeństwo", o ile zdecydują się uczęszczać np. do klasy przyrodniczej, politechnicznej lub ekonomicznej. Lekcje te mają pomóc zrozumieć uczniom zainteresowanym naukami ścisłymi "jak ważna jest historyczna ciągłość i jak wiele doświadczeń współczesnych jest zakorzenionych w doświadczeniach poprzednich pokoleń"."
cytat z linku j.w.

I żeby nie było, że jestem przeciw zmianom. Obecny system nauczania historii także jest zły (pisałem o tym). Możliwości zmian było szereg, np. ograniczenie kursu historii w liceum tylko do nowożytnej historii Europy w tym min. 1 semestr historii Polski od XX wieku. Można było też zmniejszyć zakres historii starożytnej w gimnazjum. Wybrano moim zdaniem najgorsze rozwiązanie. Ale może o to chodziło...
Wątpliwości co do intencji budzi choćby to o czym sama piszesz:

Bardziej przekonuje mnie zdanie Jana Wróbla, historyka, dyrektora renomowanego warszawskiego liceum
http://usa.se.pl/wydarzenia/opinie/jan- ... 47785.html

A mnie akurat zdanie prof. Żaryna:
http://usa.se.pl/wydarzenia/opinie/prof ... 47788.html

Sednem przytoczonego przeze mnie artykułu, nie było naucanie historii w szkołach średnich, lecz stan szkolnictwa wyższego w Polsce.
Z roku na rok liczba osób bezrobotnych z wyższym wykształceniem rośnie. Jest to bardzo niepokojące, bo znaczy to że zaiwestowane pieniądze podatników w wieloletnią edukację, nie przynoszą oczekiwanych efektów.

Zgadzam się z Tobą.
Problem w tym, że przykład degradacji poziomu nauczania historii (a wcześniej matematyki) pokazuje, jaki w tym wszystkim udział mają politycy. Czyżby rzeczywiście mają rację ci którzy twierdzą, że to celowe działania mające na celu ogłupienie społeczeństwa? Jedyni dwaj ministrowie edukacji którzy przynajmniej werbalnie mieli jakąś wizję poprawy (Handke i Giertych - choć ten ostatni to absolutnie nie moja bajka) byli publicznie łajani i ośmieszani. Pseudoreforma z wprowadzeniem obowiązkowej matematyki jest bardziej zabiegiem PRowskim niż jakimkolwiek sposobem poprawy. Bo czy maturą jest egzamin który zdolny gimnazjalista (III klasa) rozwiązuje w 20 min bez użycia kartki?? Przez 20 lat zamiast rzeczywistych działań wspomagających np. tworzenie miejsc pracy dla młodzieży rolowano problem wmawiając, że studia są panaceum na wszystko.
Gdy do tego doda się np. to co dzieje się wokół DVB-T gdzie z kilku propozycji stacji muzycznych wybrano do MUX-1 dwie o ewidentnie najgorszej (najgłupszej) ofercie programowej to kierunek w którym prowadzą społeczeństwo politycy jawi się przerażająco.

Ależ przyniosły oczekiwany efekt - mamy najwięcej ludzi z dyplomami w Europie, na świecie czy tam we Wszechświecie. Taki przecież był oczekiwany efekt (a wręcz pewnie nikt się nie spodziewał aż tak wspaniałego wyniku). O to chodziło i to osiągnięto. Nie mówił Giertych, że kryteria ocen na maturze trzeba obniżyć, bo może by ją za mało ludzi zdało? A przecież nie on jeden, tylko wszyscy myśleli w ten sam sposób. Skoro zależało nam na tym, żeby "wszyscy" mieli magistra, no to proszę, wszyscy go mają. A że bezrobocie? Aaa, to zupełnie inny problem, tym się zajmuje inne ministerstwo.

Nikt nie pcha na siłę młodych na kierunki w rodzaju: politologia, zarządzanie i marketing, historia, geografia, chemia, nauczanie początkowe i jeszcze kilka podobnych kierunków, gdy wiadomo powszechnie, że szansę na zatrudnienie po takich kierunkach jest minimalne.
Brak chętnych do studiowania na takich kierunkach, wymuszałby zmiany na uczelniach.
I tak dobrze, że wykładowcy nie mogą już "pracować" na kilku uczelniach równolegle.