Wydaje mi się, że jednak dziedzictwo ogółu cywilizacji to zagadnienie bezosobowe, a pokonywanie własnych słabości, to rozwijanie swojej indywidualnej osobowości i to odnosi się do każdego z nas z osobna - a o tym pisał Niewiarek.

To, że nasze działania kształtują kolejne generacje i tworzą cywilizację, nie ulega tu wątpliwości. Nie jest do dla chrześcijan zjawiskiem, którego istnienia by nie znali.

Niewiarek napisał "Widzę świat, cieszę się, płaczę, wzruszam, kocham i dalej, dalej mógłbym jeszcze wymieniać.
Jestem bogaty. Duchowo."

Co się z tym wszystkim stanie?
Czy ateista jest w stanie zaakceptować, że w pewnym momencie przestanie czuć, myśleć, być?

Tak z grubsza to idzie się przyzwyczaić, po prostu.

chwat napisał:

Nie mam innego wyjścia. Jak zresztą każdy z nas.
To boli, ale taka jest rzeczywistość.
Nie okłamuję się jakimiś mrzonkami, że po życiu będzie inne życie.
Nie mam złudzeń.

Jestem tu i teraz, może jeszcze trochę pobędę.
Cieszę się, że mogę poznawać bogactwo świata, że jakiś drobny skrawek udało mi się poznać, zrozumieć.
Coś tam po sobie zostawię w pamięci bliskich.

A materialnie?
Jeśli masz antenę satelitarną, to jest spore prawdopodobieństwo, że jest skonstruowana wg mojego projektu. Ale to szybko zniknie, za 10 może 15 lat. Nie ma co przywiązywać do tego wagi.

Cieszę się, że mogłem spowodować, aby choćby dla częsci ludzi świat stał się trochę wygodniejszy.

Iluzorycznie zakładasz, że istnieje jedynie jedna strona - doczesność - choć nie masz możliwości sprawdzić, że życie doczesne to awers i rewers równolegle na jednej stronie.
Wiem, że nic nie wiem - przezornie należałoby pomyśleć....a jeśli się mylę.......
Brak refleksji to nie wygoda.....

Ktoś może osądzać, że jest to założenie iluzoryczne.
Ale dlaczego miałoby być inaczej? Bo takie jest chciejstwo człowieka?
Ja jestem przekonany, że drugiej strony nie ma.
Religia nie dostarcza żadnych dowodów na tą drugą stronę.
Nauka w żaden sposób nie potwierdza choćby w minimalnym stopniu istnienia drugiej strony.

Po co się łudzić?

Jestem tu i teraz.
I cieszę się, że jestem. W miarę moich możliwości korzystam z tego faktu, że zaistniałem.

Czy sam przed sobą mam udawać, że wierzę jak sugerował B. Pascal?
Bo na wierzeniu nic nie tracę.
Jeśli umrę i okaże się, że nie ma Boga to nic się nie zmienia.
A jeśli jest to może czeka mnie jakaś nagroda jeśli wierzyłem.

Taka bzdurka.

Mie musisz nic udawać, wystarczy, że zrozumiesz, że to nie człowiek jest decydentem wszystkich zjawisk zachodzących w świecie, ba nawet nie wszystkich w swoim życiu osobistym

Alus napisał:


Nie mam zamiaru udawać.
Rozumiem bardzo dobrze, że nie człowiek jest decydentem w tym świecie.
Zdaję sobie sprawę jakim jest mikroskopijnym ziarenkiem.
A raczej nie zdaję sobie sprawy, bo wynalezione narzędzie matematyczne pozwalające zapisać coś jako jedynka i dalej kilkadziesiąt zer wykracza poza zdolności percepcycjne człowieka.

Ja wiem ile to jest z mojego mieszkania do śmietnika, z mojego miasta do stolicy. Ale z Ziemi do Księżyca? Oczywiście potrafię podać odległość w tys. km, ale czy moja wyobraznia to czuje? Mam wątpliwość.
A jeszcze Słońce, najbliższe gwiazdy, Wszechświat, może Wszechświaty?
Żadne porównania nie pokażą tego ogromu.
A zrozumienie?

Niepojęte dla mnie jest dlaczego ten człowiek, nie będący decydentem w tym świecie, decyduje że jest Bóg i twierdzi, że to jest prawda.
Bo ot tak?
Bo tak chcę?
Kapryśny brzdąc
Tupnął nóżką i jest Bóg.
Genialne.

Człowiek nic nie decyduje w kwestii istnienia Boga.
Człowiek jedynie postrzega - Pośród śmierci trwa życie, pośród kłamstwa trwa prawda,pośród ciemności trwa światło. Stąd wnioskuję, ze Bóg jest życiem, prawdą i światłem Gandhi.

Czy muszę zgadzać się ze spojrzeniem Gandhiego?
Używanie słów typu: kłamstwo, ciemność, światło powodują uśmiech.
No chyba był natchniony i wiedział?

Mam swoje zdanie.

Zapewne był natchniony skoro zdołał bez walki wyswobodzić Indie.

zależy jakie natchnienie >_> pamietaj że inni bogowie to tak naprawdę demony (według chrześcijaństwa)
Polska nie zmieni się prędko bo "starzy" mamią i piorą młode mózgi

Darzę Go ogromnym szacunkiem. Podziwiam.
Bardzo Wielki Człowiek.
Chapeau bas.

Ale inaczej niż On patrzę na świat.

A konkretnie?

Shiva,Lucyfer(czczony przez isalm) szczerze można podpiąć wszystkich innych bogów ich świątynie zostały zniszczone przez chrześcijan i nie zapominajmy o kultach idiańskich oraz bóstwach słowian takich jak perun

Lucyfer nie jest czczony w Islamie.
A i pozostałych bogów chrześcijaństwo nie traktuje jako demonów.