Proszę zauważyć, jak bardzo został przy tej okazji upokorzony i przeczołgany Adrian. A już mu się wydawało, że oto prowadzi jakąś samodzielną rozgrywkę, że o czymkolwiek decyduje....

I sekretarz, owszem, pozwolił Adrianowi nieco przytrzeć rogów zbyt jak na jego gust, pewnej siebie, frakcji "smoleńskiej", ale kiedy się zbytnio rozbrykał, od razu przywołany został do porządku.

skoro o agenturalności ma świadczyć jakieś "pokłócenie" i zgrzyty w dyplomacji to z jakim krajem obecnie rząd jest w największej "kłótni" i z którym ma bardzo słabe stosunki dyplomatyczne?

Nawet największy sojusznik jak Węgry głosują 27:1, lub obdarzają Tuska honorowym doktoratem.....do izolacji nie potrzeba kłótni....

Albo żeby od samego mieszania herbata robiła się słodsza

Nie mam pomysłu, czym powodowana był ta zmiana... Poczekamy na sondaże, ale wydaje mi się, że rząd z premierem Morawieckim zamiast Szydło raczej straci wśród wyborców PiS, natomiast rząd z premierem Morawieckim oraz ministrami Macierewiczem, Waszczykowskim itp. nie zyska wiele wśród pozostałych wyborców. Dla mnie np. to zdecydowanie za mało, a mam dość dobre zdanie o Morawieckim jak na osobę niegłosującą na PiS.
Może Morawiecki wymusił tę zmianę? Może małymi kroczkami umacnia swoją pozycję w partii, aby przejąć kierownictwo po odejściu Kaczyńskiego na emeryturę. Może Kaczyński widzi go jako swego następcę? Jeśli tak, to widziałbym szansę na przesunięcie PiS od populizmu i socjalizmu w stronę partii republikańskiej, czego bym sobie i Polsce życzył.

To nie jest możliwe. Wszystkie partie, w tym PIS, są tylko odbiciem swojego elektoratu. A elektorat ten będzie je popierał tak długo, jak będzie uważał je przynajmniej za najbliższe realizacji swoich interesów.

Gdyby PIS zaczął się przesuwać w stronę prawicy, to szybko straciłby swój obecny lewacki elektorat, żądny "rozliczeń", "wykończenia bogatych złodziei", etc.. a elektoratu prawicowego, wolnorynkowego, praworządnego, by nie zyskał, a przynajmniej nie od razu, bo nie byłby dla niego wiarygodny.

I skończyłby tak jak wszystkie dotychczasowe frondy z PIS, od Jurka do Wiplera.

Natomiast na lewicy pojawiłby się jakiś inny nowy PIS, z jakimś innym, nowym Kaczyńskim, który robiłby i mówił mniej więcej to samo co PIS i Kaczyński dotychczasowy. I do tego nowego PIS przepłynąłby elektorat PIS dzisiejszego.

Od kiedy, pilastrze, PiS to jest partia lewicowa?

Wydaje mi, że może być tylko jedno racjonalne wyjaśnienie - Kaczyński chce lub przynajmniej rozważa przekazanie władzy w partii Morawieckiemu, gdy sam już nie będzie w stanie jej sprawować.

Inaczej ta zmiana nie ma racjonalnego wyjaśnienia.

Od zawsze, od kiedy tylko istnieje. Jeszcze zanim został sformalizowany jako partia pod tą właśnie nazwą.

Być może w zamyśle niektórych swoich twórców miał być PIS "prawicą", ale od samego początku pozycjonował się jako wyraziciel interesów tęskniących za PRL, w którym "czy się stało, czy leżało, to się należało" homo sovieticusów, zatem w końcu całkowicie się do nich upodobnił i tym samym wyparł wszelką konkurencję do tego wyborczego targetu. Najpierw Tymińskiego, potem Leppera, wreszcie Palikota.

PIS jest w prostej linii, ideową i personalną (choć nie organizacyjną) kontynuacją dawnej frakcji "chamów" PZPR, a właściwie nie całej frakcji, ale jej średnich i drobniejszych funkcjonariuszy.

Zresztą wystarczy się zastanowić, dlaczego partie stricte lewicowe, jak RAZEM, czy SLD mają niewielkie, czy wręcz śladowe poparcie. Bo ich potencjalny elektorat popiera właśnie PIS.

Ależ skąd. To nie ten typ. On poza władzą i polityką nie ma literalnie niczego. Ani zawodu, ani hobby, ani rodziny. Będzie się trzymał swojej pozycji kurczowo do ostatniego tchnienia. Albo umrze jako I sekretarz (bardziej prawdopodobne), albo zostanie z tej funkcji usunięty siłą (mało prawdopodobne - nie ma w PIS nikogo, kto mógłby jego pozycji zagrozić).

Czy PIS to partia lewicowa? Raczej w sferze deklaratywnej solidaryzm (w klimatach katolickiej nauki społecznej) plus elementy konserwatywne w sferze obyczajowej

Zapewne, ale z dobrym przybliżeniem możemy chyba przyjąć, że elektorat ma charakter ciągły? Niekoniecznie jednorodny, ale jednak w przybliżeniu ciągły. A to oznacza, że możliwe są pewne ruchy danej partii, które spowodują utratę części obecnego elektoratu ale zarazem zyskanie części elektoratu, który obecnie danej partii nie popiera. Co więcej, możliwe są ruchy, które spowodują zyskanie nowych wyborców bez utraty obecnych.

Możliwe, choć wątpliwe. Równie możliwa wydaje mi się kwestia chwiejnej równowagi międzykanapowej - zaczynała się formować kanapa wokół PAD-a, który mógłby się przez to stać mniej sterowny. Cóż, pożyjemy, zobaczymy...

A z Morawieckim jako premierem ta kanapa osłabła czy się wzmocniła?

A jaka? Wystarczy popatrzeć na płody jej rządów.

1. Podatek od oszczędzania
2. Zakaz prowadzenia prywatnych aptek
3. Wywłaszczenie Polaków z ziemi
4. Nadzwyczajna komisja do walki z prywatyzacją
5. Zakaz robienia zakupów w niedzielę
6. Wprowadzenie zasiłków dla muzułmanów, cyganów i innych nierobów
7. Likwidacja niezależnego sądownictwa
8. Nacjonalizacja gospodarki (Autosan, PEKAO, etc)
9. Rozdawanie mieszkań menelom.
10...
11...

SweetChild



Owszem, istnieje ciągłość, ale jak zauważył SweetChild także niejednorodność. Strefy "gęstego elektoratu" są przedzielone obszarami gdzie elektorat jest bardziej rozrzedzony. Opanowanie przez jedną partię dwóch takich "wysp" przedzielonych obszarem "bezwyborczym" jest bardzo trudne. Szczególnie w przypadku partii radykalnej, o zdecydowanym jednoznacznym profilu, takiej jak PIS. Gdyby nagle PIS zaczął realizować program prawicowy, wolnorynkowy, wzbudziłby tylko chaos i zamieszanie. Dotychczasowi wyznawcy by go porzucali, a potencjalni nowi zwolennicy byliby skrajnie nieufni.

Nie, nie po to PIS zawsze starannie dbał o to, żeby na lewo od niego była tylko ściana, starannie konsumując tamtejsze przystawki, aby teraz tą flankę odsłaniać.

Taki manewr jest za to możliwy w koalicji, w której każdy z partnerów obsadza odrębną i nie połączoną "wyspę". Koalicjanci maszerują osobno, a uderzają razem. Dlatego podział polskich prawicowych partii na konserwatywną PO i liberalną N (i jeszcze wiejski PSL) nie jest przeszkodą w sukcesie wyborczym, ale przeciwnie - nieodzownym tego sukcesu warunkiem. koniecznym, ale oczywiście niewystarczającym.

PIS takiego komfortu nie ma. Oczywiście różne próby, np z Gowinem, podejmuje, ale są one kompletnie nieskuteczne i inne być nie mogą.

O ile się panowie nie dogadają - a wtedy zawsze możemy mieć kolejną rekonstrukcję - rozdwoiła.