Ostatnio czesto spotykam sie podczas rozmow z roznymi osobami (jak narazie byly to tylko osoby mlode (ok 20-30)z ogolnym zdumieniem-rozczarowaniem dlaczego coraz rzadziej widujemy Ksiezy w sutannach czy chocby nawet koloratkach. Jakie sa przyczyny ze ksieza "porzucaja" sutanne i koloratke, dlaczego wola czasto 'zlewac' sie z tlumem? Czy problem 'goraco na dworzu" albo 'niewygoda' to rzeczywiscie wystarczajacy powod (zreszta lato trwa tylko pare miesiecy, a swoja droga nikt nie zwalnia zakonnic z noszenia habitow czy welonow w nawet najgoretsze dni)? Byc moze w pewnych sytuacjach latwiej dotrzec ksiedzu do ludzi ze swoja misja duszpasterska w stroju swieckim, ale czyz nie sa to przypadki wyjatkowe? Czy sutanna to juz tylko 'przezytek'? Czy nikt juz nie potrzebuje 'swiadectwa sutanny'? Prosze o wypowiedzi zwlaszcza Ksiezy i klerykow, takze o swiadectwa-'czym jest dla mnie sutanna?czy mi pomaga czy przeszkadza? w czym?' Prosze takze o wypowiedzi wszystkich zainteresowanych tematem .

Hmmmm...
A jest coś takiego jak "świadectwo sutanny"? Świadczyć można życiem, ale strojem? Uważałabym za co najmniej dziwne, gdyby ktoś się bycia księdzem wypierał, gdyby to ukrywał, ale co mnie obchodzi ubranie?
Tak samo, jak nie wyobrażam sobie używania w normalnym języku formy: "proszę księdza" Jeśli już zwracam się oficjalnie, to używam słowa "ksiądz" w ten sam sposób co formy "pan"... I tyle

Heinrich, kolacja jest kolacją, kiedyś ten posiłek jadało się w strojach wieczorowych... Ale gdyby ten ksiądz był na wakacjach i łaził cały czas w garniturze z koloratką to chyba bym to uznała za nienormalne...
Pozdrawiam

No tak, a kobiety(zakonnice) to mają gorzej i nawet w największe upały chodzą w ciemnych długich sukienkachi i się tak prażą. Widziałam, nawet podczas wędrówek w górach nie zmieniają stroju.Ale maja niewygodnie