Często mówi się, że Papieża słyszeliśmy, ale nie słuchaliśmy. Trochę w tym prawdy jest obserwując świat wokół nas, sposób zorganizowania społecznego naszej Ojczyzny.

Na stronie Opoki jest biblioteka z dokumentami Ojca Świętego - bardzo obfita:
http://www.opoka.org.pl/nauczanie/papiez/jan_pawel_ii/

Jak było z tym słuchaniem ? Czy w Twojej bibliotece są jakieś encykliki, adhortacje, książki autobiograficzne ?

Tak, posiadam w swej bibiolteczce dokumenty papieskie, posiadam też książki autorstwa Jana Pawłwa II Wielkiego oraz różne publikacje na Jego temat. Czytałam i przerabiałam je wielokrotnie.
Jednakże teraz postanowiłam wrócić raz jeszcze do tego wszystkiego, co zostawił po sobie Ten niezwykły Polak, Gigant modlitwy, Świadek Wiary, Papież.

Chcę wrócić, bo treści Jego nauczania są niewyczerpalne, kryją w sobie zbyt wiele, by można to odkryć na raz albo tylko raz. Są zbyt mądre i życiowe zarazem, by można było odstawić je na półkę.

Dziś - po śmierci i pogrzebie Papieża-Polaka wiele osób coś sobie, czy Bogu przyrzeka. Chcą być inni, lepsi, mądrzejsi. Chcą podziękować za Jego osobę i świadectwo życia. Osobiście już kilka dni temu przyrzekłam sobie, że wrócę do Jego nauczania, że postaram się wdrożyć je w życie, że uczynię wiele, by uczyć się Jego uśmiechu i cierpliwości, której na pewno w stosunku do siebie i innych mi brak.

To będzie moje podziękowanie Bogu za dar Jego osoby, Jego świadectwa życia i podziękowanie Jemu za wszystko, co stało się moim -dzięki Niemu-udziałam.

Znalazłam jeszcze ciekawy cytat, dotyczy on wszak poety, ale myślę, że pasuje do każdego człowieka, który coś stworzył, coś wielkiego i niepowtarzalnego. Oto on:

Wielkiego poety nie można przeczytać raz na zawsze. Za każdym razem, kiedy wczytujemy się w znane już teksty, odsłaniają się nam nowe, przedtem niedostrzeżona piekności. Dzieła wielkiego poety są jak artezyjski studnie i jak źródla rzek, głębokie i niewyczerpalne. Julian Przyboś

w mojej biblioteczce juz kilka lat temu zaczelam kompletowanie nauczania JP II mam juz wszystkie encykliki, przemowiania z pielghrzymek do Polski do 1999 roku, oraz teologie malzenstwa, czyli katechezy dotyczace sakramentu malzenstwa
po czesci przeczytalam teologie malzenstwa...

Mam propozycję, żeby dopisywać - wklejać fragmenty wypowiedzi Papieża - tylko w rozsądnych ilościach.

Słyszeliśmy, ale nie słuchaliśmy. Teraz chcę wrócić do Jego nauki, do homilii z pielgrzymek do naszej Ojczyzny. Szukam tych wypowiedzi w formacie mp3, lecz znajduję tylko fragmenty. Myślę, że teraz kiedy nie usłyszymy już głosu Jana Pawła II częściej będziemy wracać do Jego wcześniejszych słów. Dobrze by było gdyby w jednym przynajmniej portalu katolickim umieszczono wszystkie homilie Ojca Świętego w formie dźwiękowej. A może one gdzieś są - proszę o link.

Posłuchajcie...

Wejrzyj łaskawa Pani na ten lud [...]
wypraszaj to, czego dzieci Twoje najbardziej potrzebują
Dla ubogich i cierpiących otwieraj serca zamożnych
Bezrobotnym daj spotkać pracodawcę
Wyrzucanym na bruk pomóż znaleźć dach nad głową
Rodzinom daj miłość, która pozwala przetrwać wszelkie trudności
Młodym pokazuj drogę i perspektywy na przyszłość
Dzieci otocz płaszczem swej opieki, aby nie ulegały zgorszeniu.
Współnoty zakonne ożywiaj łaską wiary, nadziei i miłości
Kapłanów ucz naśladować Twojego Syna w oddawaniu co dnia życia za owce.
Biskupom upraszaj światło Ducha Świetego, aby prowadzili ten Kościół jedną i prostą drogą do bram Królestwa Twojego Syna
Kalwaria Zebrzydowska, 19 sierpnia 2002 r.

Mogą was inni wyprzedzić albo ubiec w wielu sprawach, ale nikt nie może powstrzymać Kościoła w głoszeniu Ewangelii miłości, w upomnieniu się o tych, o których nikt się nie upomina [...] Niech głos Kościoła będzie tu jasny i słyszalny, wszędzie tam, gdzie należy sie upominać o los tych ludzi i ich prawa

I na koniec:

Zastanówmy się nad "polską prawdą". Rozważajmy, czy jest szanowana w naszych domach, w srodkach społecznego przekazu, urzędach publicznych, parafiach? Czy nie wymyka się niekiedy pod naporem okoliczności? Czy nie jest wykrzywiana, upraszczana? Czy zawsze jest w służbie miłości?

Zastanówmy się nad "polskim czynem". Rozważajmy, czy jest podejmowany roztropnie. Czy jest systematyczny, wytrwały? Czy jest odważny i wielkoduszny? Czy jednoczy, czy też dzieli ludzi? Czy nie uderza w kogoś nienawiścią albo pogardą? A może tego czynu miłości, polskiego, chrześcijańskiego czynu jest zbyt mało?

No to następny kawałek

I my mamy brać Ducha, Ducha Świętego. Nam nie wolno Ducha Świętego zasmucać: naszą ograniczonością, ciasnotą naszej ludzkiej duszy, naszymi przyzwyczajeniami w sposobie myślenia i działania, naszym zamknięciem. On chce być w nas, On chce w nas działać, On chce nas przetwarzać. Bo przecież mamy być naśladowcami Boga, stworzeni na Jego obraz i podobieństwo. Mamy w zyciu swoim urzeczywistniac wszystko to, co wynika z obrazu i podobieństwa Boga żywego.

Homilia wygłoszona 12 sierpnia 1979 podczas Mszy Św, którą Jan Paweł II odprawił dla uczestników pierwszej oazy III stopnia w Rzymie w ogrodach Castel Gandolfo

Ewangelia jest zaadresowana do całego człowieka. W szczególny sposób jest zaadresowana do jego rozumu.

Prawda że piekne?

17 sierpnia 2002, Krakow

Swiadek nadziei:

Trzeba te iskre Bozej laski rozniecac. Trzeba przekazywac swiatu ogien milosierdzia. W milosierdziu Boga swiat znajdzie pokoj, a czlowiek szczescie. To zadanie powierzam wam (...) Badzcie swiadkami Milosierdzia!

Boze, Ojcze milosierny,
ktory objawiles swoja milosc
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylales ja na nas w Duchu Swietym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dzis losy swiata i kazdego czlowieka,
Pochyl sie nad nami grzesznymi,
ulecz nasza slabosc,
przezwyciez wszelkie zlo,
pozwol wszystkim mieszkancom ziemi
doswiadczyc Twojego milosierdzia,
aby w Tobie, Trojjedyny Boze,
zawsze odnajdowali zrodlo nadziei.
Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej meki i zmartwychwstania Twego Syna,
miej milosierdzie dla nas i calego swiata!
Amen.

W tej chwili nie posiadam pełnego tekstu, ale przytoczę słowa papieża z Westerplatte, z 12 VI 1987 (i to wcale nie z powodu jakiegoś patriotyzmu regionalnego... uważam, że każdy młody człowiek powinien przemyśleć to przesłanie):

Wiemy, że tu, na tym miejscu, na Westerplatte, we wrześniu 1939 roku grupa młodych Polaków, żołnierzy, pod dowództwem majora Henryka Sucharskiego trwała ze szlachetnym uporem, podejmując nierówną walkę z najeźdźcą. Walkę bohaterską.

Pozostali w pamięci narodu jako wymowny symbol. Trzeba, ażeby ten symbol wciąż przemawiał, ażeby stanowił wyzwanie dla coraz nowych ludzi i pokoleń Polaków.

Każdy z was, młodzi przyjaciele, znajduje też w życiu jakieś swoje "Westerplatte". Jakiś wymiar zadań, które musi podjąć i wypełnić. Jakąś słuszną sprawę, o którą nie można nie walczyć. Jakiś obowiązek, powinność, od której nie można się uchylić. Nie można "zdezerterować".

Wreszcie - jakiś porządek prawd i wartości, które trzeba "utrzymać" i "obronić", tak jak Westerplatte, w sobie i wokół siebie. Tak, obronić - dla siebie i dla innych.