Do nie dawna byłem ateistą, sceptykiem, niemoralnym racjonalistą.
W moim życiu nastąpił przełom. Moją historie postaram opisac sie w kolejnym tamacie. Mam pytanie. Środowisko w którym żyłem (przyjaciele,znajomi itp.) nie jest w stanie zaakceptowac mojej zmiany.( nastąpiła ona bowiem bardzo szybko) Wiem że Bóg znaczy w moim życiu bardzo wiele, otoczenie traktuje mnie jak idiote, lecz wiem że nic nie przeszkodzi mi w pogłebianiu mojej wiary.

Co mam zrobić??



z góry dziekuje!!!

Witam,
nie wiem co znaczy, że nie akceptują Twojej zmiany?
Wytykają Cię palcami, mówią, że głupio zrobiłeś, nie chcą z Tobą rozmawiać? Właściwe nic nie jesteś w stanie zrobić z ich zachowaniem - no chyba, że byś sobie odpuścił, ale jak piszesz - tego nie zrobisz. To raczej oni będa musieli zaakceptować Twój wybór... i już
pozdrawiam

Jak to, co masz zrobić? Ciesz się chłopie, że się nawróciłeś i nie oglądaj się na środowisko! Rodzina i przyjaciele wcześniej czy później się przyzwyczają do tej nowej sytuacji, a może i patrząc na ciebie się nawrócą.

Zresztą - Jezus wielokrotnie powtarzał, że wiara w Niego będzie powodem problemów z otoczeniem, więc się nie przejmuj - dostałeś to w pakiecie

A teraz może podziel się świadectwem twojego nawrócenia, ja bym je bardzo chętnie przeczytała.

Z regulaminu działu "Żyć wiarą":


Edit: Uwaga odnosi się do osoby, której post został usunięty.

Przygotować się na dolinę, która niewątpliwie nadejdzie. Obyś nie utracił wtedy wiary.

Żeś go pocieszył... ale masz rację.

Są dwie możliwości (zapewne w praktyce będzie to ich kompilacja):
1/ Część Twoich znajomych zaakceptuje CIę, a być może niektórzy pójdą za Tobą
2/ Bóg da Ci nowych znajomych

Pogłębiaj cały czas wiarę, idź za głosem Boga.

I pamiętaj, żeby odnosić się do tych znajomych z życzliwością i miłością - po chrześcijańsku. Mówię to, bo niektórzy neofici (czyli nowonawróceni) patrzą z góry na innych - różnie to bywa, więc w razie czego piszę.

Trzymaj się! Cieszę się, że się nawróciłeś i czekam na świadectwo!

Droga z Bogiem to wspaniała przygoda, dar i łaska. Wszysko nagle staje się inne, to nie oznacza gorsze wręcz przeciwnie zaczyna miec sens. Dobrze cie rozumiem ja po tym jak Jezus dotknął mojego serca i poszłam za nim na calośc czulam się jak dinozaur. Z czasem zaczęłam umieć "być" z ludzmi którzy inaczej postrzegają rzewczywistośc, staram się patrzeć oczami Jezusa na ludzi poprostu widzieć w nich dobro.
Ciesz się z tego w jakim jesteś miejscu i szukaj Boga każdego dnia coraz bardziej a zobaczysz ze życie w Bogu to wielki dar i dopiero odkąd idziesz z nim "żyjesz naprawdę".

Spróbuj załapać się do jakiejś wspólnoty, jest ich naprawdę dużo, dobierz sobie jakąś, wedle własnych duchowych preferencji. Tam poznasz wielu ciekawych ludzi, którzy myślą tak jak Ty. Powodzenia!

Bardzo słuszna rada.

polecam przeczytanie książek:
Maria Valtrota " Poemat Boga - Człowieka"
Maria z Agredy " Mistyczne Miasto Boże"
Anna Katarzyna Emmerich " Pasja"
bardzo pomagają w pogłębianiu wiary.

Przeczytaj ten wątek: Tysiące pytań, brak odpowiedzi, zanikanie wiary.
Podobne problemy mogą się przydarzyć i Tobie.

Te objawienia o ile mi wiadomo nie zostały zatwierdzone przez Kościół, więc uważałbym z ich polecaniem. Zdecydowanym krytykiem M. Valtorty był kard. Ratzinger, obecny papież ( swego czasu z tego właśnie powodu przerwałem ich lekturę ).

czytając te książki nieznalazłam nic co byłoby sprzeczne z nauką kościoła.
opisują bardziej szczegółowo życie Jezusa i Maryji.
każdy powinien to przeczytać i rozważyc to we własnym sumieniu.
ja nie widze w tych książkach nic złego.