Witam, chciałam zapytać, jak to jest z brakiem rozgrzeszenia?
Jest to dla mnie bardzo ważna sprawa- dotyczy bliskiej mi osoby.Kiedy człowiek może nie dostać rozgrzeszenia? Przyznaję się na tym polu do mej niewiedzy, dlatego zależy mi na w miarę konkretnej odpowiedzi- czy to znaczy, że ten ktoś NIGDY nie dostanie rozgrzeszenia?
Że jest "skreślony"? I nie ma szansy odpokutować w żaden sposób?Było to 16 lat temu-Od tego czasu nie była u spowiedzi. Przez to, że nie orientuję się w tych tematach nawet nie wiem czy mogę jakoś pomóc, czy w ogóle da się coś zrobić? Jak z nią rozmawiać o tym.

Wszystko zależy od powodu nie otrzymania rozgrzeszenia.
Ojciec Śliwiński mówi: "Jeżeli są spełnione akty penitenta (warunki sakramentu spowiedzi) i nie ma nałożonej jakiejś kary kościelnej zastrzeżonej dla określonej władzy kościelnej, np. biskupa to kapłan powinien udzielić rozgrzeszenia.
Najczęściej brak rozgrzeszenia ma przyczynę w aktach penitenta, np. żalu za grzechy lub postanowienia poprawy. Rozgrzeszenie możliwe jest, jeżeli dana osoba przejawia chęć zerwania ze złem"

Nie jest to prosta sprawa, szczególnie powrót do sakramentu po tylu latach ale jest to możliwe.
Myślę, że najważniejsze, żeby ta osoba poszła do sakramentu pokuty, wydaje mi się, że jedynie w konfesjonale, a przynajmniej w rozmowie z kapłanem można to wyjaśnić.

Brak rozgrzeszenia oznacza, że w danym momencie spowiadający się nie spełnia warunków do uzyskania rozgrzeszenia (lub kapłan nie jest władny dać rozgrzeszenia). Jeśli zacznie spełniać, to może uzyskać rozgrzeszenie - z każdego grzechu.

Są dwie przyczyny braku rozgrzeszenia - rzadziej wstępującą jest ekskomunika, z której mogą zwolnić tylko określeni kapłani (potrzebna jest spowiedź bądź u biskupa, bądź u kapłana dysponującego możliwością zdjęcia ekskomuniki - podobno najlepiej pytać w katedrach). Ekskomunikę zaciąga się automatycznie np. przez dokonanie aborcji.

Drugą przyczyną jest po prostu np. jawny brak żalu lub postanowienia poprawy. Częsty przypadek: mieszkanie z dziewczyną bez ślubu lub trwanie w związku niesakramentalnym. Trudno mówić o postanowieniu poprawy, jeśli kontynuuje się życie w stanie grzechu.

dziękuję bardzo.
Widzę, że pomóc nie będę mogła, ale postaram się namówić do rozmowy z księdzem.

Jeszcze raz serdecznie dziękuję za odpowiedź