Hej. Piszę, ponieważ czasem nie wiem co mam o tym już myśleć. Często mam takie myśli, ze jeżeli np. w danej chwili się nie pomodlę, to komuś coś się stanie lub coś złego się wydarzy. Jeżeli tego nie zrobię, to mam takie jakby wyrzuty sumienia.. Nie wiem dlaczego tak mam.. Jest to tak, ze gdy np. dowiem się, że ktoś ma ciężko, kogoś czeka coś trudnego do pokonania to odrazu mam w sobie takie uczucie, ze muszę się pomodlic, bo inaczej tej osobie np. to coś się nie uda..

Pomóżcie..czasem owszem, mam wrażenie, ze rzeczywiście w pewnych sytuacjach ta modlitwa ma sens, ale czasem mam wrażenie że to wszystko jest chore ;(

Podobnie mam też w innych sytuacjach, Coś mówi mi np. ze nie powinnam słuchać danej piosenki, czy wstrzymać się od jedzenia czegoś czy nie używać kosmetyków itp. by ofiarować to wyrzeczenie dla kogoś kto jest np. w trudnej sytuacji, czy tak po prostu w czyjejś intencji.

Czy rzeczywiście Bóg chce ode mnie, bym tak się zachowywała w tych wszystkich sytuacjach?

moja znajoma miała podobnie tzn. często towarzyszyło jej uczucie że coś konkretnego musi zrobić w danej chwili... psycholog zdiagnozował to jako nerwice natręctw..

Niestety,jest to typowe dla nerwicy natręctw,sam podobne "natchnienia" przerabiałem.Porozmawiaj o tym z psychologiem albo księdzem.

Ze szczególnym uwzględnieniem psychologa. Dobrze by było żeby był chrześcijański (są tacy).

księdzem? może do znachora ją wyślij od razu;-)

Sumienie to funkcja rozumu, nie emocji. I głosem Boga w człowieku. Coś, co składa się z lęku i jest na bakier z rozumem sumieniem nie jest. Jest lękową podróbą. Bóg nigdy nie przychodzi w lęku.

Dziękuję za wszystkie odpowiedzi. W takim razie te wszystkie moje myśli typu "jak nie zrobisz/wyrzeczesz się/pomodlisz się to stanie się...." są nieprawdziwe, tak...? Czyli nie powinnam się nimi sugerować?

Wielkopolanin, a można wiedzieć jak poradziłeś sobie z tymi "natchnieniami"?

1.Chodziłem do psychologa
2.Chodziłem po psychiatry który przepisał mi leki na nerwice natręctw
3.Znalazłem sobie kierownika duchowego.