Czy mam się spowiadać z grzechu nieświadomego ? Czy ma znaczenie jaki to był grzech ?

Zapytaj spowiednika w konfesjonale .

Nie da się popełnić grzechu nieświadomie.
Grzech jest świadomy ze swej natury.
Nie trzeba się więc spowiadać z sytuacji, w której penitent był nieświadomy.
Można opowiedzieć ją spowiednikowi, jako kierownikowi duchowemu, by uzyskać jego interpretację, komentarz.

A co jezeli ktoś przez wcześniejsze działanie wyłączył swoją świadomość? Naruszył reguły ostrożności, gdy było od niego obiektywnie wymagalne, żeby czegoś nie robił? Co jeżeli ktoś zawinił na przedpolu grzechu (w czasie poprzedzajacym sytuację, w którym ktoś zgrzeszyłby, gdyby miał świadomosć grzechu)?

Mówi się też, że można zgrzeszyć przez zaniedbanie, a przy zaniedbaniu brak umyślności, często też brak świadomosci, mimo że jest w danej chwili wymagana.

Takim sztandarowym przykładem na istnienie grzechu nieświadomego w chrześcijaństwie jest grzech pierworodny. Nawet nie my go popełniliśmy, a i tak "każdy człowiek przed chrztem jest nim obarczony", zresztą św Paweł pisze: "i jak w Adamie wszyscyśmy zgrzeszyli...", poza tym nawet jeśli umiera nieochrzczone dziecko to mówi się, że umarło w grzechu pierworodnym - stąd ponoć nikt nie jest bez grzechu, prócz NMP.

Uważam, ze powinieneś sie wyspowiadać, wiadomo aby popełnić grzech ciężki trzeba ,,złamać,, 3 warunki, który z jeden z nich mówi nam ,,pełna świadomość,, grzechu, ale podsumowując było by dobrze abyś chciał przeprosić Pana Boga za to.

Z każdego grzechu przed Panem się spowiadaj!

Oczywiście, że możemy zgrzeszyć nieświadomie. Wszystkich sytuacji nie analizujemy, postępujemy najczęściej tak jak ogół i często dopiero po pewnym czasie uświadamiamy sobie że to może nie jest właściwa postawa/postępowanie/słowa.
Z resztą katolicy mają konfesjonał chyba właśnie po to, aby w nim takie rozterki rozstrzygać. Choć moje wyobrażenie o KK, jak się okazuje, może być dalekie od rzeczywistości.

A co do grzechu pierworodnego - w prawosławiu nie mówi się o dziedziczeniu "grzechu Adama" ale o dziedziczeniu skutków tego grzechu. Czy był to już przedmiot dyskusji na forum?

A co z grzechem przeciwko Duchowi Świętemu? Ktoś nie wie o istnieniu takiego grzechu i np. myśli: skoro dziś ide do spowiedzi to moge sobie poprzeklinać.

Myślę, że nie jest to dobry sztandarowy przykład, bo grzech pierworodny nie jest grzechem osobistym, a z takich się spowiadamy. Grzech pierworodny to bardzo specyficzna sprawa.



Nie jest to główny cel spowiedzi/konfesjonału, ale niewątpliwie jest to także ważne i pomocne.

Bo to nie grzech a co najwyżej grzeszna natura. Mimo to w teologii katolickiej uparcie nazywa się to grzechem. Więc jest to grzech czy tylko natura?

Przejdź na katolika. Tam toczą się dyskusje i ten problem, o ile pamiętam był podejmowany
Tu- nie wiem.
W prawosławiu nie ma podziału grzechów, w KK jest i obowiązek spowiadania się dotyczy tylko grzechów ciężkich. Przy grzechach lekkich mówi się o tym, by też ujmować w spowiedzi. Spowiedź powszechna i żal za grzechy je anulują.

Grzech pierworodny to specyficzny grzech, a zmazać go może jedynie chrzest. Skutki grzechu pierworodnego także dziedziczymy, wyraźnie odbijają się w ludzkiej naturze.

a tu kilka informacji z KKK
http://www.teologia.pl/m_k/kkk1g02.htm

Grzech pierworodny grzechem nie jest, bo zaprzecza samej definicji grzechu - w końcu popełnił go ktoś zupełnie inny. To taka semantyczna sztuczka mająca wywoływać poczucie winy u wierzących.

Nie jest to też wina natury, bo wszystko co Bóg stworzył było DOBRE.

Grzech pierworodny dlatego nazywa się PIERWORODNY żeby go odróżnić od grzechów osobistych. Nie jest to grzech osobisty i nie ponosi się za niego odpowiedzialności (więc nie ma żadnej mowy o poczuciu winy!). Jest SKUTKIEM grzechu pierwszych ludzi, który spowodował poddanie całego dobrego stworzenia szatanowi. Chrzest jest właśnie wyzwoleniem z tego poddania.

ale weźmy sytuację wcale nie rzadką, że ktoś upił się (więc sobie świadomość wyłączył albo znacznie ograniczył) i po pijanemu kogoś pobił, puścił się czy jeszcze coś innego. Nie bardzo to nawet pamięta. Ma grzech? Moim zdaniem ma jak najbardziej! Więc trzeba by wyjaśnić co to znaczy grzech nieświadomy...

Uważam, że powinieneś wyspowiadać się z tego grzechu. Wtedy nie będziesz miał wątpliwości i dylematów typu, czy jest to grzech, czy też nie.