Do moderatora - nia miałam pojęcia, gdzie zamieścić wątek.
Jeżeli to nieodpowiedni dział - proszę o przeniesienie

Spowiadałam się kiedyś dawno już u pewnego księdza.
zachowywał się tak jak spowiednik napewno nie powininien się zachowywać
oprócz tego, że krzyczał na mnie i ubliżał mi
to mówił jeszcze rzeczy niezgodne z nauką Kościoła
oraz dawał rady (a raczej rozkazywał głosem nieznoszącym sprzeciwu),
które z nauką Kościoła miały niewiele wspólnego

Nie chcę wdawać się w szczegóły.

Odeszłam od konfesjonału wstrząśnięta tym co usłyszałam
(nawet nie pamiętam czy dostałam rozgrzeszenie).

wyspowiadałam się jeszcze raz u innego księdza
i pomyslałam - trudno, będę uważać,
żeby na drugi raz na niego nie trafić

niedawno
- rozmawiając z moją siostrą i dwoma przyjaciółkami
dowiadziałam się, że je spotkało to samo
(a to co spotkało moją siostrę było jeszcze bardziej drastyczne)

no i siostra powiedziała,
że przecież tak tego nie można zostawić
że ten ksiądz nie powinien spowiadać


Nigdy nie myślałam o tym w ten sposób.
Myslałam o tym tylko od swojej strony.
Ale ona ma rację.

Przecież taką sprawę powinno się gdzieś zgłosić.
Sprawa jest delikatna, może nie powinnam o tym pisać na forum.
Nie wiem co zrobić.
Myslicie, że proboszcz parafi w jakiej ten ksiądz pracuje zna sytuację?

Pierwsza rzecz, to rozmowa, bądź z tym kapłanem w cztery oczy i próba zrozumienia, bądź udanie się do proboszcza.

Jeśli się okaże, że proboszcz wie, a nic nie robi z tym, to można zgłosić dalej, czyli do dziekana lub do kurii.

Nie każdy kapłan musi być spowiednikiem. Aby spowiadać musi otrzymać specjalne pozwolenie. I to pozwolenie może być mu odebrane, gdy niewłaściwie pełni swoją funkcję.

Naturalna reakcją byłoby zachowanie pewnej drogi służbowej: proboszcz- biskup. Jak można pisać o tym na forum (osoba dorosła) nie rozpoczynając od początku? Może ten ksiądz jest chory i nie panuje nad swoimi emocjami? Nie wiemy też na pewno, czy proboszcz, w której pracuje ten ksiądz na pewno zna sytuację.
Niezmiernie infantylne zapytanie jak na nauczycielkę (chyba dobrze pamiętam, jeśli pomyliłam to przepraszam).

Pewnie masz rację.
Pewnie zrobiłam głupio.

Ale z drugiej strony może trzeba o takich sytuacjach pisać.
Bo może ktoś inny stanąć przed podobnym problemem.

Nie wiem, naprawdę nie wiem.

Z tym księdzem nie będę rozmawiać.


czy powinno się mówić o szczegółach w rozmowie z proboszczem?
(musiałabym ujawnić cały przebieg spowiedzi
w tym to o z czego się spowiadałam)
czy tylko ogólnie
czy powinnam pójść z innymi osobami,
które spotkało to samo?

raczej jednak namówię moją siostrę,
żeby poszła porozmawiać
(w końcu to był jej pomysł, żeby coś z tym zrobić)
mnie sytuacja chyba przerasta...

jeżeli moderator forum uzna, że nie powinnam o tym pisać
ma moją pełną akceptację dla usunięcia wątku

Ja tylko przypomnę jedną rzecz: pamiętajcie, że ów ksiądz nie może się bronić. Jego wiąże tajemnica spowiedzi. Tu nie ma wyjątków.

Słuszna uwaga. Nie pomyslałam o tym.
To jeszcze bardziej komplikuje sprawę.
Sprawa okazuje się jeszcze trudniejsza niż sądziłam.

A sam penitent może zwolnić kapłana z tajemnicy spowiedzi?
(pytam tak teoretycznie)

Nikt nie może zwolnić kapłana z tajemnicy spowiedzi. Polecam modlitwę w intencji tego księdza. Na pewno tego potrzebuje. A co do spowiedzi to najlepiej poszukać sobie stałego spowiednika albo innego kapłana. Nie każdy nadaje się na kierowcę zawodowego...
piona

Ale tajemnica spowiedzi dotyczy materii spowiedzi, czyli grzechów, a nie przebiegu spowiedzi. Możesz z nim rozmawiać o tym, jak reagował, chyba, że reakcja dotyczyła konkretnego grzechu, to wówczas może być to problematyczne.
Ale można rozmawiać o tym, jak reaguje spowiednik podczas posługi.

Też tak uważam. Myślę, że jeśli zachodzi przypuszczenie, że to nie był jakiś odosobniony przypadek, to warto coś z tym spróbować zrobić. Oczywiście zachowując postawę miłości wobec tego kapłana a nie gniewu i zemsty (ale to akurat oczywiste).

Najlepsze wyjście to omijac konfesjonał w którym spowiada ten ksiądz.
Ja miałam niesympatyczne zdarzenie gdy spowiednika zupełnie nie interesował penitent, zajęty był przez cały czas obserwowaniem kościoła, nawet nie odniósł sie słowem, a pokutę rzucił w przestrzeń odwrócony ode mnie.
Po tej spowiedzi zaobserwowałam go i zauwazyłam, że tak się zachowuje wobec innych.
Nigdy już nie przystąpiłam do niego do spowiedzi, ludzie też omijali jego konfesjonał.
Przynajmniej się chłopina nie trudził pouczaniem grzeszników.

Tajemnica spowiedzi dotyczy grzechów i okoliczności, o których dowiedział się w trakcie spowiedzi. Penitent z niej zwolnić nie może. Penitentowi wolno poruszyć coś, o czym mówił na spowiedzi, temu księdzu nie. Nawet w rozmowie z nim samym.

Innymi słowy: można porozmawiać z tym księdzem. W miarę bezproblemowo, jeśli będzie to dotyczyło osoby, która rozmowę podejmuje, w cztery oczy. Ale przy rozmowie w większym gronie i z osobami trzecimi trzeba to wziąć pod uwagę...

Omijam, sytuacja miała miejsce kilka lat temu.
I myslałam tak jak Ty,
że jak dla mnie problemu nie ma.
(sprawę poruszyła moja siostra
u niej to było "na świeżo")

chodzi o innych ludzi.

Gdyby nie to, że mam już trochę lat
i niejedno w życiu widziałami słyszałam
i poza tym trochę wiem,
więc mogę zgrubsza się zorientować,
że to co słyszę z nauczaniem Kościoła ma nie za wiele wspólnego
zachwiałoby to moją wiarą i to potężnie.

Forma była szokująca.
Ale jeszcze bardziej szokująca była treść.

A ja uważam że powinnaś coś przedsięwziąć.
I już wyjaśniam dlaczego: ja sama, jako bardzo wrażliwa nastolatka zostałam potraktowana w podobny sposób podczas spowiedzi. Nie chcę wchodzić w szczegóły, powiem tyle że przez wiele dni nie mogłam dojść do siebie. Było to ponad 15 lat temu, a do dziś pamiętam każde słowo.
To wydarzenie było jedną z przyczyn mojego odejścia od Kościoła.