Soul33- uważam, że sonda jest bardziej wiarygodna niż "bo tak mówią moi znajomi", nie uważasz?
Zawsze można poszukać, aby potem nie wymyślać z głowy ile to pewnie jest w oparciu, bo "znajomi mówią".
Więc na razie martwy punkt . Ja nie wiem jak się ma odsetek ludności miejskiej i wiejskiej procentowo. W miastach obyczajowość jest bardziej liberalna, ale należy zbadać o jakich w przybliżeniu można mówić liczbach.

mam problemy z cytowaniem

co do pierwszej części pierwszego akapitu
(to o Nowaku i Kowalskim) zgoda, masz w zupełności rację

co do drugiej

"Skupiam się raczej na mechanizmach psychologicznych
i naszych konstrukcjach psychicznych"

no właśnie
skąd czerpiesz tą wiedzę
skąd wiesz, jakie cechy są uniwersalne
a nie uwarunkowane kulturowo?

co do badań iTtwojego komentarza w tej kwestii:

pisałam o takim samym libido kopbiet i mężczyzn
że to, że mężczyzna bardziej chce współzycia to mit

nie wiem w jaki sposóvb wyciągnęłaś z tego wniosek,
że uważam współżycie przed ślubem za korzystne dla związku
(myślę, że jest przeciwnie choć nie generalizuję)

co do "zmieniły się obyczaje a nie męska natura"

Skąd czerpiesz wiedzę jaka jest "męska natura"?
nie twierdzę, że coś takiego istnieje, ale niekoniecznie jest to to
co w pewnych kręgach się przez to rozumie

co rozumiesz przez "silnego mężczyznę"?
czy kobieta nie powinna być "silna"
czy siła to wyłącznie cecha mężczyzny?

co do zalotności i flirtu
jest mnóstwo kobiet które nie są ani trochę zalotne
(mam uznać, że są "upośledzone w swojej kobiecości"?)

i mnóstwo mężczyzn, którzy nie flirtują
(mam uznać, że są u"uposledzeni w swojej męskości"?)

wielu ludzi
i nie potrzebują jej i nie mają na nią ochoty
znam sporo takich
ja nie miałam, mój mąż też nie

czy to jest jakieś wynaturzenie?
(piszeszesz, że "taka jest natura"
więc wg. ciebie chyba tak)

A tak przy okazji
- czytałam pamiętniki Jacques'a Maritaina
opisuje początki swojego związku z Raïssą Maritain.
Zero zalotności z jej strony, zero flirtu z jego.

("zawsze poważna, skupiona, ze ściągniętymi w skupieniu brwiami"
- pisał on o niej)

pokochali się bez tej całej gry
"zalotność - flirt"

mocną i trwałą miłością

proces beatyfikacyjny Raïssy Jacques'a Maritain
jest w toku

A jak myślisz?

Poważnie?

Poczyniłam wyraźne zastrzeżenie, że nie wypowiadam się na ten temat.

Nie interesują mnie poglądy 'pewnych kręgów'. Interesują mnie wrodzone predyspozycje, fizjologia i sprawy wychowania.

Nie porównywałam siły psychicznej kobiety i mężczyzny. Resztę się definiuje.

No i? Które są postrzegane przez mężczyzn jako bardziej kobiece? Te wartościowe i 'niekobiece' pozostają często same. Mężczyźni to wzrokowcy i ogarniają w lot kobietę oceniając ją jako potencjalną dawczynię ich dzieci. To instynkt. Nie zapominaj, że to cechy indywidualne a nie zamierzam wdawać się w dyskusję na temat 'kobiecości'. Są różne preferencje, ale kobiety niepewne swej kobiecości pozostają często same. Tego uczy dziewczynkę ojciec- dumy z kobiecości. Potem to wzmacniają koledzy oglądający się za atrakcyjną dziewczyną.

Są postrzegani jako nudni.

A skąd wiesz jak zachowuje się mąż w obcym środowisku i obecności kobiet, które się mu podobają (jak mi napiszesz, że mąż nie lubi kobiet to uznam to za ekstremum)?

Może niska samoocena i brak poczucia humoru? Ja zawsze uwielbiałam flirtować (oczywiście niewinnie). Mam to w 'genach'.

Proszę mi wskazać kto prowadził takie badania lub jaka instytucja. Najlepiej odnośnik.

Z badań uczonych ze szpitala niemieckiego Uniwersytetu Hamburg-Eppendorf pod przewodnictwem Doktora Klusmanna, że tylko na początku związku kobieta ma wysokie libido.
Po 4 latach związku z współżyciem seksualnym kobiece libido spada o połowę. Im dłuższy staż związku tym libido mniejsze. Odwrotnie mają mężczyźni- libido mają na stałym poziomie nawet po 25 latach związku.
Tą samą zależność wykazali brytyjscy uczeni z Northumbria University.

W obu przypadkach badano ludzi w stałych związkach. Oczywiście są wyjątki, ale tu mowa o większości.
Singielki nie były objęte badaniem.

To po dziesięciu latach nie będę go miała wcale?

Pierwsze moje pytanie pozostało bez odpowiedzi.
"jak myslisz? - to nie jest odpowiedź


Nie można wszystkiego sprowadzać do instynktu
(a wydaje mi się, że to własnie próbujesz robić)
człowiek to więcej niż instynkt
czasem trzeba nad ten instynkt się wznieść
(że to ja Ci muszę tłumaczyć!)

zresztą z tym instynktem to też nie tak jak piszesz



od kiedy to człowiek powinien być taki a nie inny dlatego,
że inni mogą go postrzegać jako "nudnego"

napisałaś :
"Czytałam inne badania.
Rozładowując napięcie seksualne nie stworzymy silnej i trwałej więzi psychicznej.
Ona musi poprzedzać współżycie."

bezpośrednio po tym jak pisałam
o tym samym libido u mężczyzn i kobiet
więc sądziłam, że się do tego odnosisz
i piszesz o tym bo wyciągnęłaś wniosek
że ja sądzę inaczej

nigdzie nie napisałaś, że się
"nie wypowiadasz"

co do mnie słodkie zalotne kobietki sprawiają na mnie wrażenie infantylnych
a flirciarze zręcznych manipulatorów przekonanych o swojej skuteczności
(nie bezpodstawnie - jak trafi "swój na swego" to rzeczywiście może działać)

nie oceniam - piszę o wrażeniach

czemu nie porównywałabyś siły mężczyzny i kobiety
dla mnie "siła" znaczy "siła"

zapewniam Cię, że i mnie i mojemu mężowi poczucia humoru nie brakuje
(on twierdzi, że nawet mam go w nadmiarze)

A jak to się ma do faktu
(nie zacytuję badań - wydaje mi się, że to fakt powszechnie znany)
że po po 30-35 roku zycia libido kobiety rośnie
a mężczyzny maleje

coś tu nie gra...

Mariel- nie w tempie 50% rocznie, ale zaobserwowano, że po 4 latach maleje o połowę, po 20 latach razem z jednym mężczyzną 15-20% odczuwa popęd seksualny. Pozostała część już nie.

EDIT- jak mam dyskutować z "badaniami" o których wiesz tylko Ty i nałożyłaś jakąś klauzulę tajności, nie chcąc zdradzić kto zbadał?

Ależ są mężczyźni, którzy nie flirtują z różnymi kobietami, nie oglądają się za spódniczkami i nawet nie wykazują nimi szczególnego zainteresowania. I nie chodzi mi tu wcale u impotentów czy homoseksualistów, tylko o normalnych heteroseksualnych mężczyzn. Sama znam takich kilku (chociaż przyznaję, że nie jest to większość).

Są mężczyźni, którzy flirtują z wieloma kobietami, są tacy którzy robią to wyłącznie z wybraną, interesującą ich kobietą, a są i tacy, którzy nie flirtują w ogóle. Ty uważasz, że tacy są nudni, a inna kobieta to właśnie uzna za interesujące. Nie wszystkim to samo się podoba i nie wszyscy to samo uważają za pociągające. Zresztą to działa też i w drugą stronę. Na niektórych działa np. pewna surowość i niedostępność, a na innych coś jeszcze innego. To wszystko kwestia gustu.


A może prostu taka natura, charakter, sposób bycia itp.
To że ktoś nie flirtuje na prawo i lewo, nie jest jednoznaczne z tym, że ma niską samoocenę, albo że poczucia humoru mu brakuje.

To chyba dość znany wykres ze "Sztuki kochania" Wisłockiej, oparty na poziomie estrogenów. Oczywiście różnie może być w przełożeniu na rzeczywistość w sypialniach.

Były kiedyś badania, które wykazały, że zwykle bardziej udane są związki, które poprzedzała przyjaźń. Zakładam, że w czasie owych przyjaźni flirtu było tu mniej niż przeciętnie.

No i aby flirtować, trzeba być też odpowiednio wygadanym. Inaczej ilość flirtu spada lub jest mniej wyraźny.


No nie wiem. Wcale moje wrażenie nie musi być mniej trafne niż sonda na zakochani.pl

a "przed sklepem jubilera" Karola Wojtyły czytałaś?
(własnie dostałam w prezencie od męża)

- nie wiem jak to wygląda w filmie
(też dostałam ale nie zdążyłam obejrzeć)
ale w sztuce ani słowa o zalotności, o flircie

bohaterowi nawet "bardziej podobały się inne kobiety"
niż ta którą pokochał i poślubił

zalotność i flirtowanie
to naprawdę nie jest standard

(nie wiem czy "mamy to w genach"
ale nawet jeżeli - nie muszą determinować
nas geny)

Specjalnie to sprawiedliwe nie jest. Powiedziałabyn nawet, że
daje mężczyznom gotowe wytłumaczenie do ręki w razie zdrady partnerki.
Ale co zrobić

To ciekawe, bo ja widziałem dokładnie odwrotną zależność i to w książce dosyć poważnego seksuologa. Zastanawiam się jak jest w rzeczywistości.

Przyjaźń jest niezbędnym warunkiem dobrego związku. Na miły Bóg nie każda przyjaciółka/przyjaciel może wzbudzać emocje! Jeśli zacznie wzbudzać to powoli kończy się 'zwykła' przyjaźń, dochodzi coś więcej. Nie można zakochać się w każdej wartościowej osobie. W przypadku związku powinny współgrać oba elementy.

Akurat...

Przy niewinnych flirtach? Chyba przyznam Ci rację... Jeśli kogoś lubimy to znajdujemy wspólne tematy do rozmów. Potrafiłam flirtować oceniając rozprawę doktorską kolegi o hormonach płciowych. Poprosił mnie o spojrzenie na nią świeżym okiem, bo nie widział już żadnych błędów. Miałam zadanie być up**rd**wą. Bawiliśmy się (i towarzystwo) wspaniale.