Alus.
Jak byś przeczytała na spokojnie księgę Objawienia, tobyś nie wydawała tak pochopnych komentarzy.

Armageddon to będzie niejako "wykonanie wyroku". Oznacza bowiem zagładę nie tylko istniejących dziś Państw i wszelkich organizacji politycznych (ONZ, NATO, UE itd.) ("królestwa" z Daniela 2:44, przeczytaj proszę; a także Bestia i fałszywy Prorok z 19 rozdziału Objawienia), zagładę Wielkiej Nierządnicy zwanej Babilonem Wielkim (Objawienie 17 i 18 rozdział), czyli fałszywe religie, ale przede wszystkim oznacza zagładę niegodziwych ludzi.
Tym samym w 1000-letnim Królestwie Bożym które zapanuje nad całą ziemią znajdą się tylko posłuszni Bogu ludzie. (opisani m. in. w 7 rozdziale Objawienia).
Tak więc Sąd w Armageddonie będzie sądem ludzi, którzy jeszcze nie umarli.
Natomiast Sąd opisany w Objawienia 20 rozdział, odbędzie się na końcu 1000-letniego okresu panowania Królestwa Bożego i będzie on dotyczył przede wszystkim tych, którzy uniknęli Armageddonu (gdyż wcześniej "zdążyli" umrzeć).

Natomiast przypowieść to tylko przypowieść.
Przeczytaj Alus jeszcze raz te wersety, które zapodałem z księgi Hioba.

Jezus posługiwał się licznymi przypowieściami. Choć każda z nich ma praktyczną wartość to jednak ich celem jest właśnie wyciąganie przez słuchaczy i dzisiejszych czytelników Biblii praktycznych wniosków z tych przypowieści. Nie są one jednak historycznymi opisami zjawisk które miały miejsce w rzeczywistości.

Albowiem synowie Judy czynili nieprawość przed moimi oczami - wyrocznia Pana - umieścili swe obrzydliwe bożki w domu, nad którym wzywano mojego imienia, aby go zbezcześcić. (31) I zbudowali wyżynę Tofet w dolinie Ben-Hinnom, aby palić w ogniu swoich synów i córki, czego nie nakazałem i co nie przyszło Mi nawet na myśl.

Dla Mnie JP II to Człowiek mający zasady, książek nie pisywał a wszystkie notatki Mistyczne spłonęły. Dla Mnie zostaje wielkim Sługą Boga.

Książki, które wydał jako Karol Wojtyła

Renesansowy psałterz – Kraków 1999; młodzieńczy zbiór wierszy, powst. przed II wojną światową
Świętego Jana od Krzyża nauka o wierze (tytuł w innym przekładzie: Zagadnienie wiary w dziełach świętego Jana od Krzyża) – rozprawa doktorska obroniona w 1948 na Uniwersytecie Angelicum w Rzymie, napisana po łacinie (tytuł: Doctrina de fide apud S. Ioannem de Cruce[9]) o św. Janie od Krzyża, czytanym w oryginale, ogłoszona w czasopiśmie „Collectanea Theologica” XXI: 1950, a streszczenie polskie w „Ateneum Kapłańskim” 1950, z. 1; promocja doktorska w Polsce: 16 XII 1948 na Uniwersytecie Jagiellońskim; pełna wersja w przekładzie polskim (istnieją 2 tłumaczenia), jako książka: od 1991; liczne przekłady na obce języki nowożytne
Wykłady lubelskie – Lublin, KUL, 1986; zapis wykładów z filozofii głoszonych na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim w latach 1954–1956
Elementarz etyczny – Kraków 1983; szkice zamieszczane pierwotnie w „Tygodniku Powszechnym” w roku 1957
Ocena możliwości zbudowania etyki chrześcijańskiej przy założeniach systemu Maksa Schelera – Lublin, KUL, 1959; książka habilitacyjna na temat Maxa Schelera, czytanego w oryginale niemieckim; habilitacja przyjęta 3 XII 1953 na Uniwersytecie Jagiellońskim, ostatnia przed likwidacją Wydziału Teologicznego UJ przez władze stalinowskie
Miłość i odpowiedzialność – Lublin, KUL, 1960; monografia przedstawiająca analizę psychologiczną, filozoficzną i teologiczną zjawiska miłości; wielokrotnie wznawiana; liczne przekłady na języki obce
Osoba i czyn – Kraków 1969; najważniejsza monografia filozoficzna; studium z zakresu antropologii chrześcijańskiej, inspirowane przez fenomenologię i tomizm; w duchu humanizmu budowana koncepcja osoby ludzkiej jako suwerennego podmiotu; wiele przekładów na języki obce
U podstaw odnowy. Studium o realizacji Vaticanum II – Kraków 1972; pisana przez jednego z głównych jego uczestników monografia na temat II Soboru Watykańskiego i jego dorobku intelektualnego; po 16 X 1978 liczne przekłady na języki obce
Znak, któremu sprzeciwiać się będą – Poznań, Pallottinum, 1976 (wersja ocenzurowana przez cenzurę prewencyjną PRL); edycja pełna: Znak sprzeciwu. Paryż, Editions du Dialogue, 1980; zapis rekolekcji głoszonych w Watykanie na prośbę papieża Pawła VI
Poezje i dramaty – Kraków, Znak, 1979; całość dorobku artystycznego autora (prócz młodzieńczych psalmów oraz późnego Tryptyku rzymskiego); utwory poetyckie, m.in. poematy; Pieśń o Bogu ukrytym, Stanisław; dramaty, m.in.: Brat naszego Boga (o malarzu św. Adamie Chmielowskim, znanym jako Brat Albert), Przed sklepem jubilera, Promieniowanie ojcostwa; także esej O teatrze słowa (na temat Teatru Rapsodycznego Mieczysława Kotlarczyka); liczne wznowienia i przekłady na języki obce
Aby Chrystus się nami posługiwał – Kraków, Znak, 1979; zbiór esejów z całego okresu pracy twórczej sprzed pontyfikatu; m.in.: Apostoł (o Janie Tyranowskim), O humanizmie św. Jana od Krzyża, Personalizm tomistyczny (o św. Tomaszu z Akwinu; także przedruk cyklu szkiców Elementarz etyczny
Zagadnienie podmiotu moralności – Lublin, KUL, 1991; zespół rozpraw z zakresu etyki; tu przedruk książki habilitacyjnej z 1959 roku

Książki, które wydał jako Jan Paweł II

Mężczyzną i niewiastą stworzył ich. Odkupienie ciała a sakramentalność małżeństwa – Watykan 1986; pełna, książkowa (i opatrzona przypisami) wersja środowych wykładów do wiernych; wysnuta z Biblii, a nawiązująca do encykliki Pawła VI Humanae vitae, monografia na temat, jak to nazwał autor, „teologii ciała”, także godności integralnie ujętej osoby ludzkiej.
Przekroczyć próg nadziei – Lublin, 1994, KUL. ISBN 83-228-0395-8.
Dar i Tajemnica – 1996.
Tryptyk rzymski (poemat) – Kraków, 2003, Wydawnictwo Literackie. ISBN 83-88971-43-3.
Wstańcie, chodźmy! – Kraków, 2004, Wydawnictwo św. Stanisława. ISBN 83-88971-86-7.
Pamięć i tożsamość – Kraków, 2005, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak. ISBN 83-240-0525-0.

Na szczęście można odróżnić w słowach Jezusa mataforyczne i alegoryczne a nawet hiperboliczne przypowieści, od opisów stanów faktycznych czy też proroctw.
Na szczęście czytając całą Biblię można zrozumieć, iż Bóg rzeczywiście jest miłością.
Usilnie sugerowane przez Ciebie wieczne męki w ogniu nie tylko nie mają nic wspólnego z miłością, lecz nawet z elementarnym poczuciem sprawiedliwości.
Jeremiasza 7:30-31 BT:

Tak więc ogniste męki to wytwór fałszywych religii.
Natomiast np. "jezioro ognia" wymienione w Apokalipsie i do którego "wrzucono śmierć i piekło" - to po prostu druga śmierć. Obj. 20:14.

Czyli Bóg nie uznaje stosowanej od zarania przez ludzkość zasady - za zło odpłatą jest kara.
A słowa Jezusa - Idżcie precz ode Mnie przeklęci w ogień wieczny - to taka luzacka przenośnia.

No i JP2 zawiódł na całej linii!!!