Witam. Mam taki problem z jednym bardzo stydliwym grzechem, który popełniłem pare lat temu
(ok. dwa lata). Ostatnio przypomniał mi sie i nie jestem pewein czy sie z niego wyspowiadałem.
Mógłbym isc do konfesjonału i dla pewnosci jeszcze raz sie z niego wyspowiadac ale bardzo go sie wstydze, bo to co zrobiłem jest troche nienormalne.

Co sadzicie, przełamac sie i isc sie z niego wyspowiadac, czy jesli mam watpliwosci (jestem pewien tak gdzies na 80% ze o nim juz mówiłem spowiednikowi) pozostawic to i nie wyspowiadac sie z tego?

Jak myslałem o tym, przyszła do mnie taka mysl, troche głupia, zadałem sam sobbie pytanie:
jak bys grał jakis teleturniej i padło by pytanie o tym grzechu jak bys odpowiedział - tak, czy nie.
Odpowiedziałem sobie ze tak, wyspowiadałem sie z tego i wydaje mi sie ze dobrze bym odpwiedział.
głupie prawda po tym watku juz chyba Was nic na tym swiecie nie zdziwi

Dowiedziałem się dzisiaj na tym forum, że papież jest zakamuflowanym żydo-masonem, więc Twój problem nie jest aż tak szokujący. Ale faktycznie, pytanie dość głupawe, że pozwolę sobie powtórzyć po Tobie. Pewnie, że się spowiadać i nic nie kombinować.

Na pierwszy rzut oka wiele tematów tutaj jest głupawe. Na drugi rzut człowiek może zdać sobie sprawę z tego że to są realne problemy realnych ludzi. Sfera myśli, niepewności, dziwnych porównać itd. to coś bynajmniej nie zaskakującego na tym forum. Anonimowość sprzyja dzieleniu się rzeczami dziwacznymi.

Co do pytania, warto sprawę wyjaśnić jeśli nie jesteś pewny. Tylko że nie wiem czy ta niepewność wynika z zwykłe nie pamiętania, czy jest w tym głębszy problem, czyli niepokój, który wynika z obawy czy aby na pewno ta przykra sprawa może odejść w niepamięć. Czy nie jest to przypadkiem skrupulantyzm?

silgar gdy pisał o papiezu przypomniało mi sie jedna rzecz ale to za chwilke.

wist skrupulantem to ja chyba jestem, a co do niepewnosci mysle ze wynika z tego ze tak naprawde do konca nie moge sobie przypomniec czy rzeczywiscie z tego grzechu sie wyspowiadałem.

chciałbym sie jeszcze Was spytac, moze słyszeliście ostatnio w mediach, była taka nie przyjemna sprawa ze papiez miał brudna sutanne tam ktos zrobił zdjecie, chciał je opublikowac ze podobno papiez nie trzyma moczu.
Gdy usłyszałem tą wiadomosc, wzbudziła ona umnie usmiech. Wiadomo jest to choroba, kady ja moze miec, to jest normalne ale moja reakcja była nie na swoim miescu - tak uważam. Teraz mam takie obawy ze popełniłem grzech.
Jesli uwazacie tak samo, to nie chciałbym opisywac tej całej sytuacji tak jak tu w konfesjonale to czy mógłnym powiedziec ze smiałem sie z papieza ?

Śmiałeś się z człowieka, to że był papieżem nie ma tu akurat znaczenia. Chwalebne to zapewne nie jest. Ja bym użył sformułowania, że wyśmiewałem chorego, albo coś w tym stylu.

rocznik94 robi sobie z was jaja, a wy w to wchodzicie

Problem w tym, że ludzie mają takie pytania i takie obawy czy nie zrobili czegoś złego.

WIST, czytam twoje posty i wiem, ze porządny z ciebie chłop..
ale dziwi mnie, ze nie widzisz tego przekrętu.
kolega ma łeb diabla w avatarze, pisze o oddawaniu moczu przez papieża...itd.
ehh..

Właściwie to nie wiem co to za łeb. Raczej mroczna postać. Na spokojnie MKB, to zawsze wychodzi czy ktoś ma problem, czy robi sobie jaja. A szkoda kogoś wyrzucać, gdy ma realny problem.

MKB szkoda ze mnie oceniasz po avatarze (w ogóle mi nie przyszło do głowy ze to twarz diabła
jesli jestes przekonany\a to go usune) i po problemach ludzi, którzy pisza na tym forum
zartów zadnych nie robie, nawet o tym mi na mysl nie przyszło

o papiezu pisze bo ostatnio była taka sytuacja w mediach, mozesz sobie poszukac napewno znajdziesz, a jak Ci bardzo zalerzy to ja to postaram sie jakos udowodnic i odnajde. Usłyszałem taka wiadomosc i ona wzbudziła u mnie jakis głupi smiech - smiech to moze za duzo powiedziane ale usmiech na twarzy, pomyslałem co ja robie przecież to choroba poco u mnie z tego taka reakcja
ale dobrze zapomnijmy o tym, wyspowiadam sie tak ja napisał silgar

a z tego mojego grzechu, którego nie jestem pewien czy sie spowiadałem powiedziec spowiednikowi? Wiem nie było by tego problemu jak bym sie tego tak bardzo nie wstydził, bo to jest głupia rzecz to co zrobiłem, taka jakby troszke nienormalna dlatego sie wstydze

prosze znalazłem, tylko ja o tym dowiedziałem sie z mediów bodajze TVP1 lub TVP2 albo moze Polsat News
http://m.wyborcza.pl/wyborcza/1,105404,12112682,Niemiecki_magazyn_obrzydliwie_zadrwil_z_papieza.html

http://www.tvn24.pl/wiadomosci-ze-swiata,2/spor-o-okladke-papiez-wygrywa-w-sadzie,264343.html

http://wiadomosci.wp.pl/kat,1356,title,Skarga-Watykanu-przeciwko-okladce-satyrycznego-pisma,wid,14751498,wiadomosc.html?ticaid=1ed26

Z uwagi na wielość takich problemów i wielość pytających radzę wpierw zapoznać się z tym tematem: http://forum.wiara.pl/viewtopic.php?f=50&t=27097

przeczytałem tam takie zdania:
,,Ale chodzenie codziennie do spowiedzi nie jest normalne,, ; ,,Człowiek nie ma emocjonalnych możliwości przeżywania tej prawdy zbyt często, więc sakrament pokuty może tak spowszednieć, że grzech nie będzie już niczym takim wielkim i złym. Stanie się codziennością, bo tak łatwo go zmyć.,,

podobnie jest u mnie, staram sie na mszy byc co niedziela, gdy był rok szkolny do spowiedzi czesto uczestrzałem dni powszednie, nie daleko szkoły jest koscioł,
zdarzało sie tak, ze w piatek jestem u spowiedzi, a w niedziele w mojej parafii juz nie przystępuje do komuni - bo cos tam złego zrobiłem np: wstydzięłm sie przeżegnać jadac busem koło kapliczki czy koscioła (juz nie pamietam kto tu na forum napisał, że wystarczy pokłonic głowe i powiedziec : Witam Cię Ojcze), lub cos złego pomyslałem o drugiej osobie, choc starałem sie nie miec takich mysli, zyc bez grzechu.

Dla mnie najlepiej było by gdy podczas spowiedzi nie było obowiazku mówic spowiednikowi, kiedy ostatnio uczęstrzałem do spowiedzi (wyobrazcie sobie ze spowiadacie i przychodzii do Was taki penitent, który mówi ze był wczoraj u spwiedzi i juz tak nagrzeszył - co byscie o nim pomysleli ,,człowieku ogarnij sie !, ) a te moje grzechy np:
prawie zawsze spowiadam sie ze popełniłem grzech pychy - pycha jak mi wiadomo jest to uwazanie siebie za lepszego od innych - tego ja nie czynie, nie mówie ze ty jestes gorszy ode mnie tylko nie wiem czemu gdy np:
leze sobie na łóżku lubie sobie tak ,,pomarzyc,, o mojej przyszłosci np: ze mam duzo przyjacioł, łatwo nawiazuje z kazdym kontakty, chca inny przebywac w moim otoczeniu, jestem dobrze zbudowany itp. jest to pycha, bo w tych myslach ja siebie wywyzszam. Staram sie to zmienic, mówie ze tego nie bede robił czasem sie zapomne i przez pewiewn moment to czynie, a potem sie orientuje, ze popełnilem grzech pychy i musze sie z niego wyspowiadac.

Te sytuacje, które opisałem wyzej nie przystwarzaja mi duzego problemu, aby rozwikłac czy to grzech czy nie. Tak musze isc do spowidzi to moge dla spoku sumienia sie z nich wyspowiadac - ale ta pierwsza sytuacja o tym grzechu, który nie jestem pewien czy rzewiscie sie z niego spowiadałem jest dla mnie ciezka, poniewaz ten grzech jest dla mnie bardzo wstydliwy, to jest nienormalne co zrobiłem.

A czytałeś apropo różnicy między grzechem powszednim a ciężkim?

czytałem, np: nie uczynilem znaku krzyza obok koscioła czy kapliczki:
1. poważna materia grzechu - no własnie czy to jest powazna materia ? - chyba ta
2. pełna świadomość - oczywiscie ze tak,
3. dobrowolność - oczywiscie, nikt mnie nie postrzymywał