Nie ma obowiązku żegnania się przy kościele albo kaplicy, ani robienia czegokolwiek. Jednak, sam fakt, że wstydziłeś się wiary już się do spowiedzi nadaje. Niemniej, emocjonalny charakter oznacza brak pełnej świadomości, no chyba, że t u Ciebie standard, że wstydzisz się przyznać do Jezusa. Tak czy siak, materii poważnej bym się tu nie doszukiwał. Przetrenuj lepiej ze spowiednikiem rozpoznawanie grzechów, bo faktycznie, przy takim podejściu to nie ma co wychodzić z konfesjonału

A co złego jest w marzeniach o udanej przyszłości?



Czy łamie to któreś z 10 przykazań lub powoduje duże zło? Jeśli nie, to nie jest to materia ciężka/poważna.

I co do dobrowolności - emocje (jak strach) mogą ją zmniejszyć.

Moja rada: poczytaj o skrupułach/skrupulanctwie i jak sobie z tym radzić. Przeanalizuj czy jesteś skrupulantem czy nie. Częstotliwość spowiedzi/grzechów i ich typ sugerowałyby ten problem, ale oczywiście nie da się nic stwierdzić przez internet. Jeśli wywnioskujesz, że nim jesteś, to skup się na rozwiązaniu tego problemu (pamiętaj też, że możesz w takim przypadku na spowiedzi powiedzieć: "wydaje mi się, że jestem skrupulantem" - wtedy kapłan lepiej oceni).

Trzymaj się!

wielkie dzieki wszystkim

rocznik94,

no dobra - przepraszam ze tak szybko cie oceniłam..
ale po co zajmujesz się takimi sprawami jak ta o tym moczu...już nie wnikam w szczegóły..tu skrupuły cie meczą, masz kupę roboty ze swoim sumieniem, żeby jakoś dojść z nim do ładu, a tu jakiś mocz..
ale ok. zapomnijmy o tym.
ciesze się, ze coś więcej o sobie napisałeś i ze możemy cie lepiej poznać.

w twoim poście, miedzy innymi było to:
"leze sobie na łóżku lubie sobie tak ,,pomarzyc,, o mojej przyszłosci np: ze mam duzo przyjacioł, łatwo nawiazuje z kazdym kontakty, chca inny przebywac w moim otoczeniu, jestem dobrze zbudowany itp. jest to pycha, bo w tych myslach ja siebie wywyzszam. Staram sie to zmienic, mówie ze tego nie bede robił czasem sie zapomne i przez pewiewn moment to czynie, a potem sie orientuje, ze popełnilem grzech pychy i musze sie z niego wyspowiadac."

jesteś dla siebie bardzo, ale to bardzo surowy.
czemu się za to potępiasz za to powyższe myślenie?
nie należy ono może do myślenia z kategorii 'górnolotnych', ale jest ok.
jesteś młodym człowiekiem, zdziwiłabym się nawet gdybyś nie miał takich myśli..
czasem..chyba, ze są jakąś obsesja.
Nasz Mistrz pouczał, aby patrzeć na sprawy, które są w gorze, a nie w dole.
Było to mądre zalecenie i powinniśmy się starać je wypełnić.

Problem w tym MKB że tacy ludzie mogą odczuwać inaczej. Tobie się wydaje że sami sobie robią problem, a mnie się wydaje że to ich tak męczy że w końcu chcą o to zapytać, ale się wstydzą. Ani w tą, ani w tamtą, bo albo męczarnie, albo mocno zaczerwienione policzki. I zgadza się że to wymaga pracy nad sobą, oraz kontroli nad swoim sumieniem.

takie coś jest sklasyfikowane przez egzorcystów katolickich jako dręczenie.

Jest to efekt braku katolickiej pracy u podstaw. Księża często wygłaszać płomienne mowy moralizujące, nawiązywać to spraw politycznych, często sięgać do historii egzorcystycznych i bardzo obszernie zajmują się tematem religii w szkołach. Jednocześnie, zostawiają wiernych bez tak elementarnych rzeczy jak pomoc w formowaniu sumienia, i stworzenia komfortowych warunków sprzyjających otwarciu się wiernych na bożą łaskę. Trudno posadzić rocznik94 o brak przywiązania do nauki moralnej kościoła, albo zdystansowanie się od wspólnoty wiernych. Tylko, że przez 8 lat nauki katechezy, i jeszcze trochę więcej lat wysłuchiwania kazań w kościele, nikt mu nie powiedział co z tym wszystkim zrobić.

mkb nie ma problemu

a co z tym grzechem o, którym zapomniałem - odwazyc sie i powiedziec czy sa jeszcze jakies inne metody w tym przypadku ?

Dla spowiedzi niema alternatywnych metod w kościele.

czyli musze przełknąć sline i wyznacz to, dobrze - damy rade, dla Polaka nie ma rzeczy niemożliwych

dzieki za pomoc

W podanym linku są bardzo ważne informacje. Warto się nimi poważnie zasugerować, a jeśli coś nie jest jasne to pytać i sugerować co zmienić. Nie można pytać ludzi na forum czy masz wyznać grzech czy nie, bo skąd mają wiedzieć, jak Ty nie wiesz? Nie wiesz czy trzeba to i my tym bardziej nie wiemy. To czy masz wyznać dany grzech to już jest Twoja decyzja. Jeśli masz częściej takie wątpliwości i drążące umysł niepewności, oznacza że masz inny problem. Bóg to zapewne widzi i rozumie. Kocha nas, co oznacza wyrozumiałość i chęć podźwignięcia nas. Nie zadręczania się. Pora zatem walczyć z problemem, a nie jego skutkami.

przpraszam ze dobiero teraz pisze
chciałbym jeszcze raz Wam podziekowac za pomoc, juz sie z tego wyspowiadałem - dzieki Ojcu