Czy w związku z tym Pani Małgosia zechciałaby nam naświetlić na ile wiążący dla katechety jest jakiś artykulik na opoce, tudzież wzmianka na stronie wydawnictwa książeczek do religii?

Zresztą, to obowiązkiem ciał kierowniczych katechetów jest ich kontrola i weryfikacja tego czy przypadkiem nie pobierają pensji za rażącą niekompetencje, a nie rodziców bawienie się w inkwizytorów założeń programowych – rodzic nie ma żadnego obowiązku mieć jakiegokolwiek pojęcia o owych założeniach, natomiast ma prawo oczekiwać od katechety i jego przełożonych, że jego dziecko, za jego pieniądze nie jest „katechizowane” przez niedouczonego bumelanta, uprawiającego patologiczną samowolkę w postaci wystawiania ocen za „uczestnictwo w drodze krzyżowej” czy innych roratach.



Trollingiem jest prędzej ślepy brak rozróżnienia stanu de iure i de facto.

Równie dobrze za "trolling" Pani Moderator może uznać stwierdzenie, że "de facto w Korei Północnej prześladowani są chrześcijanie" skoro de iure ichniejsza konstytucja wprost tego zabrania i gwarantuje wolność religijną (cf art. 68).

Tyle tylko, że kadra w szkole dla tzw "świętego spokoju" nie widzi potrzeby "pouczania" zakonnicy o nonsensie karteczek obecności na nabożeństwie, lub księdza o nie rozpowszechnianiu osobistych przekonań w sprawie pomocy uchodźcom, i nie dopisywaniu Ewangelii interpretacji niezgodnych z teologią.

Jak widać - nie musi, skoro nie jest. Zasady szanownego Dyrektorium to najwyraźniej zwyczajny kit do mydlenia oczu, skoro trudno znaleźć placówkę, w których ich się przestrzega, a szkoły nie mają problemu z zamieszczaniem w przestrzeni publicznej dowodów, że nie przestrzegają.



Nie zamierzam, dopóki nie przestaniesz zaprzeczać prawdzie. Tak, wszyscy już odnotowali, że jakieś tam Dyrektorium, z którego zdaniem szkoły i katecheci ewidentnie się nie liczą, nie zaleca oceniania za wiarę. Teraz Ty racz odnotować, że niezależnie od tego w praktyce powszechnie za wiarę i uczestnictwo w życiu religijnym się ocenia.

Katecheta ma obowiązek znać przepisy. Tu: http://katecheza.diecezja.tarnow.pl/men ... yjnych.pdf są kryteria oceniania podane przez KEP.


Masz rację. Najwyraźniej nikt nie sprawdził mimo kontroli co pięć lat.

No tak: kadra dla świetego spokoju, rodzice dla świętego spokoju, a wojna w necie, poza oczami

Z de facto walczy się de iure i bynajmniej nie na forum.

Po pierwsze, z de facto nie walczy się de iure, tylko egzekwowaniem de iure – natomiast owe egzekwowanie w omawianym wypadku jest co najmniej kontrowersyjne.

Po drugie, rozumiem, że elementem tej "walki" z de facto jest chroniczne mu zaprzeczanie na forum, oraz określanie ludzi, którzy na nie wskazują mianem trolli?

Dla świętego spokoju, bo tak kadra, jak i rodzice mają świadomość podobnej skuteczności pouczania zakonnic lub księży, co wojna w necie.

Je jestem jeszcze z tych, ktorzy pamietaja katecheze w salkach katechetycznych i generalnie duzo lepiej wspominam te zajecia niz te z liceum. Jakos tak bardziej swiatecznie bylo, religia byla takim malym swietem, odskocznia, czlowiek szedl na nia jak juz wrocil ze szkoly, zjadl, odpoczal. A w szkole religia stala sie jednym z kolejnych zajec.
Pierwszy rok szkolnej katechezy byl najbardziej spektakularny. Prowadzil ja zakonnik kapucyn, nawet fajnie prowadzil, dzielil nas na grupy, rozmawialysmy (w klasie byly tylko dziewczyny) o sprawach wiary. Wtedy mialam okazje poznac blizej kolezanki z Odnowy w Duchu Sw. i zaczelam isc w tym kierunku. No ale koniec byl raczej marny. Zaprosil nas wszystkich na msze, po mszy dal kolezance swiadectwa do rozdania, a tam prawie wszyscy mieli trojki, tylko pare najbardziej wyszczekanych dziewczyn mialy czworki czy tam piatki. Nawet zachowanie mialam zle. Bylam zdumiona. Fatalne oceny, rozdanie swiadectwa przez ucznia, tak aby uczacy nie mial okazji konfrontacji z uczniami oraz brak czytelnego podpisu, zadnej pieczatki, zamiast podpisu parafka. Zero przyjecia odpowiedzialnosci za wystawiona ocene. Bardzo to bylo slabe. Niestety zadnych spektakularnych pozytywnych wspomnien lekcje religi nie wniosly w moje zycie. Szkoda.