W wymiarze praktycznym nakazuje rodzic, bo to on sprawuje bezpośrednią kontrolę nad dzieckiem.


Mówimy o sytuacji do tego wieku.

Kto głosi jakąś tezę, ten wskazuje dowody. Odmowa lub odesłanie do "sam sobie znajdź" świadczą o gołosłowności tej tezy.
Czyli, inaczej mówiąc, przypisałeś mi słowa, które z mojej strony nie padły.


Hm... Kolejne personalne wycieczki wskazują na brak argumentów. Czyli teza, że katechezy powinny być na końcu lub początku zajęć nie ma żadnego uzasadnienia poza "widzimisię".


Uporczywe powtarzanie tej tezy nie uczyni jej prawdziwą.


Dziwne. Do zajęć, na które chodzą jedynie chętni (tak stanowi prawo RP), chcesz stosować kryterium wiercenia się lub uważania jako sposobu oceny liczby osób, które są nimi zainteresowane. Jednak nie zamierzasz zastosować tego kryterium do oceny liczby osób, które chcą przyswajać sobie wiedzę z przedmiotu obowiązkowego. Pewnie dlatego, że mało kto z uczniów jest prawdziwie chętny do uczenia się tego, co nie stanowi przedmiotu jego zainteresowań, a przykładową chemię to już lubi naprawdę niewielu uczniów...

Rodzic jedynie pilnuje by wypełnić swoje obowiązki, nałożone prawem. A takim obowiązkiem jest upewnienie się, że dziecko realizuje nałożony nań obowiązek szkolny. Gdy rodzic nie potrafi tego dopilnować, rolę tę przejmuje Państwo.




Chodzenie nago w miejscach publicznych (z wyjątkami) jest zabronione odkąd człowiek skończy ileś tam lat. Tak więc znów rodzic powinien dopilnować aby dziecko zachowywało się zgodnie z prawem.

Dziecko ma zaś prawo do niebycia zmuszanym do chodzenia do kościoła. Nie podoba się? Zmień Konstytucję i wpisz nakaz.

Dziecko nie ma prawa do bycia nieposłusznym rodzicom.

A twierdzisz to na jakiej podstawie Johny?

Art. 95 ust. 2 kro.

Na to ja art.31 Konstytucji Rzeczypospolitej Polski.

Posłuszeństwo nie jest w art.95 w żaden sposób zdefiniowane.
Zatem czy rodzic ma prawo nakazać nastolatce prostytuowanie się?
Ewentualnie nakazać dziecku oddanie organu?
A może nakazanie dziecku błaźnienia się przed kamerą jest ok? Pomyśl o tych wszystkich pieniądzach z reklam


Zgaduję, że na co najmniej 1 z powyższych odpowiedziałeś "Nie". Czyli są odstępstwa, czy takim odstępstwem nie są aż 3 artykuły gwarantujące wolność wyznania dziecku?

Szkoda czasu na takie kręcenie się w kółko. Zakładaj, Jajco, sprawy do sądów rodzinnych i walcz o swoje.



Ust. 3?



Wolność wyznania dziecka nie może ograniczać władzy rodzicielskiej rodziców, nie może prowadzić do samowolnego "wyzwalania" się spod niej dziecka, ani też nie może pozbawiać rodziców prawa do wychowywania dziecka w zgodzie ze swoimi przekonaniami, w tym religijnymi.

A jednak dziecko może poprzez sąd wymusić wręcz na rodzicach uwzględnienie jego światopoglądu.
Jezeli przekona sąd, że jest niewierzący/wierzący i że to nie jest kapryś, to sąd może nakazać uwzględnienie, uszanowanie światopoglądu dziecka, a w konsekwencji wypisanie/zapisanie na lekcje religii.

Znasz jakiś przykład takiej sprawy?

W Polsce nie. Jest to jednak jedyna prawna ścieżka.
Jeżeli 15-to latek jest zdeklarowanym ateistą, jest na tyle dojrzały, ze potrafi swoja (nie)wiarę wyrazić, umotywować i jest w tym konsekwentny, a rodzice całkowicie to ignorują, to sąd jest jedynym wyjściem. Władza rodzicielska nie jest absolutna.
Wolność sumienia, jak i zakaz zmuszania do (nie)uczestniczenia w praktykach religijnych także jest w konstytucji.

Mimo, że pełnoletność przychodzi dopiero w 18 rż sa sytuacje, gdy dziecko ma również prawo do decyzji go dotyczącej, np o podjęciu lub zaniechaniu leczenia. W Polsce jest to 16 lat. Po 16 roku życia wymagana jest tzw. zgoda podwójna - bez zgody dziecka rodzic nie może podjąć decyzji samodzielnie.

Nie, po prostu prawodawca zakłada minimum rozsądku po stronie stosujących prawo.

Zakłada ten rozsądek (którego niektórym wierzącym, jak widać, brakuje) ale jednocześnie (na wszelki wypadek) zapewnia prawo osobom niewierzącym do niebycia zmuszanym do uprawiania rytuałów religijnych wbrew ich woli. No chyba, że Konstytucja nie obowiązuje dzieci?

Obowiązuje, tyle, że ich prawa obywatelskie są ograniczone etc. nie chce mi się powtarzać.