A ja się pytam... jakim prawem religia jest przedmiotem szkolnym!?
Przecież Polska jest państwem świeckim! Katechezy powinny odbywać się w Kościele. Pewnie ktoś rzuci argument, że 95 % obywateli to katolicy... bzdura!! 95% społeczeństwa jest jedynie "zapisana" do Kościoła... spora część tych 95 % obywateli nie jest praktykująca, wielu jest agnostykami lub ateistami. Wypisanie się z k/k jest społecznym samobójstwem... szczególnie jeśli ktoś mieszka w małej miejscowości... to jest dyskryminacja ateistów oraz wyznawców innych religii. To że jest Was więcej, nie oznacza, że macie narzucać swoją religię innym. Ktoś może powiedzieć, iż to że w miejscach publicznych wisi krzyż, lub że religia jest przedmiotem szkolnym nie powinno nam przeszkadzać... ale nam to przeszkadza. Przynajmniej większości. Czuję się przez to obywatelem gorszej kategorii!

Bo się popłaczę.

A tak w ogóle to, oczywiście, religia nie powinna być przedmiotem szkolnym.

Ach... gdzie twoja wiara? Przecież wiara nakazuje Wam współczuć bliźniemu, być wrażliwym na krzywdy innych ludzi...

Oczywiście, że jestem pełen współczucia i wrażliwości na krzywdy innych ludzi. Wielką rozpaczą napawa mnie np. los głodujących dzieci w Somalii, a wczoraj czytałem smutny reportaż z Korei Północnej, który wywołał u mnie identyczną reakcję.

. Tu się zgadzam z Tobą w 100%.
Tylko teraz ..skoro zarówno ateiści jak i wierzący są przeciwko nauczaniu religii w szkole-to co ten przedmiot tam jeszcze robi?

Niestety, ja jestem jednym z nielicznych wierzących, którzy rozumieją, że gdyby nie lekcje religii w szkole, to 90% odważnych, w pełni świadomych i racjonalnych forumowych ateistów dzisiaj pokornie odmawiałoby różaniec, zaznaczając w kalendarzyku kolejne pierwsze piątki miesiąca. Ale mam nadzieję, że tam w górze też to w końcu zrozumieją.

Zakładasz jakąś nazbyt pochopną kolerację pomiędzy uczestnictwem w lekcjach religii a wzrostem liczby ateistów.
Bo ja myślę,że Ci "na górze"chyba nie są aż tak głupi i nieprzewidywalni jak sugerujesz, skoro nadal są "na górze"-bo chyba o to im chodzi-no nie ?

Nie są głupi, tylko oderwani od rzeczywistości i nazbyt wierzą w "sprawdzone rozwiązania".

Powiem Ci,że to to Twoje stwierdzenie nawet mnie trochę zaintrygowało... I myślę,że w pewnym sensie, to masz nawet rację-no bo jak takie wierzące dziecko dozna jakiejś traumy na lekcji religii, to to może być początek jego "nawrócenia".Chociaż generalnie to jednak w zdecydowanej większości przypadków jest tak,że udział w tych lekcjach, prowadzi wierzących we właściwym, z punktu widzenia "góry",kierunku i dlatego "góra" się trzyma tego schematu.

Śmieszni jesteście...
Nie umiecie podać żadnych sensownych, logicznych argumentów przemawiających za tym, że bóg istnieje i chcecie się w ten sposób odgryźć...
Jeżeli chodzi o mnie, to lekcje religii nie miały żadnego wpływu na mój ateizm...

Gdyby tak rzeczywiście było, to ateiści w większości nie potrafiliby podać żadnych argumentów przemawiających za tym, że bóg nie istnieje, ponieważ to, że nie wierzą w boga spowodowane by było głownie za sprawą tej traumy, którą przeszli.
A tu jak widzisz większość potrafi takowe argumenty podać, co wskazuje na to, że zostali ateistami w wyniku swoich "przemyśleń"...
A tak poza tym... to czym według Ciebie taka trauma mogłaby być spowodowana? ...-,-

No z grubsza tak, ale ja tylko mówię ,że ta trauma, mogłaby być początkiem ich "nawrócenia", czyli dopiero początkiem przemyśleń właściwych, a nie "finałem".
np.Powiedzmy,że wierzący X zapoznał się na religii z argumentami św Tomasza z Akwinu przemawiającymi rzekomo za istnieniem Boga. X , myślał, myślał... i wymyślił,że nie są one wcale takie oczywiste...

No nie do końca...generalnie to jest tak,że ateiści na tym forum najczęściej poddają w wątpliwość, obalają nieudolne, nielogiczne argumenty wierzących, a nie wysnuwają własne argumenty na nieistnienie Boga- z resztą nie można udowodnić nieistnienia "rzeczy"( to wbrew zasadom logiki), można tylko wykazać istnienie.

Może być to rodzaj traumy pozytywnej ( jak wyżej) lub negatywnej, np pobożny.X zobaczył obłudę katechety, który z jednej strony mówił jak to warto żyć wg zasad biblijnych, a z drugiej sam się niemoralnie prowadził. No i ten X się zastanawia-jak o jest skoro najpierw słyszy od tej osoby ,że warto, a potem ta osoba robi coś co przedtem sama potępiała.No i tak myśli , myśli nad tym, w końcu przychodzi mu do głowy myśl,że to wszystko może nie jest prawda- no i tu jest początek jego "nawrócenia". Jeśli teraz trafi na odpowiednie źródło uświadomienia-to jest nasz.
To są tylko dwa takie teoretyczne przykłady, które mi przyszły do głowy-nie mam tego typu doświadczeń osobistych.Mnie osobiście moje lekcje religii pozostały w pamięci, przede wszystkim jako lekcje nudy, odrabiania zadań domowych i wysłuchiwania zrzędzeń przemądrzałych katechetów.

Myślę że z tym pozytywną traumą to masz rację... choć takie sytuacje zdarzają się dosyć rzadko. Ja również z czymś takim się nie spotkałem. Zazwyczaj inspiracją do "przejścia" na ateizm nie jest 'zasłyszenie' czegoś takiego na religii... przynajmniej w moim przypadku tak było. Raczej kazania w kościele skłoniły mnie do takich przemyśleń. Może i lekcje religii mogą "umocnić ateizm" u danej osoby, ogólnie raczej nie mają znaczącego wpływu na to, ile jest ateistów w Polsce. Przypomnij sobie zachowanie się większości osób w twojej klasie na lekcjach religii... i teraz powiedz, czy uważasz, że byliby oni zdolni do takich przemyśleń, hehe.
A jeżeli chodzi o traumę negatywną...
Nie sądzę...
Myślę, że pobożny X (jak to go nazwałeś), jeżeli zobaczyłby tą "obłudę", pomyślałby, że ta katechetka grzeszy... stwierdziłby, że przecież każdy człowiek ma wolną wolę, a więc bóg nie ma wpływu na to, czy ona zgrzeszy czy nie (ogólniej rzecz ujmując, myślałby przez pryzmat wiary) [Z drugiej strony to jest zastanawiające... zauważyłeś że w religiach, jakby to powiedzieć, funkcjonuje taki, jak ja to nazywam, "mechanizm samonaprawczy", tzn. jeżeli ktoś ma jakieś wątpliwości odnośnie wiary, to okaże się, że są one jakby sprzeczne z samą wiarą, że samo jego działanie jest sprzeczne z tą wiarą...samo to, że zaczyna wątpić np. w jakieś dogmaty jest już grzechem... jakby "ujemne sprzężenie zwrotne", hehe :/]
W związku z tym nie byłby to dla niego żaden argument przemawiający za tym, że bóg istnieje...
może nawet skłoniło by go to pogłębiania swej wiary... może poczułby się lepszy od tej katechetki (w kwestii wiary)?

Hmm... no nie wiem.
Nieistnienia boga, ale również jego istnienia, wykazać ani udowodnić się nie da... ale tak jak pisałem już w innym temacie, nie można też udowodnić istnienia ani nieistnienia krasnoludków.
Z resztą... nie będę teraz tutaj tego opisywał, zbyt rozległy temat

Ja nie twierdzę,że często, ale z innej strony to trudno mówić o świadomym ateiźmie wtedy,gdy dany człowiek nie posiada żadnej wiedzy religijnej. Mimo wszystko religia mogłaby być, sposobem zdobywania tej wiedzy, wtedy gdyby to była religia w formie religioznastwa , gdzie żadna z religii, a przede wszystkim "wiar" nie byłaby traktowana wyjątkowo i np. nagradzana "szóstakami" za udział w "drodze krzyżowej"-bo to już moim zdaniem w ogóle jest żenada.
Dobrze by było , gdyby Johnny99 wyjaśnił konkretnie, o co mu chodziło z tym:Niestety, ja jestem jednym z nielicznych wierzących, którzy rozumieją, że gdyby nie lekcje religii w szkole, to 90% odważnych, w pełni świadomych i racjonalnych forumowych ateistów dzisiaj pokornie odmawiałoby różaniec, zaznaczając w kalendarzyku kolejne pierwsze piątki miesiąca.
Bo na razie to mam wrażenie,że rozmawiamy o naszych domysłach na temat tego co Johnny miał na myśli.

Tu chyba powinno być ...,że bóg nie istnieje?

Sam fakt zaobserwowania np.obłudy-to nie, ale byc może, mógłby to być pewien początkowy bodziec to poszukiwań, do zastanowienia. ..No bo przecież jeśli X wychował się w rodzinie katolickiej, gdzie od urodzenia słyszał na okrągło o "Bozi", to taki ktoś potrzebuje , jakiegoś bodźca , który pomoże mu się otrząsnąć z tych wszystkich wbijanych do jego głowy urojeń.