Byłem z żoną na spacerze i wtedy nastąpił na nas atak.
Na początku były słowne zaczepki ze strony jednego typa które zignorowałem, napastnik poszedł za nami, potem on z kolegą zaczęli w nas rzucać kamieniami.
Chciałem coś zrobić , przeciwstawić się ale żona kategorycznie mnie powstrzymała (potem tłumacząc że byłem 1 a ich wielu że byliśmy w obcym miejscu), stanęlo na tym że nie odpowiedziałem nawet słowem.
Na końcu napastnik szedł za nami szydził z nas i obrażał mnie wulgarnie (141 art. kodeksu wykroczeń). Wsiedliśmy do auta i odjechaliśmy ale grupka biegła za nami z zamiarem wybicia nam tylnej szyby.
Pisze do was bo chcę wiedzieć co radzą mi katolicy tacy jak ja...

Żona dobrze poradziła.
Zacznij się modlić z odwagą za oprawców. Kiedyś widziałem jak goście się spietrali - dostałem takiego dziwnego pewnego kroku, że nawet nie próbowali podejść. Modlitwa za swoich prześladowców jest najśilniejsza - zobaczysz jak dojdziesz do wprawy jak diabeł takich będzie zabierał od ciebie aby przypadkiem ktoś nie nawrócił się.

Nie zareagowałem bo żona mi kazała... Chryste...

@Bartosz990 masz żonę ? A tak w ogóle to po co napisałeś "Chryste" ? Do Niego pisałeś ?

Ale co możemy radzić? Współczuje sytuacji, ale generalnie nie rozumiem jakie są tu Twoje oczekiwania? Czy naprawdę sam nie wiesz co możesz zrobić w takiej sytuacji? Trzeba było zadzwonić na policje. To wszystko. Dobrze zrobiłeś że posłuchałeś żony, natomiast ja na Twoim miejscu mógłbym poczuć że męska duma została tu jakoś urażona - nie jest to złośliwość, lecz pytanie, bo może to Cie skłoniło do napisania tu, poszukiwanie jakiegoś poparcia, w sytuacji gdy chciałeś być obrońcą, a zostałeś powstrzymany przez żonę.

W takiej sytuacji moja duma byłaby urażona, że żona musiała mnie powstrzymywać. Bo to ja powinienem umieć ocenić swoje szanse i znaleźć sposób, by wyprowadzić ją z niebezpieczeństwa w jak najpewniejszy sposób. Czasem lepiej jest rzeczywiście nie prowokować, bo nie tylko Ty oberwiesz jeśli jest ich więcej, ale i Twoja Pani może być bardziej narażona. Odgrywanie bohatera tylko po to, żeby dać się pobić i żonę chuliganom wystawić jest średnio mądre. Mój znajomy tak kiedyś zrobił: musiałem go bronić a potem osłaniać nasze dziewczyny i ledwo mi się to udało. A wystarczyło gówniarzy nie drażnić.

W bójki wdaję się tylko wtedy, kiedy nie mam absolutnie żadnego innego wyjścia. Zwłaszcza, jeśli towarzyszy mi kobieta. Jeśli ich jest więcej, najpierw staram się odeskortować dziewczynę. Jeśli widzę, że jestem mocniejszy, raczej ograniczam się do zastraszenia, niż prowokowania. A w ogóle staram się prowadzać panie tam, gdzie jest bezpiecznie. Radzę Ci po tym incydencie zmienić trasę spacerów.

Mniej więcej tak, dodam że jestem zagubiony... chęć rewanżu już mi mija ale na początku bylem w szoku. Oj nie chciałem nastawić 2 policzka, ale dobrze że żona mnie powstrzymała.
PS
Beztrosko oboje zapomnieliśmy telefonów komórkowych.

Pojechaliśmy zobaczyć gotycki kościół w nieodległej wsi. Samochód zaparkowaliśmy na jej początku i dalej spacerkiem poszliśmy w kierunku świątyni. Nikt z nas nie przewidział że w pobliżu kościoła znajdzie się grupa wyrostków spożywających alkohol.
Byłem nauczycielem kiedyś i uczyłem młodzież patologiczną z zawodówki, napastnik 2 lata temu był uczniem w szkole gdzie uczyłem, dodam że poziomem nie odstawał od tej części uczniów których można nazwać wykolejeńcami.

Nie zazdroszczę i dużo to tłumaczy dlaczego dla ciebie to taki problem był nie reagować. Spróbuj modlitwy za nich chociaż teraz. Ma ogromną moc

Monteclarus, chyba w tym męskim gronie dobrze się rozumiemy. W kwestii tego zagubienia czy rozmawiałeś z żoną? Sądzę że teraz to ona jest tą osobą, której pomocy potrzebujesz, nie w sensie litowania się czy coś, ale wzbudzenia w Tobie przekonania że ona nadal czuje się przy Tobie bezpiecznie. Zareagowała jak kobieta - "po co ryzykować, lepiej dać sobie spokój". Mogła nawet nie pomyśleć że Ty to jakoś weźmiesz do siebie. Jeśli zatem tego jeszcze nie wie to powinna się dowiedzieć o tym jak się czujesz. I według mnie, ale to tylko moja opinia, nie należy przesadzać z tym drugim policzkiem, dać się pobić to nie o to chodzi. To była kwestia "przetrwania" i zrobienia tego co lepsze. Nie oceny czy jak im oddam kamieniem to będę miał grzech czy nie.

@WIST żydzi do pocałunku pojednania nadstawiali ten policzek nie udeżony. Jeśli udeżyłeś w oba to nie miałeś jak się pojednać. Jezus mówiąc nadstaw drugi policzek jako żyd mógł mieć tylko to na myśli, że bądź gotów nadstawić drugi do pocałunku pojednania. W pierwotnym Kościele na znak pojednania podczas mszy chrześcijanie całowali w policzek. Niestety zmiany kulturowe wypaczyły to całkowiecie. Głupia sprawa. A w kwestii jak to w praktyce ma wyglądać to masz scenę jak Jezus dostał w policzek i co zrobił ? Chyba czytałeś ewangelie.

Jerzy, właśnie pomodliłem się za tych co atakowali. Modliłem się własnymi słowami jak radzi WIST.

Bardzo ciekawe jest to co napisałeś Jerzy. Ten cytat nabiera wtedy o wiele większego sensu.

Monteclarus dobrze zrobiłeś, po co zaczynać z takimi typami. Dostanie się po japie i po co to komu. Zresztą moim zdaniem "męska duma" to zapewić aby Twojej żonie nić się nie stało a nie nie potrzebnie ryzykować "no bo facet powinien się bić". Ja bym zrobił tak jak Ty.
A co do wypociń Bartosza990 to pewnie ma 15 lat i dziewczyny nigdy za ręke nie trzymał a daje "rady" jakby był doświadczonym mężem z 60 stażem. A jeśli się mylę i ma żonę a mimo wszystko wypisuje takie rzeczy to naprawdę współczuje. Ja tam słucham swojej żony i nie widzę w tym nic złego

Pozdrawiam Cię Monteclarus bardzo serdecznie.

Zwyczaj całowania na znak pojednania praktykuje Neokatechumenat w czasie Eucharystii, gdy my przekazując znak pokoju podajemy sobie dłonie.

jerzyjerzy2 to jest ciekawe co napisałeś. Tylko nie wiem jak to się ma do mojej wypowiedzi, czy jej zaprzecza, czy potwierdza. W każdym razie jak rozumiem nie chodzi o to aby dawać się katować, ale raczej być gotowym przebaczyć. Trudno jednak aby przebaczyć komuś kto aktualnie tego nie chce. To jak i nowy temat o przekłamaniach jest ważnym krokiem aby może wielu z nas lepiej zrozumiało przesłanie Biblii.