Można też zastosować metodę czytania do pierwszej bzdury.

Trzecia linijka: Dziękuję, do widzenia.

Zapraszamy ponownie z lepszym materiałem.

A można wiedzieć czemu uważasz akurat to za bzdurę?



Nie niektóre plemiona, tylko członkowie Native American Church i nie używek, tylko pejotlu.



Hoho... Teza odważniejsza od wszystkich zawartych w tekście otwierającym temat.

Niewierzących w co?

To pytanie powinno być skierowane do samych niewierzących, aby sprecyzowali w co/kogo nie wierzą. Medieval posłużył się tym określeniem, gdyż sami "niewierzący" mówią o sobie "nie wierzę", nie podając często w co tak na prawdę nie wierzą.
Ja nie nazywam siebie "wierzącą" ale wierzącą w Boga wg Credo nicejsko - konstantynopolitańskiego.

Już "ojciec" komunizmu nazywał religię opium dla ludu. Temat nie nowy. Co jakiś czas jakiś "(wolno, lub zbyt wolno)myśliciel wymyśla nowe teorie.

To akurat nie ma nic do rzeczy w temacie. Powierzchowne skojarzenie.



Pewnie, że nie. Przecież to właśnie sugeruje autor: że dalece starszy od "ulepszeń" w rodzaju chrześcijańskiego rytualizmu.

Haha... ale zaraz w następnym zdaniu uzasadniona. No chyba, że poprzez odmienne stany świadomości ktoś rozumie twórczość pod wpływem alkoholu. Wtedy tak. Jest cała masa twórców, dla ktorych alkohol był źródłem natchnienia.

To też. Zresztą tworzenie samo w sobie wymaga wejścia w odmienny stan świadomości, dla większości niedostępnych. Odsyłam do pisarzy i poetów opisujących swój proces twórczy. Biblia zawiera liczne przykłady pochodzących od Boga komunikatów przyjmowanych w odmiennych stanach świadomości, przede wszystkim w snach. O istotnym znaczeniu snów dla wszystkich (100%) kultur chyba nie trzeba przypominać? A medytacja, trans, wizje mistyków?

Niewielka rola?


Definicja (z wiki, bez kombinowania), żeby wiadomo był o o czym mówimy:




Jakiś przykład religii nie opartej na tak rozumianych odmiennych stanach świadomości - ?

No tak... ale nie miałem na myśli (autor otwierajacego ten wątek artykułu chyba także) spontanicznych odmiennych stanów świadomości, lecz celowo wywołane.

A w Biblii z tymi celowo wywołanymi raczej się nie spotykamy.

Także w historii kultury rzadko zdarzali się artyści, którzy (poza alkoholem) celowo wywoływali odmienne stany świadomości. Znasz takich?
No nie wiem: taki Leonardo da Vinci, Dante, Monteskiusz, Goethe czy Mickiewicz?

Substancje psychoaktywne niewątpliwie mają swoją rolę w powstawaniu i przeżywaniu religijności ale na pewno nie są "esencją i pochodzeniem religii". Bez takich środków religie też się obywają - wydaje się, że im późniejsze, tym lepiej.

Jeśli już, to prawdziwym byłoby twierdzenie - jak wyżej wspomina medieval_man - że odmienne stany świadomości (zakładając, że mieszczą się w tym wszelkie doświadczenia mistyczne) stale mają swój udział w rozwoju i doświadczaniu religijności. Ale redukcja do zażywania substancji psychoaktywnych jest dalece przesadnym uproszczeniem. Przypomina mi to twierdzenia w stylu, że religia to tylko memetyka. Tak jakby w ogóle możliwe było, aby ewolucja czegoś takiego jak religijność nie "zauważyła" i nie uczyniła częścią natury ludzkiej nadając jej odpowiednie funkcje.

Wiele to nie zmienia. Poza snami wszystkie wymienione wywołuje się celowo (ze snami też zresztą można w ten sposób pracować, ale to kwestia poboczna). Po co asceta ucieka się do deprywacji, albo przeciwnie - dostarcza sobie silnych bodźców, jak np. ból? Jak świat szeroki ludzie poszukiwali i poszukują odmiennych stanów świadomości, nader często w związku z religią.

Substancje enteogeniczne, o których mowa, mają szczególne właściwości: wywołują stany świadomości bardzo odległe od tej codziennej , a jednocześnie robią to stosunkowo gwałtownie, w efekcie czego, w przeciwieństwie do np. procesu zasypiania, człowiek zażywający enteogen jest świadom jakościowej zmiany w swoim postrzeganiu, ba, może nawet z tej perspektywy obserwować swój zwykły umysł.

Byłem ochrzczony, przyjąłem w dzieciństwie i wieku młodzieńczym większości sakramentów. wiele obiecywano mi w związku z Pierwszą Komunią św. Coś miało się zmienić. I wiecie co?
Nic się nie wydarzyło. Jasne, jeszcze przez parę lat, lekceważąc własne doświadczenia wierzyłem, że to działa. Wmawiałem sobie, że coś się dzieje. Czemu się dziwić, ostatecznie powątpiewanie związane było z poczuciem winy. Tu przychodzi do mnie Pan Jezus, a ja co? Ano.

W związku z enteogenami (której to nazwy miałem jeszcze latami nie usłyszeć) nie obiecywano mi niczego, poza zabawą. To, co dostałem (nie przy pierwszej próbie bynajmniej) było/jest bez wątpienia najgłębszym religijnym i samopoznawczym doświadczeniem w moim życiu.

Jeżeli mam zatem mam dziś typować, gdzie jest esencja... to sorry, ale Wasze rytuały jawią mi się naprawdę jako straszliwie rozwodnione, nieświadome nawiązanie do czegoś, co działa naprawdę.

Tyle, że i wymaga więcej, to fakt.

Korzystając głównie z https://drugs-forum.com/forum/showthread.php?t=104075, ta lista przykładowych osób nie jest pewna, choć część tych osób jawnie mówiła o zażywaniu:

Isaac Abrams (artysta malarz), Jon Anderson (zespół Yes), Syd Barret (Pink Floyd), członkowie The Beatles, Ozzie Osborn (Black Sabbath), David Bowie (pop-muzyk), George Carlin (komik stand-up), Bill Hicks (komik stand-up), Lewis Carrol (Alicja w krainie czarów), John Coltrane (muzyk jazzowy), Francis Crick (współodkrywca struktury DNA), Eminem (raper), Michel Foucault (filozof, historyk, socjolog), Bill Gates (Microsoft), Stanislav Groff (psychiatra), Jimi Hendrix (muzyk), Carlos Santana (muzyk), Aldous Huxley (Nowy Wspaniały Świat), Steve Jobs (Apple Computers), Bill Wilson (twórca AA). Wszyscy oni są częścią historii kultury.

Czyli de facto niektorzy spośród twórców (i naukowców) ostatniego 50-lecia? Popraw mnie jeśli się mylę.
Na całą historię kultury trwającej kilka tysięcy lat to bardzo niewielki wycinek.
Nie mam zamiaru sprawdzać tych nazwisk i analizować w jakim stopniu ich związek z narkotykami wywarł poważny wpływ na całą ich twórczość czy działalność, a nie tylko na jakąś jej skromną część.
W większości to jednak pop-kultura.
Jesli jednak rozmawiamy o pop-kulturze, a nie o kulturze wysokiej, to fakt. Także w czasie gdy działał Leonardo da Vinci wielu ludowych "artystów" upajało się w różny sposób. Został po nich oblivion.

To teraz rzuć okiem na ornamentykę perskich dywanów, do których farbowania używano barwników pozyskiwanych z ruty stepowej/syrjskiej - funkcjonującej także jako lek i kadzidło (takie do oczyszczających inhalacji - używane ponoć także i przez chrześcijan) rośliny o sporym potencjale halucynogennyZwróc uwagę na dotyczące cudownych właściwości somy wyjątki z wed... rozważając jednocześnie dlaczego dzisiejszym miłośnikom psychedelików i nawiazującej do nich muzyki elektronicznej tak bardzo pasuje wschodnia estetyka. Już taki pop-kulturowiec jak Witkacy snuł przypuszczenia, że doświadczenia z wywołującymi wizje narkotykami określały całe dawne style architektoniczne. Ano.

Czy to doświadczenie ma jakiś związek z twoim odrzucaniem ateizmu?

Można tak powiedzieć.