sypianie w trumnie jest bardzo zdrowe dla pleców. dzięki jej konstrukcji człowiek całą noc utrzymuje bardzo korzystną dla pleców pozycję, a twarde podłoże jest wskazane dla każdego, kto cierpi na bóle kręgosłupa. ciekawostką dla niektórych może być to, że kręgarze i rehabilitanci bardzo często polecają swoim starszym pacjentom trumny do spania i nie ma w tym nic dziwnego

Rozumiem. Acz osobiście radzę sobie z pamiętaniem o tym bez tego typu nieporęcznych akcesoriów.



Hm, zasypianie jeszcze rozumiem, że może pełnić taką funkcję, ale czy budzenie się w trumnie nie jest przypadkiem w tym kontekście utrwalaniem złego nawyku?

Sypianie w trumnie jest znaną praktyką duchową w wielu kulturach. Pozwala człowiekowi być bliżej świata duchowego po przez odziaływanie na psychikę symbolu trumny. Pozwala kontemplować własną śmiertelność. Uważam, że to wspaniałe i nadaje życiu głębszego wymiaru, pomaga zwalczać wewnętrzne ciągoty materialistyczne naszej świadomości. Wycisza. Pomaga uświadomić, że wiele naszych codziennych problemów to zaledwie błahostki w obliczu nieskończoności.

A ja obserwuję, że nie masz racji.
Z mojego doświadczenia: bardzo wiele wniosła w moje życie prababcia.
W zborze jest bardzoo leciwa kobieta, która pomimo przeciwnosci losu (mogłaby nimi obdarzyc chyba kilkanascie "nieszczęśliwych zyciorysów") wnosi taką pogodę ducha i taką wiarę, że pewnego dnia zostanie po niej spora pustka. Sąsiadka bardzo dużo zrobiła dla lokalnej społeczności i doceniamy to.
W hospicjum spotkałem panią, która była jako wolontariuszka przy trzykrotnie młodszej kobiecie.
To tylko kilka wyrazistych przykładów jak bardzo się mylisz i jak wiele tracisz.

Znalazłem, jest tu jakiś artysta który ( oczywiście nie za darmo wykonałby gwiazdę pitagorejską (koniecznie!!! przykładając wagę do boskiej proporcji, mam na jej punkcie fioła) i krzyżem świętego Piotra?

Kontakt na PM

Co do wzorców to z pewnością subkultura gotycka tu odgrywa ważną rolę. Aczkolwiek jest ona poprostu jedną z form ucieleśnienia pewnych archetypów, obecnych w historii na przestrzeni wieków. Akurat w XX/XXI wieku wykrystalizowała się ona w takiej postaci. Poprostu efekt spychania pewnego planu zycia coraz dalej przez kulturę masową.

Tego typu ozdoby można znaleźć w internecie bez większego problemu.

Ogólny obraz znam, jego podłoże także: niechęć do życia doczesnego i traktowanie go jako zło samo w sobie. Nie ma w tym nic szczególnego.
Jeżeli ma zwalczać ciagoty materialne, to zwykła trumna z surowej sosny powinna wystarczyć, a taką zbijesz samemu. Lekki luksus to deski heblowane, a pobejcować mozesz samemu.
Mówienie o modelach trumien, to juz czysta rozpusta materialna. To tak jak kontemplować ubóstwo na tylnym siedzeniu bentleya.

wyjątek potwierdza regułę...

Nie każdy musi identyfikować zwalczanie pokus z masochizmem. Spanie w czymć co ci wbija zadry tu i tam przy poruszeniu a spanie w superwypasionej trumnie z hydromasażem i wbudowanym telwizorem to dwie skrajności. Mi chodzi raczej o złoty środek. Nie jest mą intencją dążenie do żadnej z tych skrajności.

Wiele tych wyjatków wokoło mnie, az potykam się o nie co krok.

sam widzisz, że to tylko wyjątki

Trumna to zwykła skrzynia. Nic trudnego do sklecenia bez względu na wzór. Wyścielanie także jest banalne. Musisz się liczyc tylko z tym, ze nie umywa się to do porządnego wielostrefowego materaca na reakcyjnym stelażu i jest daleko od optymalności. Trumna z zalożenia słuzy do chowania zmarłych, a nie do odpoczynku.
Na pocieszenie napiszę, że po trzech, czterech tygodniach człowiek przyzwyczai sie nawet do niewygodnego łóżka/trumny (stąd w jednej sieci sklepów zapewnienie: jak po 4 tyg powiesz, ze materac zły, to wymienimy na inny).

I cóż niby ten wpis wniósł do dyskusji?

Użyłem ironii.
Wyjątkami sa starsi ludzie, którzy się wycofują z zycia z własnej woli. Wystarczy impuls, stworzenie przestrzeni i juz się uaktywniają.