W pewnym sensie. Mogę np oddać krew, szpik czy nawet nerkę. To ja nimi dysponuję.
Kiedy mój mózg (czyli JA) umrze to już JA nie będę właścicielem tych narządów. Mogą być przekazane komuś innemu, chyba że JA za życia postanowię inaczej.


Obserwować siebie - co masz na myśli? Obserwować mózg? Przy pomocy neurologii.
Swoje zaprogramowanie - częściowo. Komputer i program nie muszą wiedzieć. Jak są zbudowane żeby działać. Ale psychologia zajmuje się tym "oprogramowaniem".
Swoje myśli - tylko te świadome.
Nie nie mogę. Chociaż pytanie co masz na myśli pisząc o "niemyśleniu". Mogę nie myśleć o niczym konkretnym ale mózg będzie ciągle pracował.

Tak. Wystarczy stanąć przed lustrem.

Ale kto jest panem nad umysłem? Umysł to aktywność mózgu. To nie jest coś co mamy - to jesteśmy my - mózg, jego aktywność czyli umysł i cześć tego umysłu czyli świadomość.

Nie mózg Cię ukształtował, a informacja genetyczna która była pierwsza. Skąd więc przekonanie że mózg kształtuje umysł, a nie odwrotnie(np.po to by to właśnie umysł mógł dzięki niemu działać)?

Informacja genetyczna to taki przepis na budowę człowieka. Jest to pierwsza warstwa. Następnie narastają na nią kolejne.

Np bliźniacy jednojajowi mają takie samo DNA a nie są tymi samymi ludźmi.

I tu masz m.in. dowód na istnienie Duszy. Bo człowiek to Dusza, a ciało człowieka to jak `skafander kosmonauty` potrzebny do egzystencji w materii E=mc². Bliźniacy jednojajowi mają takie samo DNA, a inne Dusze.

Człowiek to nie dusza , ale cały człowiek, ciało to to nie skafander. Takie myślenie jest wschodnie, reinkarnacyjne

2Kor, 5, 6-8
6 Tak więc, mając tę ufność, wiemy, że jak długo pozostajemy w ciele, jesteśmy pielgrzymami, z daleka od Pana. 7 Albowiem według wiary, a nie dzięki widzeniu postępujemy. 8 Mamy jednak nadzieję... i chcielibyśmy raczej opuścić nasze ciało i stanąć w obliczu Pana.

To jest rozumowanie katolickie Przyjacielu. A reinkarnacji nie ma - odpowiedź masz także w Biblii.

Czyżbyś zaprzeczał, że człowiek zaraz po śmierci będąc w niebie lub czyśćcu (lub jeszcze gdzie indziej) nie jest człowiekiem? Nie ma tożsamości ludzkiej? A przecież jest wówczas duszą.

Pom. Żeby to był dowód na istnienie duszy, to trzeba byłoby wykluczyć wpływ środowiska, wychowania, doświadczenia na każdego z tych bliźniaków. A wpływu takiego nie można wykluczyć i jest on inny w przypadku każdego z nich.

Bliźniacy jednojajowi mają takie samo DNA, a inne Dusze także w łonie swojej Mamy. Czyli masz dowód.

A jaki masz dowód, że mają inne dusze w łonie swojej mamy?

Są innymi bytami Przyjacielu.

Tak, mam na myśli: Czy mózg może siebie obserwować? Z tego co piszesz nie jest w stanie. I tu się zgadzam. Smartfon wykonuje polecenia, lecz nie jest w stanie spojrzeć na siebie z „góry”. Zauważyć, że jest niesprawny, może jego użytkownik, i to on może próbować go naprawić, zarówno sam jak i skorzystać z pomocy. By to uczynić, użytkownik musi byś świadom, że to nie on, lecz jego narzędzie działa w sposób niewłaściwy, że ono chce przejąć nad nim władzę, wmawiając mu, że sposób jego działania jest prawidłowy. A jako dowód, przytacza działania innych, podobnych mu smartfonów.

Mam wrażenie że dodajemy:

7. Afilatelista = mózg + ciało

Czy zatem możemy uznać, że mózg i ciało to awers i rewers jednej monety? Mózg, analizuje informacje dostarczane za pomocą narządów umieszczonych w ciele i na podstawie tych informacji tworzy własne kompozycje. Czy „stworzyłby” je bez ciała (bez znaczenia jakiego)?
Czy byłby w stanie bez niego funkcjonować?


Moim zdaniem, JA jest panem umysłu. JA dostał go jako narzędzie, sługę, lecz sługa stał się panem, przejął władzę nad JA. JA jest świadomością, nad którą umysł przejął władzę, świadomością, która ma również wolną wolę, lecz utraciła ją w wyniku przejęcia władzy przez umysł.

@pom,

To, że oni są innymi bytami, nie znaczy, że nie mogą być takimi samymi bytami w łonie.

Czujesz rozróżnienie między "ten sam" a "taki sam"?

Stojąc przed lustrem obserwujesz powierzchnię lustra, a nie siebie.

Nie. Stojąc przed lustrem obserwuję moje odbicie na powierzchni lustra, które to odbicie jest zgodne z oryginałem w tak wysokim stopniu, że można powiedzieć, że obserwuję siebie.

To, że na powierzchni lustra widnieje Twoje odbicie, nie zmienia faktu, że obserwujesz powierzchnię lustra, a nie siebie.