Chciałem zapytać, jak to jest z tolerancją boga na nawrócenie się. ?
Gdzie leży jej granica ?
Bo jak wiemy, może być ogromny grzesznik, ale jak przed śmiercią, uwierzy w boga, czy też zacznie mocno żałować za grzechy to bóg mu wybaczy i wpuści go do nieba.
Dlaczego bóg wybacza w ten sposób tylko za życia. Dlaczego nie jest bardziej miłosierny.
Załóżmy, że grzesznik poszedł do piekła, i zrozumiał, że zrobił źle i chce się nawrócić. Jest już za późno.
Dlaczego bóg uznał, że grzesznik nie może nawrócić się w piekle ?
Czy takiemu nawróconemu w piekle grzesznikowi wybaczy i wyśle go do nieba.
Druga kwestia jest taka, że wielu ludzi ginie młodo. Niektórzy nawracają się jako staruszkowie i idą do nieba. A młodzi grzesznicy, którzy zginęli nie mają możliwości nawrócenia się na ziemi. Skąd ta niesprawiedliwość ?

1)Może i wybaczy mu w piekle , jednak pewności nie ma . No i po co czekać z nawróceniem na ostatnia chwilę ,kiedy ognie piekielne będą już przypiekać ?

2) Czemu nie mają , mieli całe życie ,po co zwlekali? Niesprawiedliwe jest czekać na ostatnią chwilę ,tym bardziej ,że nie wiadomo kiedy ona nastąpi.

Bo piekło to już ostateczny wybór człowieka. To jest granica już sama w sobie.

Co jest niesprawiedliwością? Podobnie można mieć pretensje że nie żyjemy dłużej bo może byśmy się nawrócili. Jak dla mnie to pozostaje ufać miłosierdziu bożemu, natomiast kto powiedział że człowiek który umarł za młodu nie zostanie zbawiony? Zależy jak żył przez ten czas który był mu dany.

Człowiek w piekle już nigdy się nie nawróci - dlatego, że piekło to był jego ostateczny wybór. A świadomość tego, że piekło nie ma końca, jest, jak wynika z dzienniczków siostry Faustyny, jedną z mąk piekielnych.