Czy możliwe jest, że to ateiści po śmierci będą z Bogiem. Przecież jeżeli jakiś ateista nie jest zatwardziały ale jest po prostu (uczciwym!) sceptykiem, to po śmierci będzie wiedział, że Bóg jest. Natomiast jeżeli ktoś wierzy, czyli przyjmuje coś bez dowodów, to uwierzyć może we wszystko. Np. jak ktoś obecnie wierzy, że Bóg jest Trójcą, to jak zobaczyłby, że nie jest, to by i tak nie przekonał by się i dalej wierzył, że Bóg jest Trójcą.

Mówi się, że Bóg chce być ze wszystkimi ludźmi,że nie karze za grzechy ale że po prostu nie może przygarnąć do nieba tj. do obcowania ze sobą grzeszników, bo ci w niego nie wierzą. Jak zatem mógłby przygarnąć jakąkolwiek wierzącą osobę, skoro wierzący są uparci i nie chcą kierować się dowodami (wykluczam z tego grona mistyków,osoby które widziały cuda, samego boga, osoby religijne ale nie traktujące wiary jako cnoty –tj. takie jak ja-, itd.).

To, co tu prezentujesz, to nie jest wiara, ale zaślepienie czy głupota. Wiara nie opiera się rozumowi, nie jest wbrew dowodom


Naprawdę tak się mówi? Kto tak mówi?

(Zakładając, że Bóg istnieje.)

Trudno sobie wyobrazić miliardy ludzi idących do piekła. Czy miłosierny Bóg mógłby na to pozwolić?

Wiara i rozum nie mogą sie wzajemnie wykluczać. Zarówno wiara jak i rozum pochodzą od Boga, maja jedno wspólne źródło.[/code]

I wspólny cel, jakim jest poznanie prawdy (Prawdy)

Nie zgadzam się z tobą. Bardzo mocno przemawia do mnie wypowiedź Tischnera, który twierdzi że:
Wiara jest w gruncie rzeczy smutną koniecznością. Gdybyśmy mogli mieć wiedzę, nie potrzebowalibyśmy mieć wiary. Rzecz w tym, że nie możemy mieć wiedzy. Są rzeczy, które przerastają możliwości ludzkiego rozumu. Jest światło, które oślepia. Tak jest z Bogiem.

Tylko że ta wypowiedź Tischnera ani trochę nie kłoci się z tym, co ja napisałem

Moim zdaniem wypowiedź ta pokazuje że wiara nie dąży do prawdy. Wiara dąży do zaspokojenia potrzeb innych niż intelektualne, mianowicie uczuć, równowagi duchowej, estetyki, pozbycia się strachu przed śmiercią, nadanie sensu życiu.

To, co wymieniłaś, jest jedynie efektem ubocznym wiary czy religii. Nie jej celem. Ale o tym już była gdzieś tu dyskusja, to jest wątek o losie ateistów po śmierci

Też racja. Wracając więc do tematu, nie wiemy co czeka ateistów po śmierci, podobnie zresztą jak innych ludzi. Przekonamy się gdy umrzemy. I jest to właśnie jedna z tych rzeczy których nasz rozum nie jest w stanie ogarnąć.

A po co sie zastanawiac ! Tylko Bóg jest od osądzania i tylko on ma prawo wejrzeć w serce człowieka więc cieszmy sie wiarą

No, nie do końca, pewne wiadomości na ten temat dają nam ludzie którzy przeżyli śmierć kliniczną, jest trochę tego w internecie, nawet zwierzenia pewnego ateisty (kiedyś podawałem ten link na forum ale w tej chwili nie mogę sobie przypomnieć gdzie)

Nie wierny nie ostoi sie przed Bogiem.Czy ateisci podobnie tego doswiadcza Moim zdaniem zalezy to od ich moralnosci, a przedewszystkim milosierdzie Boga odgrywa to najwazniejsza role.Pamietajmy o tym, ze Pan Jezus powiedzial Sw. Faustynie, ze im wiekszy grzesznik tym do milosierdzia ma wieksze prawo.

A czy gdyby każdy ateista szedł do piekłą byłoby to sprawiedliwe?
Nie?
A czy Bóg jest sprawiedliwy?
Tak?

Więc wszystko zależy od ateisty, część leci do piekła tak samo jak katolicy a część myślę iż pójdzie do nieba przez czyściec również jak katolicy.

Każdy przypadek jest rozpatrywany indywidualnie.

Chyba nie chodzi ci o ateistów ...Adam,bo jeżeli ktoś zastanawia sie nad tym czy Bóg istnieje i rozmawia o Nim to juz chyba nie jest ateistą, co nie?