Mam pytanie dotyczące strachu Pana Jezusa przed śmiercią. Był przecież Bogiem więc czego się bał ? Śmierci czy bólu ?

Był jednak także człowiekiem, zatem w sposób naturalny bał się i śmierci, i bólu.

Sory Jasiu, ale twoja odpowiedź mnie nie satysfakcjonuje. Przecież był BOGIEM !

Zapewne chodzi tu o typowo ludzki, pochodzący od ciała strach - będący najnormalniejszą reakcją ludzkiego organizmu na zagrożenie (w wypadku Chrystusa była nim świadomość tego, co go czeka).
No a jak wiemy Chrystus miał ciało w pełni ludzkie.

Tak mi się wydaje.

Czy jesteś katolikiem ? Jeżeli tak, to powinieneś wierzyć, że był w pełni człowiekiem, i w pełni Bogiem. Jeżeli zaś był w pełni człowiekiem, to wręcz powinien " po ludzku " odczuwać strach i ból.

Jeżeli zaś nie jesteś katolikiem ( i np. nie wierzysz w realność człowieczeństwa Jezusa ), to ze swoim problemem musisz się zwrócić do współwyznawców.

Jestem katolikiem i broń Boże nie atakuję naszej wiary ! Po prostu nie umiem sam sobie odpowiedzieć na to pytanie więc się pytam was

Jeśli jesteś katolikiem, to powinieneś przyjąć i uznać za wystarczającą odpowiedź Johnego99. Jeśli jesteś katolikiem, to wierzysz, że Jezus był w pełni człowiekiem. A czymś normalnym dla człowieka jest odczuwanie strachu czy bólu. Zgodnie z postanowieniem Soboru Chalcedońskiego (451) - Boskość i człowieczeństwo w Jezusie nie uległy żadnemu zmieszaniu ani żadnym zmianom. Innymi słowy, człowieczeństwo Jezusa pozostało integralne, nic nie straciło ze swojego charakteru, nie zostało zastąpione ani przykryte Boskością. Było, właśnie po ludzku, źródłem cierpienia - strachu, bólu etc.

Dodajmy, że wszelkie twierdzenia, jakoby Bóg w Jezusie tylko " udawał " człowieka ( np. miał ciało pozorne - dokeci ) zostały odrzucone przez Kościół jako heretyckie.

"Cierpiał trwogę" wcale nie oznacza, że był to strach przed czymkolwiek na wzór zwykłego człowieka. Kluczem do zrozumienia jest zwrot " nie moja ale Twoja wola niech sie stanie".
Nie można mierzyć człowieczeństwa Jezusa wg naszej miary.

On, tym razem to już naprawdę heretyckie stwierdzenie... Jezus był człowiekiem dokładnie takim samym jak my, był nam współistotny co do człowieczeństwa, i nasze człowieczeństwo jest dokładnie takie jak człowieczeństwo Jezusa
Hbr 4, 15: "Nie takiego bowiem mamy arcykapłana, który by nie potrafił współczuć naszym słabościom, lecz doświadczonego we wszystkim na nasze podobieństwo, z wyjątkiem grzechu"

Nie tylko można, ale nawet trzeba. Jedyna różnica między człowiekiem-Jezusem a nami to taka, że my grzeszymy, a On nie grzeszył.

Panowie, czy zdajecie sobie sprawę z przepaści jaka dzieli nas od Jezusa w stwierdzeniu "poza grzechem"? To nie jest jakis tam drobiazg. To jest istota bytu. Poza tym św. Paweł pisał o Jezusie
Flp 2:6-7 BT „On, istniejąc w postaci Bożej, nie skorzystał ze sposobności, aby na równi być z Bogiem,(7) lecz ogołocił samego siebie, przyjąwszy postać sługi, stawszy się podobnym do ludzi. A w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka,”

Czy ktoś może o sobie powiedzieć, że "istnieje w postaci Bożej"?
Czy ktoś z nas może się z tej boskości ogołocić?
Zwroty stawszy sie podobnym do ludzi oraz w zewnętrznym przejawie, uznany za człowieka mówią same za siebie.
A może ktoś z Was tak o sobie mówi?

Do zwrotów o mnie per 'heretyk' już przywykłem i nie reaguję
Nie przywykłem jednak do braku zrozumienia podstaw wiary u wielu i stąd czasami piszę takie 'herezje'.

Ból tak, strach - nie. Jeśli Jezus był Bogiem w ciele człowieka, to Jego świadomość a nasza dzieli przepaść. Rozumienie świata, ludzi dookoła, przyszłości, przeszłości, generalnie wszystko. To właśnie świadomość czyni go bezgrzesznym i to jest bardzo duża różnica pomiędzy nim a nami. Ale nie dziwna jest trwoga przed bólem, jeśli się zna przyszłość, która przyniesie go całkiem sporo.

Nie był.



Nie wiem, skąd pogląd, że " istotą bytu " człowieka jest grzeszność. Wręcz przeciwnie - grzeszność jest zaprzeczeniem tej istoty, gdyż człowiek został stworzony " na obraz i podobieństwo Boże ". Zatem stwierdzenie " Jezus był w pełni człowiekiem " jest jak najściślejsze. Powinno się raczej mówić, że był bardziej człowiekiem, niż my wszyscy.



Ale o co Ci właściwie chodzi ? Tylko jeden człowiek był Bogiem-człowiekiem, więc do żadnego z nas nie mogą się powyższe zwroty odnosić. Czy my co innego twierdzimy ? Żaden zwrot biblijny nie mówi " sam za siebie ".



Jakiej wiary ? Bo wiara katolicka mówi to właśnie, co my piszemy.

Bóg jest ponad logiką.