Tak jak w głównym temacie proszę o za i przeciw argumenty w kwestii istnienia Boga.

1. Fakt, że wróbelek ma jedną nóżkę bardziej.

Nie zgłębiłem jednak jak dotąd czy to argument za, czy przeciw.

Bardziej racjonalne argumenty, aniżeli nonsensowne pod pozorem sarkazmu.

Argument przeciw istnieniu Boga(zakładając że Bóg jest tylko dobry).

1. Ogrom cierpienia - niesprawiedliwego i niewinnego.

Non sequitur.
To, że na świecie jest cierpienie nie jest przesłanką wniosku, że Bóg nie istnieje, albo, że nie jest dobry w sensie moralnym.

Argumentem za istnieniem Boga są cuda, które pozwala nam dokonywać w imię miłości. Które świadczą o jej sile. Argumentem jest to iż nauki Jezusa , które głosił są prawdziwe i przynoszące efekty , skuteczne i dobre. Uczące jak stawać się lepszym a przede wszystkim jak lepiej kochać i być w pokoju, który można dawać innym.

A to zalezy jak sie zdefinije Boga. Aktualna wersja jest bodajze taka, ze Bóg jest miłoscia, nawet nieskończona mioscią. W tym układzie cos tu nie gra.
Nie jest to mocny argument czy przesłanka, ale jednak cos znaczy.
Mówimy oczywiscie o Bogu katolickim lub innym bogu konkretnym. Dyskusja na temat boga z angielskim przedimkiem "a" byłaby całkiem inna.

Jest jedno główne "przeciw": istnienia Boga (lub boga) nie da sie udowodnić.
Argumentów "przeciw" o mniejszej randze byłoby też sporo, ale po co je rozważać, skoro istnieje powyższy.
Nie ma argumentu "za", któego nie dałoby sie zakwestionowac.

Jest jeden, bardzo prosty, argument za istnieniem Boga. Mianowicie odpowiedź na modlitwy. Jeśli człowiek prosi Boga w modlitwie o coś, to bardzo często to otrzymuje. Tak się czasem zastanawiam czy to właśnie nie jest powodem istnienia tak dużej liczby osób wierzących.

Jak często?

To nie ma znaczenia jak często aż tak bardzo, najważniejsze jest to, czy ktoś FAKTYCZNIE PROSI NIEUSTANNIE, ale taka prośba musi być zgodna z wolą Bożą, wtedy człowiekowi Bóg daje to czego potrzebuje człowiek.
Tutaj trzeba mądrze interpretować Słowo Boże, ludzie niestety lubią na swoją korzyść złapać jakiś fragment SŁOWA BOŻEGO i heja, fajnie jest. A tak nie jest, bo trzeba wyłapać kontekst danego fragmentu Ewangelii też i mądrze go zinterpretować.

Np. w kwestii tego fragmentu odnośnie proszenia to można znaleźć na szybko kilka fragmentów:
1) tyczący się tego, że Pan Bóg da Ducha (Świętego) tym, którzy Go o to proszą;
2) tyczący się kwestii ubogiej wdowy, która prosi o pomoc Boga nieustannie w sytuacji zagrożenia;

OK, to teraz mam pewien "problem". Wielu teologów, lub innych ludzi Kościoła powołuje się na fragment J 17,21 (aby byli jedno) jako zapowiedź ekumenizmu. Kto tę prośbę w formie modlitwy wypowiada? Jak myślisz, "ten" co to mówi ma intencje zgodne z wolą Bożą? Jeśli tak to wskaż proszę moment w historii NT/Kościoła kiedy Bóg dał to o co prosił wspomniany człowiek.

Zdaje się, że to nie do końca tak działa, że nawet jeśli Twoje proszenie pokrywa się z wolą Bożą to się tak dzieje jak byś chciał. Gdyby się nad tym zastanowić to tak naprawdę Twoje prośby nie mają żadnego znaczenia

Bardzo taka interpretacja przypomina tezy wybitnego okultysty Crowleya, tyle, że on mówił o rozpoznaniu własnej prawdziwej woli.

Tak jest. Modlitwa nie jest konieczna, wystarczy poczekać na spełnienie się woli Bożej.

Ma znaczenie zasadnicze. obowiązuje statystyka. Na przykład prosiłem 10 razy, spełniło się 2 razy, albo spełniło się 8 razy.
Aby było trudniej trzeba zauważyć, ze choć wymagne byłoby prawdopodobieństwo ponad 50%, to dla każdego przypadku należałoby wczesniej oszacować naturalne prawdopodobieństwo zajścia danej sytuacji.

Argument za jest prosty i banalny ,każdej niedzieli w każdym Kościele dzieje się cud eucharystyczny ,jeżeli osobie która przyjmuje ciało Chrystusa zmienia się świat jego widzenie ,tzn dostaje łaski uświęcające to mamy do czynienia ze stuprocentowym dowodem na istnienie Boga.