W światku katolickim funkcjonują 2 wizje piekła:

Wizja 1:

Ludzie są na piekło "skazywani", są do niego "zsyłani" na Sądzie Ostatecznym.
Wyobraziłem sobie na ten temat taką historyjkę:

Bóg: No cóż...sorry, kolego, ale muszę Cię wysłać do piekła.
Skazaniec: Nie...błagam...tylko nie do piekła!
Bóg: Jest mi bardzo przykro, ale nie pozostawiłeś mi wyboru...umarłeś w stanie grzechu śmiertelnego. Miałeś mnóstwo okazji, żeby się nawrócić, ale nie skorzystałeś z nich. Postąpiłeś tak ze swojej własnej woli. Jakiż byłby ze mnie za Bóg, gdybym nie uszanował Twojej wolnej woli?
Skazaniec: Ale ja...jeśli mam wolną wolę i mogę wybrać, to nie chcę do piekła. Proszę...wszystko tylko nie to...nawrócę się w czyśćcu...
Bóg: Teraz to już za późno...trzeba było pomyśleć o tym wcześniej. Sprawiedliwości musi stać się zadość. A poza tym szanuję Twoją decyzję.
Skazaniec: Ale przecież moja decyzja to czyściec, a nie piekło!
Bóg: Decyzję podjąłeś na Ziemi, za życia. Teraz już za późno.
Skazaniec: A co z Twoim miłosierdziem?
Bóg: Właśnie ze względu na moje miłosierdzie dawałem Ci wiele szans na nawrócenie się. Niestety każdą z nich zmarnowałeś...i dlatego niestety zostaniesz skazany na piekło. Wiedz jednak, że bardzo Cię kocham i dlatego czynię to z wielkim bólem serca. Naprawdę chciałbym Twojego zbawienia, ale Ty wybrałeś już inaczej.
Skazaniec: Byłem kretynem, kompletnym idiotą. Proszę, wybacz mi moją głupotę...proszę...
Bóg: Jak już mówiłem...teraz już za późno...trzeba było pomyśleć o tym za życia...jest mi z tego powodu naprawdę bardzo przykro...żegnaj... - mówi wciskając przycisk.
Skazaniec: Nieeeeeee!!!...

Starałem się sprawić, aby - przy ukazaniu absurdów tej wersji - jednak tę absurdalność zminimalizować. Musicie przyznać, że naprawdę się starałem.

Wersja 2:

Ludzie sami decydują o tym, gdzie "trafiają po śmierci". Na ten temat można ukuć następującą historyjkę.

Skazaniec: Aaaa...światło...razi mnie! Oczy mnie bolą! Ja chcę ciemność!
Bóg: Nie bój się...nie zrobię Ci krzywdy...chodź do mnie, wszystko będzie dobrze.
Skazaniec: Nie....nie chcę tego słuchać... - zaczyna uciekać.
Skazaniec dociera do piekła i zamyka się w nim od środka.


Która wersja jest prawdziwa? (Choć może właściwszym pytaniem byłoby: która jest bliższa prawdy, bo trochę to uprościłem).
A właściwie oto co mnie interesuje: Jakie jest oficjalne stanowisko Kościoła Katolickiego w tej kwestii? Czy w ogóle istnieje jakieś - jeszcze raz powtórzę - oficjalne stanowisko?

Żadna nie jest prawdziwa.

A jakie jest Twoje zdanie?

Myślę, że Bóg Który posiada tak ogromne Miłosierdzie , nie ześle do piekła ani jednej duszy - zanim tej duszy nie pozwoli poznać Siebie w pełniej świadomości.

Myślę też , że nie istnieje coś takiego jak - " Boże proszę Cie zsyłaj mnie do Piekła- a Bóg odpowie - Ty wybrałeś "
Nawet w zuchwałości i zatwardziałości serca na ziemi.
Zuchwałość i zatwardziałość serca jest brakiem " poznania" czyli brakiem świadomości Istnienia Boga.
Piekło jest - brakiem Boga.
Bóg wie ,że życie bez MIŁOŚCI nie istnieje .

Miłość Boga do człowieka - bez względu na wszystko i pomimo wszystko.

Tylko Chrystus posiadał - Prawdziwą Świadomość Istnienia Boga.
" Wybacz im bo nie wiedzą co czynią " - nie posiadają świadomości Istnienia Boga.

Kto w takim razie wybierał by piekło? A może jest to obawa światła, jasności w których widać każdy grzech, w Niebie wszyscy o wszystkich wszystko wiedzą. Może ucieczka w ciemność jest ucieczką przed wstydem swoich grzechów?

Jest oficjalne stanowisko Kościoła w kwestii piekła. Poza tym, bliższa prawdy jest ta pierwsza wersja, z pewnością nie ta druga. I jeszcze poza tym: bliższa prawdy, bo na pewno nie prawdziwa, np. dlatego, że człowiek po śmierci nie mówi takich rzeczy, jak "nawrócę się w czyśćcu", bo doskonale wie, co sam wybrał, widzi jasno wszystkie swoje złe wybory i zdaje sobie absolutnie sprawę, na co zasłużył. Wbrew temu, co na ziemi, za życia tutaj, po śmierci wszystko jasno widać.

A ja bym dał jeszcze taką wersję. Chwila śmierci, chwila największej walki i zmagania, decydujący moment dla każdego człowieka. I wtedy przychodzi świadomość, wtedy wiemy że Bóg jest i także jest Szatan.

I wtedy demon pokazuje nam nasze życie w swoim krzywym zwierciadle mówiąc - zobacz twoje grzechy, zobacz co zrobiłeś, zobacz do czego to doprowadziło, ktoś cierpiał przez ciebie. Spójrz ! Spójrz jakim byłeś brudem ! To oskarżyciel. I wtedy , kiedy ktoś nie uwierzy w miłosierdzie i dobroć Boga może siebie potępić w tym stylu - te grzechy mnie przerażają, i kiedy Bóg powie - chodz, obmyję cię w swojej krwi, w moim miłosierdziu, to ktoś może krzyknąć - nieeeeee ! Jestem przeklęty, odejdz, nie chcę cię ! Nie ma dla mnie zbawienia i twojego miłosierdzia.
A Bóg powie - jak wybrałeś. Odrzuciłeś moją miłość. A ktoś inny w tej chwili krzyknie - Ratuj mnie ! I czy myślisz że Bóg odwróci się plecami i powie - za pózno, naciskając guziczek z napisem - Piekło.

Pamiętajmy, że na ziemi dusze wszystkich żyjących ludzi podlegają sądowi po śmierci biologicznej,
przez tego samego Jedynego Boga w Trójcy Św.
Człowiek z każdego zakątka ziemi; czy z Pn., czy z Pd., z każdego kontynentu, z każdej dżungli i pustyni.

Obrazem i podobieństwem jest najprawdopodobniej nasz ludzki sąd, gdzie jest; sędzia, adwokat i prokurator.

Na Sądzie po śmierci; Sędzią jest Pan Bóg, a prokuratorem przedstawiciel Złego (Lucyfera). Adwokatem natomiast jest nasze sumienie, ale wsparte przez Anioły, Patronów naszych, Zaprzyjaźnionych Świętych oraz Królową Nieba Maryję.

Najprawdopodobniej nasze osadzenie przebiega u ułamku mikrosekundy czasu ziemskiego. Bo całe nasze życie: myśli, mowa i czyn zapisane są w Księdze Żywota. I rozwodzenie się i uniki tam nie występują.

Dusza jako twór Boga jest 7D o wymiarach: Miłość, Wiata, Dobra wola, Prawość intencji, Wstrzemięźliwość, Szczerość i Duch ofiary.

Więc myślę, że te siedem wymiarów jakie kreowaliśmy w naszym życiu; przez myśli, słowa i uczynki materialne podlegać będą Osądowi ogólnie nad nami. Prawdopodobnie w oparciu o nabytą wiedzę i doświadczenie środowiska w jakim przebywaliśmy. Czyli poznawanie Dobra i Zła tegoż środowiska i jego wpływu na nas w konfrontacji z otrzymaną Miłością.

Takie jest moje wyobrażenie, pozdrawiam;

Myślę że prawie nikt nie zasługuje na Niebo w/g własnych uczynków. Bo nie ma człowieka który w pewnym momencie życia nie zszedł z tej drogi. Błyszczące koraliki zła są w stanie przekupić każdego. Nie z naszych zasług tam się dostaniemy ale przede wszystkim dzięki dobroci i miłości Boga.

Wszyscy wiemy,że w ciemności wiele można ukryć - rozjaśniając pomieszczenie światłem widzimy każdy pyłek i każdą pajęczynę.
Jesteśmy jak ta ciemność która kiedyś stanie przed światłem które nie daje cienia.
Gdy światłość nas oświeci nasze sumienie będzie nam pokazywało każdy jeden mikroskopijny pyłek.

Cd:
Człowiek poznał; rachunki i funkcje n-wymiarowe, skale ''+'' i ''-''.

Myślę, że skoro w trójwymiarowe ciało człowiek otrzymał siedmiowymiarową duszę, to nie powinien w swoich obrazach ograniczać swojego Stwórcę. Który prawdopodobnie jest N- wymiarowy. Stąd Jego bezmiar Sprawiedliwości połączonej z Miłosierdziem, niewyobrażalny człowiekowi.
Geniusz i Miłosierdzie Boga jest tak Twórcze, że i Jego Królestwa nie są ''płaskie'' ale przestrzenne.
i nasza tam obecność ''zajmie pokoje'' stosownie do naszych ziemskich; formujących nasze dusze zachowań.

Tak jak na niebie materialnym zostaniemy ocenieni jako; ''pył gwiezdny'', ale i jako ''planety'' i jako ''gwiazdy''.
Ale też i jako; CZARNE DZIURY. Wszystko rożnych wielkości i wartości.

Pozdrawiam;

Jak tak czytam wasze posty, to nasuwa mi się jedno pytanie: Tak szczerze...kto z was uważnie i ze zrozumieniem przeczytał cały mój pierwszy post?

Po pierwsze: Zadałem pytanie na temat oficjalnego nauczania kościoła katolickiego.
Po drugie: Chyba trochę za bardzo przywiązaliście się do tych historyjek. Zasadnicze pytanie brzmiało: czy skazaniec zostaje do piekła zesłany (pierwsza wersja), czy też sam dokonuje wyboru (druga wersja)?

Kościół nie naucza niczego innego o czym nauczał Jezus....Idźcie precz ode Mnie, przeklęci, w ogień wieczny, bo wszystko czego nie uczyniliście jednemu z tych najmniejszych, tegoście i Mnie nie uczynili.

Travis, myślę że każdy przeczytał i każdy zrozumiał. Nie można jednoznacznie odpowiedzieć na Twoje pytanie. Czy ktokolwiek z nas umarł, był w piekle, był w niebie i wrócił z pełną wiedzą o tym ? Jedni będą za pierwszą wersją, inni będą obstawiać drugą. To także zależy jaką wizję Boga mamy w sercu. Oficjalne nauczanie mówi także że piekło jest wyborem.

Chwila śmierci jest decydująca, Szatan jest oskarżycielem. Ale jeśli dusza będzie błagać i prosić Boga o pomoc, czy ten odmówi i odwróci się i powie - odejdz ? Czy rzeczywiście tak będzie ? Czasem w przekazach mistycznych można przeczytać że ktoś w tej ostatniej chwili uratował się. Powiedziałem także że nikt nie zasługuje na Niebo w/g swoich uczynków, bo w ciągu życia błądzimy tak często. W takim razie można zapytać jak uczniowie Jezusa - kto może się zbawić ? I Jezus odpowiedział że u ludzi to prawie niemożliwe, ale z Bogiem wszystko jest możliwe. Napisałem że nie w/g własnych uczynków ale w/g miłosierdzia Boga mamy na to szansę. My często być może widzimy siebie jako doskonałych, lub prawie doskonałych, ale jak widzi nas Bóg ? Oto jest pytanie.
Jak my postrzegamy Boga ? Jako surowego sędziego czy jako dobrego i miłosiernego ? Nie jestem w stanie powiedzieć Ci z całkowitą nieomylnością i pewnością która wersja piekła jest prawdziwa, to tylko to co myślę co czuję ale czy mam wyłączność na prawdę ? Nie wiem jak Bóg będzie oceniał każdego człowieka, tylko on wie wszystko o danej osobie, czy jego dobre uczynki były powodowane szczerą intencją czy tylko na pokaz. Działanie człowieka jest często z nutką egoizmu.

Tylko Bóg ma pełny wgląd w serce i duszę człowieka, tylko on wie co tak naprawdę się tam dzieje. Jezus powiedział do siostry Faustyny że nawet Szatan uznaje wielkość Boga i wie że ten jest wszechmocny, ale nie wierzy w dobroć Boga. Nie uznaje tego. W swojej zatwardziałości i buncie, w swojej rozpaczy sam skazuje siebie na potępienie. Gdyby przyszedł do Boga i poprosił o pomoc, o uleczenie, o miłosierdzie Bóg na pewno by mu wybaczył. Ale Szatan tego nie robi. Kiedy człowiek odrzuca Boga i jego miłość, jego dobroć, jest wtedy podobny do demona. Dlatego powiedziałem Ci o takiej postawie człowieka - nie, nie ma miłosierdzia dla mnie, jestem stracony, potępiony, to jest postawa podobna do szatańskiej. Postawa Judasza. Czy czytałeś uważnie i ze zrozumieniem to wszystko co inni napisali tutaj ?

Odpowiedź na pytanie, czym jest piekło, znajduje się w KKK. Poszukaj jej tam.Człowiek sam wybiera sobie swój ostateczny los.