Nie. Stwierdzono, że nie na sensu się kłócić skoro obie strony mogą mieć rację tym bardziej, że każda ze stron wychodziła z innego punktu i z innych przesłanek dochodząc przez to do nieco odmiennych wniosków.

Stwierdzono, akurat. Dwa potężne, renomowane zakony. Oba powołane do strzeżenia czystości wiary i walki z herezjami. Dwa zakony wysuwające nawzajem przeciwko swoim tezom twarde argumenty i wykazujące sobie nawzajem heretyckość poglądów. Dla powstrzymania trwającego latami publicznego zgorszenia Watykan próbował doprowadzić do rozwikłania i rozstrzygnięcia kwestii, zwołując komisje teologiczne, ale kilkadziesiąt konferencji w obecności papieskiej do niczego nie doprowadziło. Wreszcie kolejny papież, po kilkunastu następnych debatach, miał miał dość i zakazał prowadzenia dyskusji na ten temat. Formalnie do czasu ogłoszenia decyzji przez Watykan, ale nigdy się tego nie doczekano.

Teologia w całej swej krasie.

Kłótnie nie są owocem Ducha Świętego, to jest pewne. Natomiast św. Paweł mówił, żeby się zawsze pogodzić przed zachodem słońca. Tak czy siak, rację może mieć jedna strona, szkoda tylko,że nie każdy to rozumie bo nie jest w stanie pojąć prawdy.
Wszystko pewnie z czasem.

Co do racji obydwu stron.
Jeśli każda z nich opisuje jakąś rzeczywistość swoimi narzędziami, różnymi od narzędzi innych stron to i wnioski są różne.
Przykład?
Niegdysiejsze spory zwolenników falowej i korpuskularnej budowy światła.
Dopóki nie stwierdzono dualizmu trwały spory.

Czy napiszesz w związku z tym @akruk: nauka w całej krasie!?



Podobnie jest z ujmowaniem łaski i woli przez jezuitów i dominikanów.

Oczywiście, że cała krasa nie polega na istnieniu sporu, ani też na tym, że ostatecznie badania dowiodły, że obie strony mają w pewien sposób rację, zależnie od aspektu. Bo w przypadku łaski niczego nie "stwierdzono" (niby jak - doświadczalnie?!?), papież zakazał dyskusji, koniec i kropka. Administracyjnie nakazano przerwanie dyskutowania tej kontrowersji. Zapowiadając rozstrzygnięcie. Co nigdy nie nastąpiło. Nie ma ŻADNEGO rozstrzygnięcia, nawet takiego, że "obie strony mają rację", bo władze Kościoła po prostu zabroniły dalszej dyskusji na ten temat.

Tego komentarza też zupełnie nie zrozumiałeś:
Co znaczy, że MOGĄ mieć rację obie strony sporu o łasce? Nie wiadomo, czy mają. A kiedy będzie wiadomo. Na świętego Nigdy, bo zakazano im dyskusji i krytyki. Jak zweryfikować, CZY mają rację obie strony? Nijak. Bo cała teologia to gdybologia. Gdybanie, którego "wyniki" od czasu do czasu przyklepuje się jako "nienaruszalne prawdy wiary". Dziwić się, że łatwo o efekty typu: facet A głosi poglądy, które uznaje się za skrajne i heretyckie, ale kiedy tak samo po dłuższym czasie głosi facet B, to w nowych warunkach ideologicznych jego tezy są uznawane za wyważone i ortodoksyjne, w przeciwieństwie do tez przeciwnych tezie A, uznawanych teraz za heretyckie; mimo to A jest nadal potępiany jako heretyk.

Teologia w przeciwieństwie do nauki nie jest nauką ścisłą, ani mierzalną.
Faktycznie, w dyskusji o łasce i woli nie nastąpiło rozstrzygnięcie. I pewnie nie nastąpi, bo nie ma takiej potrzeby.
Administracyjnie zakazano dyskusji, bo stała się zbyt emocjonalna.
Zapytaj dzisiaj przeciętnego dominikanina i przeciętnego jezuitę o to, czy chcą się nadal spierać.
Raczej nie. I to nie ze względu na zakaz.

A po co w ogóle Kościołowi wikłać się w problemy łaski? Wydaje mi się to dziwaczne i mam wrażenie, ze mógłby się bez tego pojecia doskonale obejsć. Jak sądzisz? Po co to jest?

Pojęcie łaski istnieje już w Piśmie świętym i przewija się przez całą historię teologii. Pominięcie pojęcia łaski byłoby pominięciem istoty relacji między Bogiem a człowiekiem

Wydaje mi się, że może to mieć zwiazek z faktem obdarzenia człowieka wolną wolą .. Gdy nie ma w nim wiary w obecność Boga, czy w słuszność ustanowionych przez Niego praw, to zbawienie go byłoby dokonane bez jego (wolnej) woli i oznaczałoby jej odebranie .. Bo przecież tylko naszą "wolną", uświadomioną wiarą godzimy się prawdziwie na istnienie i panowanie Boga nad nami , a co za tym idzie - na Jego bliskość?

Rośliny i zwierzęta żyją w naturalny sposób w pełnej bliskości i pełnym związku z prawami stworzenia, bo nie potrafia inaczej, wiec nie potrzebują tej świadomej wiary (zgody), ani zbawienia. Ale człowiek.

Chyba z lekka przesadzasz gdy chodzi o Pismo Św. W całym ST oraz w NT aż do ewangelii włacznie
fraza "łask" wystepuje w ujęciach bardzo konkretnych i ani razu w kontekście tu dyskutowanym.
Dopiero w lisatch św. Pawła (i 1 raz w dziejach Apost.) występuej obficie, ale też z reguły w prozaicznym znaczeniu. Niektóre zdania, na pierwszy rzut oka traktujące ogólnie o łasce, tez okazują sie prozaicznymi po uwzględnienu kontekstu.
Tak wiec cała sprawa łaski jest raczej wymysłem teologów.

Nie rozumiem dlaczego nie jest to zrozumiałe; dlaczego Bóg zbawia na podstawie wiary w Jezusa?
W tytule jest wprawdzie "na podstawie wiary" i takie przedstawienie może sugerować wiarę w cokolwiek. Również to co nie istnieje lub to co jest oszustwem. Przykładowo jeżeli wierzymy w moc grzechu to jest to praktycznie nadawanie wiary temu co jest brakiem wiary. Bo grzech jest de facto wypływa z braku wiary w miłość a co za tym idzie brakiem prawdziwości miłości co oznacza dla tego kogoś brak prawdziwości Boga ( bo to właśnie Bóg jest miłością). To w oczywisty sposób sugeruje, że podstawą do do tego aby móc być zbawionym potrzeba znać prawdę co wskazuje na jedynego Pocieszyciela i nauczyciela jakim jest Duch św ( głos Boga Ojca dla nas , którzy żyjemy w oszustwie a przez ten fakt jakby oddzieleni od Boga z własnej woli ponieważ wybieramy to oszustwo, które nas oddziela.
I wracając do tytułowego "zbawienia przez wiarę w Jezusa". Wiara w Jezusa (który jest jedynym synem Boga Ojca) oznacza, że każdy kto wierzy w Jezusa wierzy iż drugi jego brat tylko przez życie w Jezusie ( bycia w niego wszczepionym jak latorośl) jest tak samo Chrystusem jak i on sam jeżeli chce i pragnie żyć w Jezusie. Jednak jeżeli zaprzecza temu iż brat jego jest w Jezusie zaprzecza również temu iż sam w nim jest dokonując takiego właśnie osądu ( co zwykle wynika z braku wiary w ten fakt) A to skutkuje poważnymi konsekwencjami mianowicie dokonywaniem projekcji własnych osądów na drugiego ( co wydaje się wskazywać na grzeszność). Przypomnę tylko znamienną uwagę zamieszczoną w ewangelii jak to Jezus nie mógł dokonywać cudów w rodzinnych okolicach ze względu na brak wiary w niego ( jako Syna Boga).
Ps Sorry za pośpiech ale może choć urywek moich wypocin zachęci do szukania pomocy u Ducha św.

Rozpatrywanie pytania "dlaczego Bóg zbawia na podstawie wiary" w oderwaniu od Biblii jest tak samo głupie jak rozpatrywanie, czy ktoś ma rację, nie zważając na to co ta osoba mówi. Człowiek, który nie uwierzylł Bogu, wybiera świat w którym Boga nie ma, więc przez Boga nie może być zbawiony, bo dokonał wolnego wyboru. Pan Jezus nad jeziorem powiedział " jeżeli nie będziecie pożywali Ciała Syna Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego nie będziecie mieli życia w sobie". Kto nie spożywa Jego Ciała i Krwi, odrzuca Jego zbawienną ofiarę i według Jego słów jest trupem. Jezus żyje, więc spożywając w Komunii Świętej ten Kawałek Chleba spożywamy Żywego Boga. On wchodzi w nasze życie i prowadzi nas za rękę do bram nieba. Idziemy wtedy najprostszą drogą do nieba. Kto nie uwierzył, spożywa tylko zwykły chleb i Bóg nie może wejść w jego życie. Dlatego do zbawienia potrzebna jest wiara. Zbawienie z tytułu wypełnienia prawa jest tak prawdopodobne jak trafienie szóstki w totka, więc rozsądny człowiek raczej nie będzie próbował stawiać na ten wariant.

Człowiek nie wybiera tego, czy wierzy, czy nie. Albo coś go przekonuje, albo nie - tak to działa.




Czyli w sumie - prawie co tydzień komuś się udaje?

Z tym, że możesz zagrać tylko jeden zakład raz w życiu. Więc jak chcesz to spróbuj.

Bóg jest w Komunii niezależnie od wiary człowieka