Ciemna materia nie jest do wierzenia, każdy wykształcony człowiek wie ze jest to hipoteza.


Wszystko to ma charakter hipotez, mniej lub bardziej prawdopodobnych. To ze ktos postuluje istnienie tego czy owego, nie znaczy ze to coś musi istnieć. Nie znaczy też ze nie moze istnieć, ale dopóki nie udowodni sie istnienia, nie wolno mówic ze istnieje.
Swego czasu mówliśmy w tym kontekscie o Latającym Potworze Spaghetti.


Brawo, wreszcie osiągnęłismy adekwatny poziom!

Większa cześć naszego życia osobistego opiera się na zaufaniu, a nie na argumentach, a to pewnego rodzaju wrażenia.
Mimo wszystko relacje te traktujemy (pewnie Ty też) bardzo poważnie.

Nie ma jak założyć klapkę na jedno oko.

Owszem, ale:
-nie zawsze na tym dobrze wychodzimy,
- od czasu do czasu weryfikujemy,
- weryfikujemy tez gdy podejrzewamy że jest cos nie tak.
Ogólnie chodzi o to ze mamy możliwosc weryfikacji wrazeń czy odczuć, weryfikacji realistycznej, na podstawie rzetelnych dowodów.

To, że nie wychodzimy na tym dobrze, a jednak kontynuujemy relacje (bo tak Cię zrozumiałem), dowodzi irracjonalności motywów postępowania rozsądnych i szanowanych obywateli. Zatem sprzeczności tym bardziej przybywa.

Weryfikacja ma lub może mieć miejsce, ale nie zawsze jej skutki są dla nas korzystne. Np. postanowienie zostania rodzicem, to wyzwanie podejmowane bez jakiejkolwiek gwarancji powodzenia - typu 'argument' jakiego żądasz na istnienie Boga.
Relacje osobiste, np. związek można zweryfikować, co nie znaczy jednak, że po weryfikacji nie obudzisz się z ręką w nocniku, zamiast skutków in plus.

Najczestrzym problemem przy weryfikacjach sa same zalozenia.
To tak jak z fizykami, jesli wybiora niewlasciwe dla danego testu metody pomiaru to wyniki beda bledne, wrecz zaprzecza faktom.

Kontnuujemy albo nie kontunuujemy, nie ma reguły.
A irracjonalnosć jest jak najbardziej w uzyciu, u jednych w mniejszym, u innych w większym stopniu.
(Idealną racjonalnosć miałby tylko robot). Ale nie rozumiem gdzie widzisz problem.

Owszem, ale nie o to chodziło. Ważne, ze weryfikacja w ogóle jest mozliwa.

Musisz sie posługiwać załozeniami, któe są juz sprawdzone (zweryfikowane), wtedy używasz ich do weryfikacji tez (hipotez). Co chciałeś powiedzieć, nie mylisz zalozeń z tezami?
Co to znaczy "niewłaściwe metody pomiaru"? Jesli sie okaża niewłasciwe, w następnym kroku dobierze sie właściwe, nie?

Spora część rozmowy na poprzedniej stronie dotyczyła tzw. dowodów na istnienie Boga, powiedziałeś tam: "czyli argumentem za istnieniem Boga mają byc wrażenia. Nic nowego pod słońcem, ale nikt powazny nie traktuje wrazeń jako argumentów".
Tymczasem po małej wymianie zdań stwierdzasz, że: "irracjonalnosć jest jak najbardziej w uzyciu", co w kontekście rozmowy oznaczało by, że jednak nie tylko poza-wrażeniowe 'twarde' argumenty można traktować poważnie, ale nawet irracjonalność uzyskuje status równouprawnienia.
Nie rozumiem tego typu rozbieżności w myśleniu.

Wielu ludzi ignoruje racjonalne argumenty, choć je zna i nie uznaje za fałszywe. Na przykład ludzie się obżejają i chorują z obżarstwa, choć zasady racjonalnego odżywiania są znane i akceptowane. W innych dziedzinach tez przedkładają wygodę lub doraźny interes ponad rozsądek. Paradoksy są wiec nie w moim myśleniu, lecz w praktycznym postępowaniu ludzi. Mówie oczywiscie o przeciętnym obywatelu; w całej populacji spotyka sie najróżniejsze postępowania, mniej lub bardziej racjonalne. Inaczej mówiac, umysł danego czlowieka zawiera różne procenty irracjonalności i racjonalności, nigdy nie ma 100% jednego.
Podobnym przypadkiem, którego zapewne nie uznasz za trafny, jest religia. Dzisiejsi ludzie z reguły zdają sobie sprawę, ze nie ma dowodów na istnienie Boga, ale wierzą, gdyz uznają, ze tak jest lepiej. Dlatego religie mają sie wciąż dobrze.

Niby tak, ale problem powstaje ( najczesciej niezauwazalny) gdy bledna metoda pomiaru daje wyniki spojne z zalozeniem choc tak zalozenie jak i metoda pomiaru sa bledne.
Ja np. sporo takich bledow widze w obecnej genetyce.
Jak pewnie wiesz nic co ludzkie nie jest "foolproof".

Ogolna akceptacja nie jest dowodem na cokolwiek.
Jesli kilku naukowcow ulegnie sugestii lub powieleniu bledu innych naukowcow, podpierajac to blednymi zalozeniami , potwierdzonymi blednymi wynikami blednej metody pomiaru to od momentu powstanie pierwszego bledu cala dalsza nauke mozna powiesic w kibelku na gwozdziu.

Zobacz: usiłujesz racjonalnie mnie przekonać, że nasze życie jest irracjonalne. Nie da się prościej? Domagasz się racjonalnego dowodu na istnienie Boga, przyznając (w innym wątku chyba), że nasze życiowe kryteria, to jednak racjonalne często nie są. Nie za duże te rozbieżności w życzeniach?
Nie wspomnę już o tym, że 'doświadczalny' dowód na istnienie Boga w rozumieniu chrześcijańskim, istnieć nie może, bo zaprzeczało by to jego znaczeniu i zasadom.

Teoretycznie mogłoby tak być, ale akurat nie kojarzę konkretnvyh sytuacji. Mozesz podac jakiś przykład, ale nie z genetyki, bo te przykłądy były juz tluczone i to bez większego powodzenia.


Czyżbym pisał że jest? Oczywiscie, ze nie jest. Ale są wyjątki. W teologii dowodzi sie właśnie taką metodą.

Nie, przecież pisałem ze nie jest ani w pełni racjonalne, ani w pełni irracjonalne, jest mieszanką, przy czym u każdego człowieka o roznych proporcjach. Przepraszam w imieniu życia, ze tak jest:-)

Nie, generalnie domagamy sie racjonalności, choć nieraz wygodniej jest nam być irracjonalnymi (mimowolnie, gdyz ludzie z reguły nie chca sie do tego przyznać). Gdy wpłacisz do banku 100 zł, a bank powiedziałby ze wpłąciłeś chyba 70 albo 60 zł, a właściwie to moze nawet 100, to czyż nie bedziesz sie domagał racjonalnosci?
Jeśli samochód potraci człowieka, usiłujemy zbadać jak do tego doszło,a nie zadowalamy się stwierdzeniem, ze to jakis przypadek. Przykłady mozna by mnożyc w nieskończoność, zarówno w zakresie spraw wielkich jak i małych.
Bóg nie jest wyjatkiem, tu tez trzeba sie domagać dowodów racjonalnych.


Dowód moze byc tylko doświadczalny, ponadto powtarzalny itd., zgodnie z regułąmi metody naukowej. Wszystko inne to wrażenia, domysły czy hipotezy. Inaczej nie da rady.
Moze dlatego wierzacym wciaż doskwiera brak dowodów, chcieliby je mieć i sprawa ciągle wraca.

Jaki jest racjonalny powód naszego życia?

Mowiliśmy o dowodach, a nie o powodach. Jesli mówimy o racjonalności w ogóle, dotyczy ona takze powodów, co sie nazywa determinizmem. Poszukujemy wiec racjonalnych powodów.
Życie też takie powody ma i próbuje sie odtworzyc sekwencje zdarzen ku niemu prowadzących.
Byc moze miałeś na myśli cele (a nie powody) ale tu juz inna sprawa.