Nie jestem przekonany, czy człowiek wszystkie złe uczynki popełnia z winy szatana, może jednak sami też mamy głupie lub błędne pomysły? Nie inaczej jest pewnie z wierzeniami, po prostu trzeba spojrzeć w kalendarz. Ludy słowiańskie wierzyły w słońce, wiatr itp., bo były dopiero w takiej fazie rozwoju. Później spójrzmy w religię Żydów, nakazy Boga dotyczące spożywania pokarmów, czy smarowania drzwi krwią baranka - Kościół to ostatnie tłumaczy rozwojem społecznym i duchowym człowieka oraz dostosowaniem do niego Prawa Bożego. Więc, po prostu może reinkarnacja była próbą podjętą przez ludzi, by zrozumieć niezrozumiałe, by poznać nieodkryte. Zanim na świat przyszedł Jezus, raczej szanse dotarcia z Bożym miłosierdziem do wyznawców tej formy pokuty były bardzo nikłe. Natomiast ci ludzie nie będąc Żydami mieli jakąś mobilizację, by czynić dobrze, by realizować choć część Bożych praw (choć nie znali Dekalogu), więc nie uważam, że jest to doktryna szatana. W chwili obecnej odsuwa od Chrystusa, jednak nie zawsze musiała odsuwać od dobra.

Szatan nie ma wpływu na niegodziwe czyny człowieka. Toż to bajki.
Człowiek odpowiada sam za to, co czyni, a te głupie gadki o Szatanie: "to przez Szatana - on mnie skusił, on postawił to na mojej drodze" itp., to tylko żałosne usprawiedliwienie samego siebie.
Po co się przyznać, że ja jestem słaby i ja zachowuję się jak bezduszna gnida? Lepiej zwalić winę na Złego. To jego wińcie.

Reinkarnacja jako idea jest bezsprzecznie związana ze zbawieniem. Zbawienie to koniec cyklu wcielania się na ziemi. Bóg stworzył Eden by człowiek mógł doświadczać życia na ziemi. Eden to stan nie brania odpowiedzialności za siebie i swoje czyny. Bóg w Edenie dał człowiekowi wolną wolę i pozwolił mu wybierać swoje własne doświadczenia! Wszystkie drzewa w Edenie to właśnie te możliwe doświadczenia/wybory. Tak więc człowiek żyjący w Edenie może wybierać pomiędzy różnymi doświadczeniami. W Edenie mamy np. drzewo miłości, lecz mamy także drzewo nienawiści, drzewo radości, drzewo smutku, drzewo mordu itd... Lecz jedno drzewo prowadzące do zbawienia zostało zakazane.

Eden to nie miejsce, tylko stan życia bez ponoszenia odpowiedzialności za swoje życie! Jednakże Eden to także niewola od cyklu reinkarnacyjnego. Żyjesz w Edenie, możesz wszystko, lecz nie możesz go opuścić! Ludzie żyjący w Edenie to niewolnicy Edenu, choć mają tam wszystko, nie mogą go opuścić. Powtórzyłem się?

Wynika z tego jasno, że nie ma mowy o popełnianiu grzechów przez żyjących w Edenie.

I teraz dochodzimy do tego czym jest zbawienie. Zbawienie jest zachodzącym procesem, który skutkuje wolnością. Jak się zbawić? Wystarczy zjeść zakazany owoc z drzewa poznania. Czyli przyjąć chrzest wodny. Dlaczego chrzest wodny nie jest praktykowany w kościele? Bo jest zakazany! Jest tylko dla tych, którzy naprawdę chcą się uwolnić z cyklu niekończących się wcieleń na ziemi. To właśnie zrobił Jezus, wielu przed nim i wielu po nim. A gdy jakaś osoba przyjmie chrzest, nie sakrament bo to symbol, lecz prawdziwy chrzest, we wschodnich kulturach nazywa się to wzniesieniem kundalini! Zresztą kundalini w tłumaczeniu na nasz język to właśnie wąż! A kto przyszedł do Adama i Ewy? Właśnie wąż! To dowód na to, że wszystkie religie mówią o tym samym, czyli o tym jak się wyzwolić z niekończącej się wędrówki dusz wcielających się w ludzkie ciała.

I co się dzieje z takim człowiekiem, który zje owoc z zakazanego drzewa, czyli przyjmie chrzest, czyli wzniesie się w nim kundalini? Wyrzucany jest z raju na pustynię! Pustynia w analogii do Edenu oznacza przeciwieństwo Edenu! Pustynia więc jest stanem życia z odpowiadaniem za własne życie! W praktyce znaczy to tylko tyle i aż tyle, że jeśli popełnisz błąd (nie wiem czemu się je nazywa grzechem) wtedy światło spada w dół i należy je samemu wznieść siłą własnych mięśni (oddech), a jeśli się tego nie zrobi, to cóż ogień pustynny będzie coraz większy w twoim ciele i w końcu cię zabije. Ale dzięki temu,te doświadczenia w końcu przynoszą czystą wiedzę na temat życia!

Tak więc jeśli jest zbawienie, to musi od czegoś zbawiać! A zbawia właśnie od niekończących się cykli reinkarnacyjnych. Wielu ta wiedza się po prostu gdzieś zgubiła.

Czytasz to, co piszesz? W ogóle sprawdziłeś jak wygląda chrzest w Kościele katolickim?

No właśnie, sam zacznij czytać, a potem zwracaj uwagę. Sakrament chrztu świętego nie jest tym samym chrztem, jaki był praktykowany za czasów Jezusa. Zapytaj pierwszego lepszego księdza to ci powie. Tamten nazywany jest chrztem wodnym, albo chrztem Janowym i nie jest praktykowany dziś w kościele katolickim. Sakrament zaś to tylko symbol tamtej praktyki.

Chrzest Jana był jedynie zapowiedzią Sakramentu chrztu, który został ustanowiony przez Chrystusa i jest konieczny do zbawienia. Zaś o tym, że chrzest janowy, będący częścią Starego Przymierza, nie jest wystarczający i trzeba przyjąć chrzest nakazany przez Chrystusa, dobitnie świadczy fragment Dziejów Apostolskich:

Dz 19,1-5
1. Kiedy Apollos znajdował się w Koryncie, Paweł przeszedł okolice wyżej położone, przybył do Efezu i znalazł jakichś uczniów.
2. Zapytał ich: Czy otrzymaliście Ducha Świętego, gdy przyjęliście wiarę? A oni do niego: Nawet nie słyszeliśmy, że istnieje Duch Święty.
3. Jaki więc chrzest przyjęliście? - zapytał. A oni odpowiedzieli: Chrzest Janowy.
4. Jan udzielał chrztu nawrócenia, przemawiając do ludu, aby uwierzyli w Tego, który za nim idzie, to jest w Jezusa - powiedział Paweł.
5. Gdy to usłyszeli, przyjęli chrzest w imię Pana Jezusa.

I właśnie ten chrzest, nakazany przez Chrystusa, jest udzielany w Kościele, a nie nie mający znaczenia chrzest Jana Chrzciciela.

No i widzisz, mamy dwa zupełnie różne wyjaśnienia tego samego.

Ty powołujesz się na pismo i ogólną interpretację kościoła katolickiego.
Ja piszę z własnego doświadczenia.

No cóż, mnie interesuje nauczanie Chrystusa i Apostołów, które jest przechowywane i podawane w Kościele, a Ty... Jak widać poszedłeś za własnym ego. No cóż, nie zwalnia Cię to jednak z obowiązku pisania zgodnie z prawdą.

Jak sięgnę pamięcią, zawsze interesowała mnie prawda. Jednak miernikiem jej słuszności dla mnie zawsze było jej osobiste doświadczenie. Dlaczego? Bo przekonania innych ludzi to dla mnie zbyt mało by ją uwiarygodnić!

Gdy byłem ślepcem nie rozróżniałem światłości od ciemności, jedyne co miałem była to wiara.
Dziś jestem widzącym, bo posiadłem wiedzę.

No cóż, jak na kogoś, kogo interesuje prawda, niewiele jej było w tekście, który zacytowałem z Twojego posta jakiś czas temu.

To zrozumiałe. Ślepiec nawet wtedy gdy przebywa w świetle, widzi tylko ciemność.

Byli już tacy co zjedli i teraz czkawką się to odbija aż do skończenia świata.



Baw się dalej w kundalini a wąż tak pogoni że aż tchu zabraknie na unoszenie światła.

Doskonale opisałeś sam siebie. Lepiej nie mogłeś.

A co jeżeli reikarnacje wymyślił Bóg byśmy mogli naprawiać i dostawać kolejne szanse ?

A co jeśli, Bóg wymyślił, że należy jeść codziennie pierogi z serem? Wszyscy przepadniemy w ogniach piekielnych?
Jeśli ktoś wierzy w Jezusa, w Pismo Święte, nie możesz mieć wątpliwości, wola Boga jest tam świetnie wyłożona.