Witam, mam pytanie. Mam 14 lat, gram w gry, jestem ministrantem i jestem wierzący. Lubię sobie pograć w CS. Jest to gra typu strzelanka, jednak nie gram w niej aby wyzywać innych i szerzyć nienawiść. Jest to również gra zespołowa i wymaga zastosowania logicznego myślenia oraz refleksu i to właśnie na tych sferach skupiam się grając w tą grę. Lubię w niej układać taktyki i rozgryzać co w danej rundzie zrobi przeciwnik. Zabijając postać na ekranie(choć wolę na to mówić "zdobywać fraga") nie czuję w środku czegoś na wzór: "A masz ty ***** itd... Poprostu myślę: byłem szybszy i sprytniejszy, więc go pokonałem.
Moim pytaniem jest czy jest to grzech ciężki? Dodam, że też przeznaczam właściwy czas na naukę (średnia 5.40 w I gimnazjum), nie zaniedbuje swoich obowiązków, czasami czytam Biblię(aktualnie czekam na Stary Testament) oraz chodzę często do kościoła. Może ktoś jeszcze powie, że niszczy to twoją psychikę i stajesz się agresywny. Jednak z własnego doświadczenia wiem, że trudno wyprowadzić mnie z równowagi, a nauczyciele mówią mi, że jestem naprawdę jednym z lepszych i najspokojniejszych uczniów.

Pozdrawiam i szczerze dziękuję za odpowiedź.

Była kiedyś gra DukeNukem pełna okrucieństwa. Jak piszesz ta nie jest taka, a nawet w szachach się "zabija", choć gry nie widziałem, co sądzą o niej Twoi Rodzice?

Wiedzą jaki jestem i nie zabraniają mi w nią grać. Wychodzą z założenia, że wszystko jest dla ludzi jeśli nie jest nadużywane. Z resztą tak samo podpowiada mi sumienie co do tej sprawy.

PS. Fajnie to pokazałeś na szachach. Z tym, że tam są pionki a tu modele tekstur i tylko tak je traktuje, jako zwykłe modele tekstur. Nie pałam do nich nienawiścią(a przecież nawet w Futbolu może dojść do wyzwisk, nienawiści oraz małych przepychanek i bijatyk)

Granie w gry to nie jest żaden grzech.

Generalnie jednak od oceniania, co jest grzechem, a co nie, to jest ksiądz w konfesjonale.