Cześć,
co sądzicie o relacji, zamieszczonej w linku? Ciekaw jestem waszego zdania.
Pozdr.
https://chnnews.pl/ameryka/item/972-nie ... iebie.html

Urojenia, prawdopodobnie z niedoboru tlenu.

Jak wyżej. W chwili śmierci każdy dostaje to, co wierzy a związane z tym doznania przekraczają jakiekolwiek możliwe do osiągnięcia w życiu, nawet przez narkotyki. Forma przełamania strachu przed śmiercią przez mózg, który produkuje odpowiednie hormony/enzymy/whatever.
Ktoś wychowany, ukształtowany w innej tradycji i wierzący w inną śmierć miałby inną wizję. Takie relacje też istnieją. Można to traktować jako niezwykle intensywny sen o konkretnym zabarwieniu (spełniające cel, czyli uspokojenie umysłu), a te są zależne od śniącego.
Konieczność takiego działania mózgu jest wywołana przez instynkt przetrwania i jego konflikt z, wydawałoby się, nieuniknioną śmiercią.

Ale po co mózg miałby przełamywać strach przed śmiercią? Dlaczego naturę miałby obchodzić jakiś konflikt w czyjejś świadomości?

Już nawet nie wspomnę o tym, że ten świadomy konflikt miałby istnieć w momencie, gdy świadomość się straci.

Mózg podświadomie reaguje na procesy w nim przebiegające, nie wnikając w ich powód. Reaguje na bodźce. Kontroluje reakcje, poprzez ich wyzwalanie i hamowanie i ogólnie reguluje większość procesów ciała poprzez autonomiczny układ nerwowy, niezależnie od świadomości.
Automatycznie kontruje przesadne akcje (np. wyzwalanie hormonów), tworząc reakcję odwrotną (wstrzymywanie wyzwalania czy wyzwalanie procesu przeciwnego, który w rezultacie zobojętni).
Gdyby nie taka funkcja mózgu, niekontrolowany wzrost dowolnego hormonu (np. adrenalina) mógłby zabić zamiast pomóc, dlatego też mózg kontroluje takie konflikty.
Akurat "radzenie sobie ze śmiercią" nie było celem natury, ale zadaniem mózgu jest "radzenie sobie z problemami", więc potrafi poradzić sobie i z takim problemem.

Dusza cały czas jest świadoma, więc w tym przypadku jest to oczywiste.
W tym przypadku raczej bym skupił się na tym, że wypowiedź może sugerować, że Bóg dla każdej religii jest jeden i ten sam, skoro każdy dostaje to, do czego był przyzwyczajony, nauczony. Co jest w konflikcie z nauczaniem KKK

Tak czy owak nie ma zadnych naukowych dowodow na tego typu doswiadczenia po smierci (prawdziwej, nie chwilowym zatrzymaniu akcji serca ).
Robiono niedawno potezne badanie na ktoryms z amerykanskich uniwersytetow na ten temat i niestety brak pozytywnych rezultatow. Link mialem ale zgubilem a nie mam czasu szukac teraz.

Czy jest to tylko "przedsmak" nieba, to, co nas czeka, czy wielutna bzdura? Po co nam się to ukazuje, skoro każdy i tak ma co innego w głowie? Bóg jeden i ten sam? Bo nie do końca rozumiem sens wyp. Kalarta

Nie jestem specjalista od Kościoła, więc mogę się mylić - jeśli jesteś katolikiem i dla Ciebie autorytetem jest Kościół a nie Biblia, ktoś pewnie udzieli ci odpowiedzi zgodnej z Katechizmem.
Ale według Biblii człowiek umierając, trwa w stanie śmierci niczym we śnie. Niebo będzie dopiero po Sądzie Ostatecznym. Dlatego też z punktu widzenia wiary nie można być w Niebie, dopóki Chrystus nie nadejdzie po raz drugi.
Co innego obcowanie z Bożą Miłością, czy jak to nazwać. To moim zdaniem jest możliwe, a nawet zarezerwowane teraz dla błogosławionych/świętych, a dla wszystkich wierzących po Sądzie Ostatecznym.
Tymczasem według mojego postu wyżej w tym temacie, każda taka wizja to jak sen. Jak sny, nie są one odbiciem Prawdy, ale działaniem mózgu. Podświadomość pokazuje naszej świadomości to, co chce - jak sen. Sny nie zawsze są prawdą, zazwyczaj są czystą fantazją. Każdy widzi to, co jest charakterystyczne dla niego, dla jego wiary, wszystko co kojarzy mu się z dobrą śmiercią - ale są to jego podświadome przekonania, a nie z góry narzucona Prawda.
Wierutną bzdurą byłoby, gdyby wszystko zostało zmyślone od początku do końca. Zakładając, że relacja jest szczera, należałoby to raczej uznać za podświadomą fantazję.

Poszukam jeszcze, ale jeśli się nie mylę, bezpośrednia rozmowa z Bogiem, twarzą w twarz jest niemożliwa dla człowieka, bo blask Jasności zniszczyłby śmiertelnika. Tylko nie wiem czy to z biblii, czy z nauczania KK.

No to właśnie tutaj jest opisana śmierć kliniczna, nie biologiczna. Czyli nauka zaprzecza życiu po śmierci, Chyba że opisana w linku śmierć to ta prawdziwa - to miałeś na myśli?

Nauka nie zaprzecza życiu po śmierci. Brak pozytywnych rezultatów nie oznacza rezultatu negatywnego. Brak dowodów nie jest dowodem na tezę przeciwną.

Nic takiego z nauki o duszy nie wynika.


To reakcje fizjologiczne. Bóg nie musi tu podejmować żadnych działań i w ogóle nie o to chodzi.


Znaczy te konflikty świadome w czasie utraty świadomości? OK.

No więc nie. Ze strachu zdarza się ludziom dostawać ataku paniki i nic się automatycznie nie reguluje. Po prostu poziom hormonów nie może pozostawać bardzo wysoki w nieskończoność, więc w końcu z czasem spada.

I żadnych wizji nikt ze strachu nie dostaje. A już na pewno nie rozbudowanych.

Nie, nie pisałem nic o świadomości. Konflikt hormonalny jest kontrolowany autonomicznie, niezależnie od świadomości. Jak najbardziej mózg reguluje nawet ataki paniki. Inaczej nie istniałyby na tym leki, które go w tym wspomagają. Po prostu nie zawsze czyni to w sposób idealny. Czym według ciebie jest leczenie farmakologiczne?
Jakby mózg nie regulował ataki paniki, doznawałby ich absolutnie każdy człowiek z każdego powodu i to ataki paniki w swojej najbardziej destrukcyjnej, zaburzonej postaci. Zdecydowana większość ludzi, niezależnie od tego w jakiej sytuacji się znajdzie, nigdy nie osiągnęłoby tak wysokiego poziomu hormonów.
Takie wizje są możliwe tylko wtedy, kiedy działanie mózgu jest zaburzone, to znaczy reaguje w sposób zdecydowanie przesadny. Istnienie takich wizji to stan równie patologiczny co panika.
I mylisz się, że nikt nie doznaje żadnych wizji ze strachu. Nigdy nie zdarzyło ci się, że np. widzisz kątem oka pająka, który biegnie w Twoją stronę, a mimo to po spojrzeniu przekonujesz się że to nitki? Żadnych halucynacji z jakiegokolwiek powodu? Nigdy nie szedłeś w nocy po mieście i nie bałeś się, że jakiś cień to bandyta, który właśnie zamierza zaatakować? Nic w tym stylu?
Kwestia intensywności. Gdzie intensywność, której reakcja jest przytłaczająca (np. panika z atakiem amnezji) to stan patologiczny.

To o co chodzi? Bóg nie musi podejmować działań? Czyli jak mam rozumieć, to wszystko myśli, wymysł człowieka?

Wszystko zależy w co wierzysz. Według wielu taka wizja jest niemożliwa - Bóg w ten sposób nie działa. Cała rzecz możesz rozumieć jak chcesz - możesz traktować to jak czystą prawdę, możesz traktować to jako wymysł człowieka nie mającą nic wspólnego z Bogiem.
Chyba że zmieniłbyś pytanie, na przykład: "Czy traktowanie tej wizji jako potencjalnie prawdziwej jest zaakceptowane przez katolicyzm". Wtedy można by udzielić odpowiedzi zgodnej z Katechizmem.
Jak mówiłem, Katechizmu i stosunku Kościoła do takich wydarzeń nie znam. Ale potencjalnie może to być potraktowane jako objawienie, a jako takie może podlegać interpretacji Kościoła, przez śledztwo watykańskie i oficjalne uznanie przez wierzących członków KK włącznie.