Czym jest absolut i absolutność? Jeśli istnieje podział poza jednością, to jedność nadal jest jednością. To poza Bogiem są podziały, On sam pozostaje jednością. Bóg może scalić to, co podzielone, czyli przywrócić do jedności to, co się podzieliło. Trudno jednak wyobrazić sobie to, że szatan może zostać zjednoczony z Bogiem, skoro sam szatan nie chce się zjednoczyć. O ile można jeszcze dyskutować nad tym, czy można pogodzić zło z dobrem, to chyba nie ma sensu dyskutować o tym, czy dobro może dojść do jedności ze złem, jeśli to zło nie chce dojść do żadnej jedności. Jeśli jest brak woli, to albo przekonujemy zło, albo niszczymy zło. Tylko musimy zapytać o to, czy niszcząc coś sami nie stajemy się źli.

@ IrciaLilith
Ponieważ Bóg jest odwieczną i ostateczną rzeczywistością, to wszystko co nie chce poddać się zjednoczeniu z Nim musi zostać unicestwione. Nie na darmo jest On nazwany ogniem trawiącym.

Nic i nikt nigdy nie zostanie unicestwione z prostego względu, że wszystkie istoty posiadają duszę nieśmiertelną i nawet najwięksi grzesznicy i przeciwnicy Boga mają zapewnione życie wieczne, to jest słuszne i sprawiedliwe, taka jest boska sprawiedliwość tak ona wygląda. Nie każdy od razu trafi do nieba niektórzy być może nigdy ale każdy życie wieczne ma zapewnione.
Nawet taki szatan totalny przeciwnik Boga Ojca cały czas istnieje i będzie istniał to jest jeden z dowodów na to co piszę.

Zbyszku- a czym dokładnie jest zło i z czego wynika?
Całe zło bierze się z niewiedzy. Przemyśl to na spokojnie.

Wybawiony- koncepcja Boga-żołądka jest mi obca, za to jestem przekonana o nieśmiertelności duszy oraz o tym, że Bóg nie odrzuca nigdy nikogo wbrew jego woli tak samo jak nigdy nikogo nie zmusza do czegokolwiek.

Kapral- mając do dyspozycji wieczność i zapewniając każdemu możliwość doświadczenia wszystkiego czego zechce doświadczyć jaka jest szansa, że nie zechce doświadczyć jedynego co mu pozostanie po doświadczeniu każdej opcji w rozdzieleniu?

Jaki milusi. Czy na sali jest strażak?

Po emocjach, uczuciach, które mi towarzyszą, samopoczuciu, zachowaniu.

Po dalekosiężnych skutkach.

Np. uwielbiam pić alkohol, czuję się po szklance wina jak młoda bogini, ale skutki tych popijawek mogą być dla mnie dramatyczne, w związku z tym nijak nie mogę wnosić z mojego samopoczucia, odczuwanej przyjemności, że coś mnie buduje lub niszczy.

Można to pociągnąć, pytając siebie o cel. Jeśli moim celem jest zachować zdrowie jak najdłużej, to powinnam iść za pragnieniem zdrowia, a jeśli moim celem jest po prostu chwytać dzień, a choćby zapić się na śmierć, lepiej żyć krótko a dobrze niż długo i kijowo, to wówczas powinnam iść za pragnieniem picia. No ale pojawia się w związku z tym kolejne pytanie - skąd mam wiedzieć, że cel , który obrałam jest dobry? Po prostu mam uznać, że jest, bo jest mój? Prywatny?

Szatan najął Ciebie na swego rzecznika, czy co?
No i po raz kolejny to samo pytanie, na które jak dotąd nie udzieliłeś odpowiedzi : "Co robią duszę potępionych w piekle? Grzeszą, złorzecząc Bogu? Wołają o miłosierdzie, którego i tak już nigdy nie dostąpią, czy może co innego?"

Tego ognia nikt nie jest w stanie ugasić Najistotniejsze jest to, że jest on skuteczny.

A dlaczego według Ciebie absolut tak rozumiany jest dobry? Czemu nie na odwrót, że absolut jest absolutnie zły, a dobro jest tylko warunkowe, jest tym, co subiektywnie oceniamy jako złe. A może, skoro absolut jednoczy w sobie to co subiektywnie oceniamy jako dobre i złe, jest nijaki? Ani dobry ani zły?

Nikt mnie do niczego na najmował.
Nie wszystkie dusze cierpią w piekle jednakowo, stopień doświadczanego przez nie cierpienia jest uzależniony od osądu danej duszy przez Trójce Świętą podczas sądu szczegółowego. Niektóre cierpią tylko odłączenie od Boga, niektóre trawi ogień piekielny to te które bardzo grzeszyły za życia.

No ale mogą dalej grzeszyć, czy może nie?
A mnie obca jest koncepcja Boga, do którego można powiedzieć : "Mam Cię w d..., pamiętaj jednak o tym, że nie wolno ci mnie odrzucić, bo sobie tego nie życzę"

Koncepcja Sokratesa jest mi znana. Koncepcja Augustyna również. Augustyn wychodził z założenia, że "zło jest brakiem dobra". Brzmi to sensownie, ale do momentu traumatycznych wydarzeń. Trudno powiedzieć, że obozy koncentracyjne powstały z niewiedzy. Brak dobra ze strony hitlerowców niewątpliwie oznaczał zło, ale to chyba zbyt mało, żeby wyjaśnić cały ogrom zła II Wojny Światowej.

Co do nieśmiertelności duszy... Apokalipsa Jana, rozdział 21, werset drugi mówi o drugiej śmierci dla największych grzeszników. Tak samo rozdział 20, wersety od 13 do 14. "Jezioro ognia" jest tam nazwana "drugą śmiercią". Być może ogień jest więc symbolem ostatecznej śmierci? Apokalipsa wskazuje co prawda, że: "A diabła, który ich zwodzi, wrzucono do jeziora ognia i siarki, tam gdzie są Bestia i Fałszywy Prorok. I będą cierpieć katusze we dnie i w nocy na wieki wieków", ale nie wiem, czy dotyczy to tylko demonów, czy również tych, którzy nie chcieli dostąpić miłosierdzia.
To wszystko stanie się po licznych próbach, w tym po tysiącletnim królestwie i sądzie. Wydaje się więc, że Bóg daje mnóstwo okazji do poznania Go i przyjęcia zbawienia. Trzeba więc być wyjątkowo "opornym", żeby zostać potępionym.

Wiara w nieśmiertelną duszę jest powszechna w praktycznie wszystkich religiach. Na niej z kolei opierają się nauki o doświadczeniu nieba, czyśćca, piekła po śmierci, jak również reinkarnacja. Z powodu tej wiary zmartwychwstanie jawi się jako coś niezrozumiale zbytecznego, a wielu odrzuca Boga jako niesprawiedliwego sędziego i sadystę. Inni "nawracają się" ze strachu przed piekłem. Jeszcze inni nie traktują Ewangelii jako czegoś absolutnie wyjątkowego i jedynej możliwości wiecznego zbawienia.
Kłamstwo szatana wydało swój owoc...Jego zamysły są nam jednak dobrze znane.

Pelikanku- a gdzie napisałam, że jest dobry? Jest Dobrem.
Dobro i zło to nie to samo co coś/ktoś dobry lub coś/ktoś zły. Dobry i zły to przymiotniki, subiektywna ocena.

Dla mnie zło jako idea to po prostu brak Dobra.

Co do tego co wyniknie z zjednoczenia obecnego poziomu dualizmów to się będzie okazywać na kolejnym poziomie zabawy.


Zbyszku, napisałeś:
.
Raczej trudno się z tym pogodzić...
Niewiedza,w tym brak wiedzy o własnych traumach, co sprawia, że robimy coś o czym niby wiemy że jest złe, szkodliwe, destrukcyjne, ale ta niewiedza sprawa, że zwyczajnie nie możemy temu zapobiec. Podobnie problematyczny jest brak wiedzy i umiejętności identyfikowania oraz kontrolowania emocji, mechanizmów obronnych, błędów poznawczych, schematów myślenia, itd.

Co Twoim zdaniem wynika ze stwierdzenia, że zło jest brakiem dobra? Moim zdaniem te wszelkie braki czegoś istnieją i mają istotny wpływ na nasze życie. Istnieje bieda, czyli brak dostatku, istnieje zimno czyli brak ciepła, istnieje głupota i ignorancja czyli braki mądrości. Do tego istnieją też nadmiary, równie problematyczne jak braki... Zachłanność, gorąco, przemądrzałość i brak pokory...
Jeśli chodzi o Dobro jako wyższą ideę tu nie ma nadmiaru, za to da się to ustalić gdy mowa o ocenie czegoś jako dobre na subiektywnych skalach.

A "Dobro" nie jest subiektywną oceną? Co to jest "Dobro"

Słownik:
dobro
1. «to, co oceniane jest jako pożyteczne, wartościowe, zgodne z nakazami etyki»
2. «czyjaś dobroć»
3. «pomyślność, pożytek»