a erectcus albo neandertalczyk? Gdzie skończyło się zwierze a zaczął człowiek. Czy dla kreacjonisty są to pytania z fałszywym założeniem?

A ile diabłów zmieści się na końcu szpilki ?
A w której minucie i sekundzie życia młodzian staje się dorosłym ?
Uwaga: Odpowiedzi należy podać z dokładnością do 66 cyfr po przecinku.

Akurat pytanie o diabły na końcu szpilki wynikają z poważniejszej dysputy niż to o neandertalczykach z duszą.

A odpowiedź jest prosta: nie wiemy i nie ma to żadnego znaczenia dla naszej wiary.

Jak cie to Stanisławie nie interesuje to sie nie wypowiadaj, zamiast sie naśmiewać. Na szczescie nie wszyscy katolicy sa tacy "mili".

Odpowiedź jest trudna.Duszę na pewno miał jak każda istota ludzka.Neandertalczycy z tego , co czytałem chowali zmarłych czyli musieli w coś wierzyć.Na pewno wierzenia ludzi pierwotnych były wierzeniami pogańskimi.

Granicą między zwierzęciem a człowiekiem był zapewne australopitek o cechach małpich i ludzkich,tak sądzę.

Nie sprawdzisz tego. Tak samo jak nie wiesz czy my mamy dusze. Wierzysz, że mamy i to wszystko w sumie co masz na ten temat. Więc tak samo jest ze wszystkimi homo. To byli ludzie- używali narzędzi, tworzyli narzędzia, do wykonywania narzędzi i tworzyli sztukę.
Neandertalczyk grzebał zmarłych(ze swojego "plemienia", innych zjadał), wkładał do grobu kwiaty(ozdobne, nie nadające się do jedzenia, więc albo estetyka, albo magia-religia), opiekował się starszymi i chorymi osobnikami. Były też kulty- np. w jaskiniach znajdowano swoiste "ołtarzyki" z wyeksponowanymi czaszkami niedźwiedzi jaskiniowych.
Poza tym nie ma granicy zwierze-człowiek. Mówi się o wczesnych człowiekowatych. Małpy do dziś używają narzędzi. Na podstawie tego co dysponujemy, powiedziałbym, że o człowieku możemy mówić od momentu wykonywania bardziej skomplikowanych i różnorodnych narzędzi, co by świadczyło o rozwiniętym i dobrze działającym mózgu.

Wszystko co żyje posiada duszę ponieważ dusza ożywia materię. Ciało to tylko zewnętrzna powłoka (narzędzie) duszy, dzięki niemu dusza może w ogóle doświadczać, ponieważ taki właśnie jest sens, cel każdej ewolucji – uczyć się, wzrastać.
Według ezoteryków człowiek zaczyna się tam gdzie rodzi się indywidualna dusza, w odróżnieniu od człowieka zwierzęta nie mają duszy indywidualnej (osobowej) tylko „zbiorową” (wspólną), każdy gatunek ma swoją własną, z chwila śmierci zwierzęcia nabyte przez nie doświadczenia wracają z powrotem do duszy zbiorowej powiększając w ten sposób zasób wiadomości - doświadczeń (informacji), w ten sposób gatunek jako całość może się rozwijać, ewoluować. Następne zwierze które się rodzi (z tego gatunki) dziedziczy doświadczenia poprzednich pokoleń czyli nabywa dodatkowe pozytywne cechy dzięki którym może przetrwać.
Jak wspomniałem człowiek ma duszę osobową, myślę że posiadały ją już pierwsze istoty człekokształtne mające świadomość swojego istnienia czyli mogące stwierdzić - „ja” jestem.
Z chwilą zaistnienia duszy indywidualnej kończy się ewolucja gatunku jako formy, (ciała - materii) a zaczyna się ewolucja duchowa, wewnętrzna. Indywidualna dusza zaczyna doświadczać teraz na własny rachunek z wszystkimi tego konsekwencjami dobrymi czy złymi, czyli wraca z powrotem do Boga, tam skąd bardzo dawno wyszła, do domu Ojca.
To by było tyle w bardzo dużym skrócie

a kto go tam wie:)

To idź chłopcze na Wawel i obejrzyj jakiej długości groby mieli ludzie kilkaset lat temu. Albo pooglądaj sobie zbroje rycerzy, którzy słynęli olbrzymim wzrostem. A potem wygaduj głupoty, że człowiek nie ewoluuje genetycznie.
Ciało to nie żadna forma ani narzędzie. Człowiek nie ma ciała. Człowiek jest ciałem. Przynajmniej w świetle nauki chrześcijańskiej.

Myślę, że zanim ktokolwiek się zajmie odpowiedzią na postawione w temacie pytanie, należałoby wpierw uściślić i określić pojęcie duszy, bo jak widać powyżej zauważalny jest brak ciągłości w komentarzach.
Pozdrawiam.

Wygląda na to że w ogóle nie zrozumiałeś mojego postu - może napiszę nieco dokładniej.
Aby indywidualna ludzka dusza (gospodarz) mogła „zasiedlić” jakieś ciało (nosiciel) i w pełni się w nim wyrażać ciało to musi spełniać odpowiednie kryteria (warunki), mówiąc krótko - musi być odpowiednio ukształtowane. Było to możliwe dzięki ewolucji (oczywiście z ciała zwierzęcego), mam tu na myśli szczególnie ewolucję samego mózgu, instrumentu który mógłby wyrazić złożoność ekspresji ludzkiej duszy, Inne cechy zewnętrzne takie jak chociażby wzrost (o którym wspomniałeś) miały tu drugorzędne znaczenie i w żadnej mierze nie mogło przesądzać czy akurat jest to zwierzę czy już człowiek. Zresztą jak wykazała historia była to tylko ślepa odnoga ewolucji np. biblijni giganci a jeśli się to zdarzało w nieodległej przeszłości lub obecnie to jest to raczej wybryk natury a nie proces ewolucyjny.
Tak jak wspomniałem w poprzednim poście ewolucja ludzkiego ciała zakończyła się dawno temu, oczywiście mogą tu zachodzić jeszcze drobne procesy dostosowawcze ale nie mają one większego znaczenia dla bytu zwanego człowiekiem. Obecny etap to ewolucja duchowa istoty ludzkiej, właśnie po to dusza „przyodziewa” się w cało aby mogła nabywać doświadczeń – uczyć się, jest to jej cel nadrzędny tu na Ziemi.
Można tu użyć pewnej analogii. Wiadomo że środowisko wodne lub kosmos są dla człowieka niesprzyjające, dlatego aby w tych zabójczych środowiskach mógł cokolwiek zdziałać musi założyć odpowiedni skafander, podobnie jest z ludzką duszą – aby mogła doświadczać w środowisku (płaszczyźnie) materialnym musi przywdziać taki skafander czyli ciało fizyczne. Zresztą tak się dzieje nie tylko tu, na płaszczyźnie fizycznej ale na każdej innej na której aktualnie przebywa dusza – posługuje się „ciałem” danej płaszczyzny (wymiaru). Sama dusz bez ciała nie potrafi niczego zdziałać na zewnątrz, dlatego potrzebuje „narzędzia”



Bardzo ciekawa teoria - czyli dusza po śmierci już nie jest człowiekiem? A jeśli jest, to gdzie się podziewa jej ciało? Potrafisz na to sensownie odpowiedzieć?

PS. Jeśli masz inne zdanie na dany temat to jeszcze nie powód aby traktować innych z góry, wygląda na to że masz jakieś kłopoty z wyrażaniem sowich emocji.

Bądź tak uprzejmy nie zawłaszczać i nie wypaczać pojecia swiadomości nazywając je duszą, bo czynisz dokładnie jak Ci, którzy podkradli z mitrianizmu "date narodzin Chrystusa", którą dziś czcisz jako datę nardzoin Chrystusa.

A czy ja gdzieś w tym poście użyłem słowa "świadomość?" Zapewniam Cię że odróżniam te dwa pojęcia

Nie ma tu nic do zapewniania, skoro nie ma tu nic do rozróżniania.

Taka teoria błędnie zakłada, że proces ewolucyjny jest celowy. Ewolucja jako taka celu nie ma, dlatego nie można powiedzić że się skończyła osiągając jakąś założoną formę. Ewolucja kończy się z chwilą maksymalnego przystosowania się organizmu do życia w danym środowisku. I rzeczywiście jesteśmy uwieńczeniem ewolucji, ale w tej aktualnej chwili!. Kto wie co nas czeka nie za 1000 ale za 100000 lat? A teraz środowisko zmienia się bardz szybko i to za sprawą człowieka. Być może ewolucja nie zdąży...ale to już zupelnie inny temat..