Zauważyłam, że na tym forum dość mocną grupa użytkowników są Ateisci...

Zawsze zastanawiałam sie jak można nie wierzyć w nic..

Może ktos z Was jest w stanie mi to wyjaśnic....
Byłabym wdzięczna, bo zastanawiam sie juz od dluższego czasu nad tym zagadnieniem....

Od razu zaznaczam, ze nie mam zamiaru nikogo nawracac czy tez potepiac. Jesli niektore z moich nastepnych wypowiedzi (bo mam nadzieje, ze bede miala okazje je napisac ) kogos uraza - przepraszam.

Ja mam wrazenie, ze wielu ateistow wlasnie w costam sobie wierzy, chociazby w te nieszczesna materie. Na szczesnie jest wujzboj - specjalista od demaskowania takowych 'niedzielnych' ateistow

A bardziej powaznie, to jest chyba kwestia przyznania sie przed soba, ze nie mam zielonego pojecia czym w rzeczywistosci jest swiat, co to stworzylo itp. Nie wiem, czy stworzyl to jakis bog, a moze to jest jakastam materia, moze matrix, moze sen jakiegos ufoludka, a moze gra komputerowa? Zamiast wiec przyjmowac sobie cos i w to wierzyc, wole odpowiedziec uczciwe - nie wiem.

To jest nawet calkiem praktyczne, latwiej pozwala sie wczuc w pozycje dyskutantow. Dla dobra dyskusji latwo mozna zalozyc sobie istnienie roznych bogow, materii, matrixa czy czegokolwiek innego. Nic wewnatrz ciebie sie nie burzy przed przyjeciem takowych zalozen, bo po prostu wiesz, ze nie masz zielonego pojecia o tym, jak jest na prawde.

Nieźle PTRqwerty Ze wszystkimi tymi opiniami sie spotkałem, wszystkie są warte funta kłaków. Sporo z nich jest wręcz nielogiczna

Ciekawe, że w tym temacie na razie wypowiedzieli się tylko wierzący, przedstawiający swoje wyobrażenie o ateistach

Pewnie nikt nie wierzy, ze ktos szczerze jest zaciekawiony, tylko ze jest to prowokacja w celu wzniecenia kolejnej przepychanki...

Prezentowany spis błędów opiera się na doświadczeniu w dyskusjach z ateistami. Oczywiście nie twierdzę nawet przez moment, że to wyczerpuje temat. Ale... nie oszukujmy się też, że jakaś niby większość ateistów posiada poprawnie sformułowany ateizm

A myślisz, że wierzący nie popełniają takich błędów logicznych?

Tak bardziej humorystycznie http://www.godlessgeeks.com/LINKS/GodProof.htm

PS Co to znaczy poprawnie sformułowany ateizm? To już nie wystarczy powiedzieć "nie wierzę w żadnego boga"?

Wy wierzycie, że się nie mylicie.

Kasiulka=)

Nie wiem, za to jeśli chodzi o nie wiare w Boga to... Normalnie
Ciężko nam zrozumieć, że ludzie mogą być zupełnie inni niż my nie płakać na tych samych filmach, nie słuchać tych samych piosenek czy nie uznawać tych samych autorytetów bądź wartości ...Często zastanawiamy się "Jak on to znosi?"albo"Co ona w nim widzi"

Dlatego na twoje pytanie niema dobrej odpowiedzi, żeby w pełni zrozumieć jak to jest musiałabyś pewnie sama stać się ateistką oczywiście możesz to sobie wyobrazić, że np.gdy jest ci ciężko nie możesz(a właściwie nie chcesz) się pomodlić, że gdy zrobisz coś złego nie idziesz do spowiedzi itd. wątpie jednak byś potrafiła to na prawde zrozumieć z twojej perspektywy wyglądałoby to zwyczajnie zupełnie inaczej niż z perspektywy ateisty a żeby przyjąć perspektywe ateisty....

Odpowiem jako była ateistka

Po prostu wierzysz, że wszystko jest Ci dane w tym życiu...
Nie ma nikogo kto Cię kocha i kto zaplanował twoje istnienie( tam na górze)...Jest ono dziełem przypadku...Z "chemicznej zupy" powstała pierwsza komórka i drogą ewolucji doprowadziło to do twojego zaistnienia...

Ludzie wymyslają sobie Boga ponieważ boją się śmierci...albo po prostu przejmują go od przodków, nie myśląc nad tym...
Wszystkie plemiona czciły jakieś tam bóstwa właśnie z tych przyczyn...
W ogóle z Bogiem jest łatwiej żyć...Wtedy każda choroba , każde cierpienie ma sens...
To trochę jak zakochana dziewczyna, która wmawia sobie , że chłopak ją kocha...choc wszyscy naokoło i ona sama w głębi duszy, wiedzą że to nieprawda...
My chcielibyśmy aby tam na górze był dobry , kochający Ojciec, Matka , która wszystko rozumie...
Ale prawda jest okrutna i nie ma co się oszukiwać...

Biblia jest wtedy irracjonalna...Bo jeśli Bóg by istniał, to czy zachowywałby się w ten sposób?
Wybierał jakieś narody, kazał im się włóczyć po pustyni, wysyłał swojego syna by urodził się w szopie...

Cuda? Zdarzają się wszędzie...Można je wytłumaczyć efektem placebo, tym że współczesna medycyna jeszcze wielu rzeczy nie wie...Poza tym cuda zdarzają się takze w świątyniach innych religii

Wizje świętych? Urojenia będące objawem jakiejś choroby...

To że ludzie ginęli dla wiary? Ludzie gineli także dla wielu innych spraw...
Dla islamu, dla Zjednoczonych Włoch, w imię honoru, dla zdobycia nowych ziem, dla odsunięcia tyrana od władzy itp...

Bycie ateistą cieszy, bo myśląc ,ze całe życie jest dane Ci tutaj możesz je lepiej wykorzystać...Przeżyć na full, nie przejmując się nakazami religii

Czujesz się wtedy lepszy i silniejszy od innych, bo ty jesteś w stanie przyjąć okrutną prawdę, podczas gdy wierzący żyją w świecie swoich iluzji...

Jednocześnie będąc ateistą dźwigasz potworny ciężar...Ładunek strachu przed śmiercią swoją i najbliższych, która dla ciebie jest końcem wszystkiego... Gdy patrzysz na cierpienie innych jesteś kompletnie bezsilny...
Najczęściej wtedy starasz się na tyle zaangazować w zycie , aby nie mysleć o przykrych sprawach i o końcu...

Tyle na razie, nie wiem czy coś wyjaśniłam

hhhmmmm...
cały ten wykład, składny i gładki...racjonalny, a raczej racjonalistyczny i ideologicznie jednokierunkowością ateistyczną do końca prowadzony...
co nie oznacza, że wierzący też nie może jechać na tych samych torach racjonalnych i ideologicznych, a po "skrzyżowyniu" językowej walki z ateistą,
zwykły odbiorca przyzna rację sprawniejszemu żąglerowi słówek, bo w materii tkwicie tak samo po uszy w tej samej próżni...
jeśli WIARY nie macie (nie tej tu cytowanej... )

I właśnie, dziwuję sie temu zacytowanemu zdaniu...WIERZE, oj-oj-oj, gdybyś napisał WIEM,
to jeszcze bym to jakoś strawił, ale tak, co za tautologia, czy tam jeszce jakiś logiczny potworek...

Synek

Nie wiem czy nawet nie większość
Jak można w nic nie wierzyć ?
Może nie w nic. Bo ateiści wierzą w wiele rzeczy.
Ale ja np. nie wierzę w:
boga, szatana, niebo, piekło, czyściec, duszę, życie wieczne, życie po śmierci.

Jak to najprościej ująć. Podam Ci prosty przykład aby łatwo było zrozumieć.
Porównajmy ateistów i wierzących do małych dzieci. Rodzice jednym i drugim powiedzieli że jest święty mikołaj i przynosi prezenty.
Wierzący uwierzyli w jego istnienie od razu. Natomiast ateiści zaczęli spekulować: skąd mikołaj wziął te rzeczy, gdzie zmieści tyle prezenty dla kilku miliardów dzieci, przecież zabawki ktoś produkuje, przecież na tej laleczce czy samochodziku podany jest producent z Polski, mikołaj więc musiałby zrobić zakupy w tej firmie, czy jakiś sprzedawca oddawał mikołajowi prezenty bez pieniędzy, czy mikołaj płacił w złotókach, skąd je wziął. itd. Tak pomyślałoby "dziecko ateista" Ale to oczywiście tylko przykład sposobu myślenia. Takie dziecko doszłoby do wniosku, że mikołaj jest zmyślony.
Na tym prostym przykładzie podałem różnicę między wierzącym a ateistą.

Ateista analizuje, myśli, łączy fakty, spekuluje, wnioskuje. Wierzący (przepraszam za wyrażenie) nie myśli co, skąd i dlaczego. Po prostu przyjmuje na wiarę. Tak ma być bo tak ksiądz powiedział i koniec, bo tak powiedziała Maryja w Fatimie itd. Na tym kończy się jego myślenie.

Odpowiadając na Twoje pytanie. Jak można nie wierzyć w rzeczy, które wymieniłem ? Dlatego, że nic nie wskazuje na to aby te rzeczy były prawdą. Więcej jest faktów za tym, że są one zmyślone przez ludzi, niż za tym, że są faktem.

Myślisz, że ateiści nie chcieli by iść do nieba ? Pewnie, że by chcieli. Jednak są na tyle rozsądni, że rozumieją, że niebo jest to zmyślone.
Więc spokojnie przyjmują to, że na śmierci skończy się ich istnienie.

Ja też nie wiem. Czy to już warunek wystarczający, aby należeć do zbioru "ateiści"?

Zapewniam, że moje pytanie wywołane jest najzwyklejszą ciekawością.
Jak zaznaczyłam na początku, nie mam zamiaru nikogo nawracać, ani nawet decydować o tym czy ma rację czy nie. Nie chciałabym nawet oceniać.

Także bez obaw, nie mam zamiaru wszczynać żadnej "przepychanki" i prosiłabym o to samo innych... Naprawdę chciałabym się czegoś na ten temat dowiedzieć.

Zastanawia mnie np. do czego dążą ateiści. Chrześcijanie dążą do Życia Wiecznego, a ateiści?

Czym się w życiu kierują?

I najważniejsze dla mnie pytanie... Co lub kto jest dla nich ucieczką od świata, w którym jest przecież tyle cierpienia? Do kogo się zwracają w chwilach słabości?