Witam Szanownych Czytelników!
Jest mi bardzo przykro, że pan Rutus nie może się pogodzić z podanymi uprzednio przeze mnie celami Kreacjonizmu naukowego:
"Ponieważ podstawowym celem nauki jest poszukiwanie prawdy. To celem Kreacjonizmu Naukowego jako dziedziny wiedzy jest wyjaśnianie oraz rzetelne naukowe udowadnianie, że życie w swoim ogromie złożoności, a przede wszystkim wykazujące szereg cech niematerialnych, nie mogło samoistnie powstać z materii nieożywionej w wyniku przypadkowych zdarzeń i selekcyjnego działania początkowo naturalnych praw a później samoistnie rozwijać się na skutek działania doboru naturalnego. Dlatego wszystkie naturalne formy życia, naturalne gatunki flory i fauny, musiały powstać tylko w akcie celowego i przemyślnego stworzenia przez Pana Boga.
Przy czym wszystkie te naturalne gatunki zostały wyposażone przez Stwórcę w pakiet niezbędnych mechanizmów adaptacyjnych, umożliwiających czy to określone stopniowe ich przystosowanie do zmiennych warunków pożywienia, zagrożeń ze strony patogenów lub ze trony ekstremalnych warunków. Jak też umożliwiających selekcyjny rozwój lub regres niektórych cech ilościowych oraz selekcyjną zmienność niektórych cech jakościowych, umożliwiających lepsze przystosowanie wydzielonych populacji do zmiennych warunków otoczenia, samoistne zwiększenie wewnątrzgatunkowej różnorodności ras zwierząt lub odmian roślin, lub też umożliwiających wyhodowanie przez człowieka na drodze sterowanego doboru selekcyjnego, nowych ras zwierząt lub nowych odmian roślin stosownie do jego potrzeb.

A realizacja takiego celu zarówno dotychczas wymagała i wymagać będzie w przyszłości różnych złożonych badań naukowych zarówno teoretycznych jak i eksperymentalnych. Np. wymagało badań wykazanie, że wszystkie struktury komórkowe żywych organizmów roślinnych i zwierzęcych a przede wszystkim biopolimery liniowe; kwasy nukleinowe białka struktury budowy komórki i enzymy, muszą posiadać strukturę homochiralną jako podstawowego .warunku funkcjonowania życia. Jak też wykazanie na podstawie wyników badań, że niemożliwe było samoistne wyewoluowanie takich struktur na zasadzie przypadkowych zdarzeń i działania naturalnych praw. Ale ta oczywista naukowo prawda zupełnie nie dociera do ewolucjonistów szczególnie abiogenetyków."
Pozdrawiam A.A.

Odpowiedź na wszystkie trzy identyczne wpisy zamieściłem w tym miejscu.

Szanowny Czytelniku!
Upraszczając motto dyskusyjnego sporu Rutus et campany - kontra A.A. należało by powiedzieć, że jego najważniejszym przedmiotami są dwa zagadnienia:
Po pierwsze – czy pierwsze formy życia wyewoluowały samoistnie, czy też pierwsze formy życia nie mogło powstać samoistnie i musiały być stworzone przez Pana Boga.
Po drugie – czy z tych pierwszych form życia mogły samoistnie wyewoluować wszystkie bardzie złożone formy życia. Czy tez wszystkie bardziej złożone formy życia na Ziemi musiały również być stworzone przez Pana Boga.

Analizując pierwsze zagadnienie przypomnę, że już co najmniej dwukrotnie wyjaśniałem, i uzasadniałem, że w żadnych nawet najbardziej prostych żywe organizmy nie mogły samoistnie wyewoluować ponieważ niemożliwe było samoistne wyewoluowanie homochiralnych struktur komórkowych, przede wszystkim biopolimerów, jako podstawowy warunek funkcjonowania życia. I niestety ani pan Rutus ani jego liczna kompania nie potrafili udowodnić brak słuszności tego argumentu. Poniżej przytaczam to uzasadnienie jeszcze raz.

Nie można zanegować faktu, że natura jest sama zdolna do samoistnego tworzenia przeróżnych złożonych struktur, ale niestety tylko takich, które mogą samoistnie powstać w wyniku działania naturalistycznych praw. Bo na przykład natura nie jest w stanie samoistnie wytworzyć struktury wykazujące taką nieograniczoną mobilność jak człowiek czy też różne zwierzęta. Jak też natura nie tylko nie jest w stanie wytworzyć w wyniku działania naturalistycznych praw struktur wykazujących różne cechy niematerialne. Poza tym natura nie jest w stanie wytworzyć struktur materialnych, których powstanie jest sprzeczne z działaniem naturalistycznych praw. W szczególnym przypadku z tej ogólnej prawidłowości wynika fakt, że za wyjątkiem bardzo nielicznych i specyficznych przykładów [jak np. niektóre antybiotyki, lub powodująca zaćmę oczu racemizacja w starszym wieku krystaliny, białka o długim okresie półtrwania,z którego jest zbudowana soczewka oka ], wszystkie pozostałe struktury komórkowe żywych organizmów a przede wszystkim biopolimery liniowe; kwasy nukleinowe białka struktury budowy komórki i enzymy, muszą posiadać strukturę homochiralną. Co oznacza, że muszą być syntetyzowane wyłącznie z tak zwanych, prawo lub wyłącznie z lewoskrętnych monomerów, optycznie czynnych stereoizomerów. Wynika to stąd, że każdy chiralny związek chemiczny może występować w postaci dwu enancjomerów , to znaczy izomerów przestrzennych, stereoizomerów o wzajemnej konfiguracyjnej strukturze przestrzennej takiej, jak by stanowiły one swoje lustrzane odbicie, tak jak prawa i lewa ręka, nie dających się na siebie przestrzennie nałożyć, charakteryzujących się tym, że tak zwane L-biopolimery syntetyzowane są wyłącznie z monomerów L-enancjomerów, i skręcają w lewo płaszczyznę spolaryzowanego światła. Natomiast D-biopolimery, syntetyzowane wyłącznie z monomerów D-enancjomerów skręcają w prawo płaszczyznę światła spolaryzowanego. Ponieważ tylko ten warunek w najprostszy sposób, zapewnia jednoznaczne własności biochemiczne a tym samym fizjologiczne biopolimerów wynikające z ich jednoznacznej struktury przestrzennej. Niestety samoistna synteza homochiralnych biopolimerów liniowych, a tym samym samoistne wyewoluowanie pierwszych żywych organizmów jest, w warunkach naturalnych niemożliwa, bo całkowicie sprzeczne z II Zasadą Termodynamiki. Ponieważ zgodnie z II Zasadą Termodynamiki samoistnie syntetyzujące, w strukturach materii nieożywionej, optycznie czynne monomery w/w biopolimerów liniowych, wykazują zawsze w w warunkach syntezy w roztworze lub w przestrzeni gazowej racemiczny skład. To znaczy złożone są zarówno z prawo jak i lewoskrętnych monomerów, enancjomerów tych samych związków chemicznych. Z tego względu samo syntetyzujące w tych warunkach biopolimery liniowe, oraz ich repliki zawsze dążą do przeróżnych przypadkowych sekwencyjnie racemicznych składów równowagowych o różnych każdorazowo właściwościach struktury przestrzennej, decydujących np. o specyficznych właściwościach katalitycznych białek enzymatycznych. Poza tym nawet przypadkowo powstałe lub uformowane na katalizatorach mineralnych homochiralne biopolimery liniowe ulegają z czasem naturalnej stopniowej racemizacji. Potwierdzeniem tego jest fakt, że stopniowa racemizacja biopolimerów obserwowana jest w materiale biologicznym, po śmierci wszystkich żywych organizmów. Natomiast zachodząca we wszystkich żywych organizmach, synteza homochiralnych biopolimerów liniowych, wyłącznie z jednokierunkowo skrętnych optycznie monomerów, możliwa jest tylko dzięki biogenetycznemu przekazowi adekwatnej informacji epigenetycznej w postaci homochiralnej maszynerii komórkowej, do każdej nowo tworzącej się komórki. Jak też dzięki temu że informacja ta z pomocą maszynerii komórkowej umożliwia nieustanną naprawę, samoistnie racemizujących elementów biopolimerów liniowych [przede wszystkim enzymów i kwasów nukleinowych]. Dlatego każda komórka musi posiadać również mechanizmy naprawcze utrzymujące niezmienność tej homochiralności wszystkich struktur biochemicznych przez cały okres cyklu życiowego każdego gatunku.
Stąd też: „Dopóki komórka żyje, ciągle przeznacza pewną część energii na eliminację „zbędnego” enancjomeru (powstającego samorzutnie, zgodnie z zasadą wzrostu entropii), gdy komórka umiera, to cząsteczki, z których jest zbudowana ulegają racemizacji. Badając stopień racemizacji DNA możemy określić wiek komórek sprzed tysięcy lat, dokładniej niż metodą radiowęglową (A. Dorosz).”
Wprawdzie fizycy wyliczają, że trwałość wiązania łańcuchów polipetydowych złożonych z L-aminokwasów jest bardzo minimalnie [10^-14 J/mol czytaj 10 do potęgi -14] wyższa niż łańcuchów polipetydowych złożonych z D-aminokwasów. Jednakże gdyby miało to jakiekolwiek nawet minimalne praktyczne znaczenie, to:
*Po pierwsze w warunkach naturalnych nie syntetyzowały by mieszaniny racemiczne monomerów
*Po drugie przy samoistnym tworzeniu się łańcuchów polipetydowych, w środowisku racematu nie dochodziło tworzenia racemicznych biopolimerów liniowych.
*A po trzecie nie dochodziło by do racemizacji homochiralnych biopolimerów po śmierci każdego żywego organizmu.
Dodatkowo należało by tu jeszcze wspomnieć, jak pisze Shawn Doonan w podręczniku „Białka i peptydy” PWN 2008 [str 6-7] -”W przypadku aminokwasów można w przyrodzie znaleźć niewielkie ilości enancjomerów D np. w ścianie komórkowej niektórych organizmów. Podczas trawienia tych mikroorganizmów przez zwierzęta, enzymy zwane oksydazami D-aminokwasowymi, przekształcają te aminokwasy w odpowiednie aldehydy i potem w odpowiednie kwasy karboksylowe. Nigdy natomiast te związki [D-aminokwasy] nie są włączane do białek organizmów wyższych.
Stąd też wynika logiczny wniosek, że skoro nawet najbardziej proste formy życia nie mogły samoistnie wyewoluować, to życie na Ziemi musiało być stworzone przez Pana Boga.

Żeby się nie dekoncentrować, na razie do wyjaśnienia tego zagadnienia nie będę uzasadniał drugiego.
Pozdrawiam A.A.

A.A. jest zdecydowanie najbardziej wytrwalym i jednoczesnie najskuteczniejszym demaskatorem ignorancji kreacjonistow.

Carbon_copy! Po co ta przewrotna odpowiedź, skoro merytorycznie nie masz nic do powiedzenia. A.A.

A teraz A.A. umieszcza trzy identyczne posty równocześnie w trzech różnych wątkach. Zapewne sądzi, że to podniesie ich wiarygodność.

Ja tylko wzorowałem się na waszym Mistrzu, a po to, przede wszystkim żeby w którymś z wątków nie twierdził że ja sobie odpuściłem. Oczywiście przepraszam za to śledzących dyskusję czytelników. A.A.

Znaczy na kim?

Ja też się chętnie dowiem, kto wcześniej publikował jedną i tą samą odpowiedź jednocześnie w kilku wątkach. Bo sobie nie przypominam takiej sytuacji.
Wystarczy dowód pod postacią linków do stron zawierających takie identyki - to najprostszy sposób dowodzenia.

Proby merytorycznej dyskusji z A.A. zarzucilem juz dawno. Czy A.A. ciagle mysli, ze ktos bedzie polemizowal z jego wielostronnicowymi kopiuj-wklej, ktorych on nie potrafi strescic swoimi slowami?

Tak odnośnie ewolucji
http://www.youtube.com/watch?v=eLJVRPf2oNE

Witam!
Ponieważ dotychczas nie doczekałem się dyskusji odnośnie homochiralności komórkowych struktur biochemicznych jak podstawowego warunku funkcjonowania życia, przechodzę do następnego zagadnienia to jest, uzasadniania przyczyn braku możliwości samoistnego ewoluowania ponad gatunkowej zmienności. Przed tym jednak poniżej chciałbym wyjaśnić związane z replikacją zagadnienia termodynamiczne.

NIEUNIKNIONE UKIERUNKOWANIE PRZEBIEGU ZMIENNOŚCI STRUKTURY SEKWENCYJNEJ MONOMERÓW W REARANŻOWANYCH GENACH SPOWODOWANE PRZYPADKOWYMI MUTACYJNYMI BŁĘDAMI KOPIOWANIA GENOMU W KOLEJNYCH POKOLENIACH.
W warunkach kopiowania genomu w kolejnych pokoleniach, zawsze dochodzi do nieuniknionych mutacyjnych błędów kopiowania powodujących zgodnie z II Zasadą Termodynamiki nieunikniony wzrost entropii kolejnych replik kopiowanych genów. Przy czym jak można wykazać w/w przyrost entropii biopolimerów liniowych przebiega w sposób asymptotyczny do równowagowego stanu skrajnego wymieszania .tworzących biopolimer liniowy monomerów. Obrazuje to niżej przedstawiony przykład.

1. WARIANT STANÓW TERMODYNAMICZNYCH

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

TTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT

CCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCCC

GGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGGG
Dla takich struktur sekwencyjnych łańcuchów polinukleotydowych prawdopodobieństwo termodynamiczne równe liczbie możliwych wariantów równa się WI = 4
W tych przypadkach entropia I1 stanów termodynamicznych łańcuchów polinukleotydowych przyjmuje wartości najniższe.

2. WARIANT STANÓW TERMODYNAMICZNYCH

AAAAAAAAAAAAAAAAAATTTTTTTTTTTTTTTTTT

TTTTTTTTTTTTTTTTTT AAAAAAAAAAAAAAAAAA

GGGGGGGGGGGGGGGGGGCCCCCCCCCCCCCCCCCC

CCCCCCCCCCCCCCCCCCGGGGGGGGGGGGGGGGGG

Dla takich struktur sekwencyjnych łańcuchów polinukleotydowych prawdopodobieństwo termodynamiczne równe liczbie możliwych wariantów równa się WII = 4*4 = 16
W tych przypadkach entropia I2 stanów termodynamicznych łańcuchów polinukleotydowych przyjmuje wartości I2>I1

3. WARIANT STANÓW TERMODYNAMICZNYCH

AAAAAAAATTTTTTTTGGGGGGGGCCCCCCCC

TTTTTTTTAAAAAAAACCCCCCCCGGGGGGGG

GGGGGGGGAAAAAAACCCCCCCCTTTTTTTTT

CCCCCCCCTTTTTTTTGGGGGGGGAAAAAAAA

Dla takich struktur sekwencyjnych łańcuchów polinukleotydowych prawdopodobieństwo termodynamiczne równe liczbie możliwych wariantów równa się WIII = 4*4*4*4 = 256
W tych przypadkach entropia I3 stanów termodynamicznych łańcuchów polinukleotydowych przyjmuje wartości I3>I2

4. WARIANT STANÓW TERMODYNAMICZNYCH

ATCGATCGATCGATCGATCGATCGATCGATCG

TACGTACGTACGTACGTACGTACGTACGTACG

CAGTCAGTCAGTCAGTCAGTCAGTCAGTCAGT

GACTGACTGACTGACTGACTGACTGACTGACT

Dla takich struktur sekwencyjnych łańcuchów polinukleotydowych prawdopodobieństwo termodynamiczne równe liczbie możliwych wariantów równa się WIV = [4!]^8 = 110075314176
W tych przypadkach entropia I4 stanów termodynamicznych łańcuchów polinukleotydowych przyjmuje wartości najwyższe.
Z powyższych rozważań jednoznacznie wynika, że w przypadku wielokrotnego kopiowania genów w kolejnych pokoleniach, struktura sekwencyjna raranżowanego genu, będzie asymptotycznie zmierzać w jednoznacznym kierunku najliczniejszych stanów termodynamicznych, a tym samym fizycznie najbardziej prawdopodobnych stanów równowagowych, charakteryzujących się tym, że składnikowe monomery biopolimeru liniowego, łączą się kolejnymi zestawami czwórkowymi tych monomerów, z których każdy złożony jest z 4 monomerów A,T,C i G usytuowanych w każdej czwórce w przypadkowej kolejności. Fakt ten dowodzi, że w przypadku rearanżacji genu na drodze przypadkowej mutacji niemożliwa jest wielokierunkowa sekwencyjna zmienność genu jako podstawowy warunek ewolucji.
Pozdrawiam A.A.

Czy pana zdaniem katolicy (również księża) zgadzający się (chociaż po części) z Darwinem
dają przyzwolenie na rozlewanie się po umysłach wierzących zatrutej propagandy ateistycznej?
http://www.fronda.pl/news/czytaj/teoria_ewolucji_po_katolicku

Teistyczny ewolucjonizm niewielkiej procentowo grupy katolików, to nie to samo co ewolucjonizm darwinowski. A poza tym z moje własnej obserwacji zwolennikami tej filozofii byli od samego początku tak zwani księża patrioci. A.A.

dokładnie tak jak kreacjonizm dotyczy bardzo niewielkiej liczby katolików. Większość katolików mit kreacji 6 dniowej czy w ogóle jakiejkolwiek kreacji traktuje metaforycznie.