To u ciebie chorobliwe popełnianie błędu logicznego poprzez odwoływanie się do błędu ze złej analogii. Kowalski to ssak. Azor to ssak=Kowalski to Azor. Co ma ewolucja Wszechświata (fizyczna) do postulowanej ewolucji biologicznej? Z resztą nie zostało też dowiedzione, że układy słoneczne mogą powstawać SAMOistnie w postulowany przez teoretyków/astrofizyków sposób.

Czyli nie tylko popełniasz błąd ze złej analogii, ale jeszcze mieszasz pojęcia. I jak zwykle wychodzi ci z tego wszystkiego niezły galimatias.

I jeszcze jedno: cieszę się, że rozumiesz, że nie ma dowodów na ewolucję człowieka od jakiejś małpy.

Dlaczego jest to zła analogia?

No cóż skoro nie odróżniasz równych ewolucji. W tym przypadku fizycznej od biologicznej, to może powinieneś coś poczytać na ten temat, zanim się weźmiesz za rzetelną dyskusję?

http://awe.mol.uj.edu.pl/~benio/TRZY%20 ... wersja.pdf

http://nakanapie.pl/trzy-ewolucje-ewolu ... zka,282066
Trzy ewolucje : ewolucja Wszechświata, ewolucja życia, ewolucja świadomości

Jak to przeczytasz, to może pojmiesz, że istnieją trzy podejścia teoretyczne do ewolucji (fizycznej, chemicznej i biologicznej) i że nie można założeń ewolucji biologicznej (w tym przypadku pochodzenia człowieka od małpy) dowodzić założeniami ewolucji fizycznej (w tym przypadku w odniesieniu do pochodzenia układów słonecznych), ponieważ ,z założenia, te trzy ewolucje kierują się różnymi prawami i poddają się całkiem odmiennym narzędziom metodologicznym, jeżeli chodzi o ustalanie ich prawdziwości, które polega na testowaniu hipotez, które się do nich odnoszą.

W tym przypadku teoria grawitacji choć niepełna jest bardziej dowiedziona (po owocach) niż pochodzenie ludzi od małp, na który to proces nie ma wcale dowodów. Sam możesz sprawdzić prawdziwość teorii grawitacji. Rzuć jabłko do góry i ono spadnie na ziemię. A jak empirycznie udowodnisz pochodzenie człowieka od małpy? Jakim dowodem się wykażesz?

Wynika z tego jedynie tyle, że grawitacja działa lokalnie na jabłka. Nijak nie możesz w ten sposób sprawdzić, czy jest zjawiskiem powszechnym.



Obie dotyczą prawideł przemian (reorganizacji) materii.

Naprawdę nie wiesz, czego dotyczyła ta analogia? Zacytuję może ponownie:


analogia
1. «podobieństwo pod pewnym względem»
2. «sytuacja, zjawisko, rzecz podobne do innych»
http://sjp.pwn.pl/szukaj/=analogia

Analogia ta dotyczy braku konieczności pełnego poznania historii danych zjawisk, aby udowodnić, że takie zjawiska zachodzą (tutaj: ewolucja).


A od czego innego ludzie mogą pochodzić, jeśli nie od małp? Od torbaczy? Psowatych? Kaktusów?

Nie ma żadnej sensownej alternatywy.

(....)

Kolejny piękny przykład niezgodności filogenetyki molekularnej z wcześniejszymi założeniami i branymi z sufitu datowaniami. No i być może dowód na to, ze przedstawiciele ludzi współczesnych płodnie krzyżowali się z przedstawicieli wymarłych ras ludzkich, takich, jak homo erectus czy homo ergaster, którzy żyli całkiem niedawno. Kolejny dowód, że tamci dawni ludzie należeli tego samego gatunku, co my. Do homo sapiens.

http://www.rp.pl/artykul/9137,990182-Me ... erunu.html

Męski prachromosom z Kamerunu

Mieszkaniec Karoliny Południowej, zmarły przed kilku laty, miał najstarszy na Ziemi chromosom Y

Firma Family Tree DNA zajmuje się sekwencjonowaniem DNA na zlecenie klientów prowadzących rodzinne poszukiwania genealogiczne. Dysponuje bazą danych z DNA kilkuset tysięcy osób, co pozwala ujawniać różnice między sekwencjami i porządkować je chronologicznie.

Częstotliwość zachodzących mutacji pozwala ustalać wiek poszczególnych partii danego chromosomu.

Każdy mężczyzna odziedziczył swój chromosom Y po wspólnym przodku, który żył od 140 do 60 tys. lat temu. W przypadku Alberta Perry (Afroamerykanin) firma Family Tree DNA trafiła na „minę": jego chromosom Y świadczy o tym, że jego linia męska oddzieliła się od wspólnego przodka 338 tys. lat temu, czyli 114 tys. lat przed pojawieniem się Homo sapiens, i to w najstarszej wersji, przyjmując że pojawił się 140 tys. lat temu, a nie 60 tys.

Wyniki uzyskane w laboratorium Family Tree DNA sprawdził dr Michael Hammer z Uniwersytetu Arizony w Tucson. Zbadał DNA Alberta Perry i porównał z 6 tysiącami chromosomów z bazy danych. Znalazł podobieństwa z chromosomami Y jedenastu mężczyzn w pewnej wiosce w Kamerunie. Jego zdaniem Albert Perry i ci mężczyźni odziedziczyli swoje chromosomy Y w linii, która była starsza od Homo sapiens, rozwijała się zanim pojawił się człowiek współczesny.

Z ustaleń genetyków wynika, że 35 tys. lat temu dochodziło do krzyżowania Homo sapiens i neandertalczyków. Do krzyżowania mogło także dochodzić dawniej i gdzie indziej, w Afryce, między Homo sapiens i bardziej archaicznymi gatunkami ludzkimi. Skamieniałe prehistoryczne kości pochodzące z okolic kameruńskiej wioski, w której tkwią korzenie Alberta Perry, wykazują cechy charakterystyczne zarazem dla człowieka współczesnego i ludzi archaicznych.

– To zaskakujące, ponieważ przed tym odkryciem gałąź najbardziej odmienna chromosomu Y była znajdowana wśród przedstawicieli pierwotnych populacji myśliwych i zbieraczy – Pigmejów i KhoeKhoe (LudzieLudzie) – z południowej Afryki, uważanych dotychczas za populacje najbardziej archaiczne, najbardziej oddalone genetycznie od „głównego pnia" Homo sapiens – podkreśla

Rodziło się płodne potomstwo i to wystarczy, żeby z całą pewnością uznać tych krzyżujących się ludzi za przedstawicieli tego samego gatunku. Choć specjacja nie wyklucza tego, że jakieś dwie populacje, które przestały się płodnie krzyżować należą do tego samego gatunku:

http://bioslawek.wordpress.com/2012/05/ ... -gatunkow/
Czy specjacja jest mechanizmem powstawania nowych gatunków?


Sprzeczność polega na tym, że początek "gatunku" homo sapiens datuje się na 200 000 lat temu. Ten fragment DNA datowany jest na kilkadziesiąt tysięcy lat wcześniej, a więc logicznie rzecz biorąc u potomków tych homo sapiens, którzy pojawili się 200 000 lat temu, nie powinien występować. Jedynym ratunkiem było uznanie, że jest to domieszka genów "innych gatunków ludzi", którzy krzyżowali się z tymi ludźmi i przekazali tym homo sapiens ten fragment genomu. Tym samym przyznaje się, że te "inne gatunki" wcale nie były innymi gatunkami, ponieważ mogły płodnie się krzyżować z jakimiś przedstawicielami gatunku wczesnych homo sapiens. Więc mamy tautologiczne wyjaśnianie: homo sapiens powstało 200 000 lat temu i krzyżowało się z innym homo sapiens, którego omawiany fragment genomu powstał kilkadziesiąt tysięcy lat wcześniej.

A teraz ci przypomnę, a niektórych zaznajomię, na czym polega badanie dystansu molekularnego: Badanie dystansu molekularnego polega na badaniu homologicznych (takich samych) sekwencji, pobranych od porównywanych organizmów. Następnie analizuje się różnice i podobieństwa w sekwencjach. Jeżeli takie analogiczne geny różnią się sześcioma zmianami, a wiadomo, że jedna zmiana zachodzi raz na milion lat (tempo mutacji), to wyciągnie się wniosek, że te dwie sekwencje rozeszły się (uległy dywergencji) 6 000 000.

Oczywiście - nie wystarczy. Muły też czasami są płodne. Potrzebne jest płodne potomstwo o dostosowaniu nie niższym niż jego rodzice. Z definicji gatunku jako puli genów zdolnych do mieszania się ze sobą bez obniżenia dostosowania

Czytałem jeszcze o innej teorii wg której człowiek lub jego przodkowie zaliczyli okres życia w środowisku wodno - lądowym...

Świadczą o tym następujące fakty:
- Jako jedyny gatunek ssaka naczelnego, człowiek potrafi pływać(i ma opływowy kształt ciała), układ włosów na ciele człowieka jest taki sam jak u innych ssaków pływających, a nie u małp naczelnych.

Ta teoria nie jest jednak najnowsza znalazłem to w książce która ma jakieś 25 lat...

Jedność ludzkiego gatunku



Muły nie pozostawiają potomstwa, dyskutowane krzyżówki pozostawiły o czym świadczy fakt, że potomstwo tych krzyżówek żyje do dzisiaj i w dalszym ciągu wydaje potomstwo. Były więc to krzyżówki w obrębie tego samego gatunku:

Z resztą istnieje o wiele więcej dowodów na płodne krzyżowanie się ludzi typu współczesnego i tzw. ludzi archaicznych.



http://www.wprost.pl/ar/260712/Czlowiek ... -kuzynami/
"Człowiek anatomicznie współczesny krzyżował się w Afryce z bardziej archaicznymi przedstawicielami człowiekowatych – napisali naukowcy na łamach tygodnika „Proceedings of the National Academy of Sciences”.
W ciągu ostatnich dwóch lat zsekwencjonowano genom neandertalczyków, a następnie odkrytych niedawno denisowiańczyków. Byli to nasi wymarli krewniacy, z którymi jeszcze 30 tys. lat temu nasi przodkowie żyli po sąsiedzku w Europie i Azji. Dzięki tym badaniom okazało się, że nasz podgatunek krzyżował się z dwoma pozostałymi. Najnowsze badania dowodzą, że na tym nie koniec. Wcześniej bowiem nasi przodkowie krzyżowali się również z bardziej archaicznymi przedstawicielami rodzaju Homo, przed migracją niektórych grup ludzkich 60 tys. lat temu z Afryki do Europy i Azji. Wówczas Afrykę zamieszkiwał m.in. Homo erectus – „człowiek wyprostowany" oraz Homo habilis – „człowiek zręcznie używający narzędzi”.
Jak wyjaśnia kierownik zespołu naukowego, Michael Hammer z University of Arizona USA), badania musiały być prowadzone w inny sposób, niż w przypadku neandertalczyków i denisowianczyków, gdzie porównywano zsekwencjonowane genomy. Tym razem takiej możliwości nie było, ponieważ naukowcy nie dysponują materiałem genetycznym archaicznych form ludzkich z Afryki. W klimacie afrykańskim DNA dużo szybciej ulega rozkładowi.(....)"

Chińczyków jest najwięcej na świecie. Ile chińskich genów jest w populacji Polaków? To samo dotyczy murzyńskich genów, aborygeńskich czy eskimoskich. I tak jest w nas dużo neandertalskich genów (w populacjach indonezyjskich czy aborygeńskich też), co znaczy, że na początku kojarzenia nie musiały być rzadkie. A więc do wyjaśnień jest bez liku i twoja bariera rozrodcza, to bzdura wyssana z neomitomańskiego ołówka. Cyganie tyle lat mieszkali w komunistycznej Polsce i uwarunkowania czysto kulturowe wystarczyły, żeby pozostawić nam małą domieszkę swoich genów (z resztą teraz jest podobnie).


http://bioslawek.wordpress.com/2012/01/ ... -aborygen/
Aborygen czy ‘neandertalczyk’?



http://www.focus.pl/nauka/zobacz/publik ... likacji/4/

“Według Milforda Wolpoffa, w wersji minimalistycznej, w obrębie rodzaju Homo uzasadnione jest wyodrębnienie jedynie dwóch gatunków: australopitekoidalnego Homo habilis i właściwego człowieka – Homo sapiens (w okresie 1,5 mln lat występują one w tym samym czasie i na tych samych terenach). Począwszy od oddzielenia się formy erectus, ewolucja człowieka miała już przebieg jednotorowy i w każdym momencie człowiekowate reprezentował tylko jeden gatunek (H. erectus byłby więc tylko częścią H. sapiens). Inni antropolodzy sugerują wielotorowość ewolucji, i to nie tylko na poziomie Homo habilis (z podziałem na H. habilis i H. rudolfensis) czy Homo erectus (dzieląc go na H. erectus, H. ergaster i H. georgicus), ale również na poziomie Homo sapiens (wyodrębniając H. antecessor, H. heidelbergensis, H. neanderthalensis czy, ostatnio, H. floresiensis). Nie wyjaśniają jednak, co mogło powodować tak częste powstawanie nowych gatunków. Zapewne po części stan ten wynika z niedoceniania zjawiska zmienności wewnątrzgatunkowej, a po części z chęci uzyskania rozgłosu w mediach – znacznie lepiej “sprzedaje się” nowy gatunek niż kolejny osobnik znanego wcześniej gatunku. Zmienność morfologiczna form w linii erectus-sapiens jest duża, ale zmiany te mogły być wyrazem adaptacji w obrębie poszczególnych populacji i nie musiały prowadzić do zerwania ciągłości genetycznej gatunku. Jeśli więc przyjmiemy, że Homo sapiens jest tylko kontynuacją populacji Homo erectus, to powstanie rodzaju ludzkiego było jednocześnie powstaniem gatunku ludzkiego.”



Katarzyna A. Kaszycka (antropolog).









Przeczytaj komentarze pod pokrewnym tekstem:

http://bioslawek.wordpress.com/2013/02/ ... ipotez-zw/