Tak naprawdę opieramy się na tym co sami nam przekazali więc pewnie nie znamy wielu szczegułów o których nie chcieli nam powiedzieć bądź których sami nie dostrzegali.Ludzie którzy mocno w coś wierzą nie są obiektywni tak naprawdę nie chcą znać innej prawdy niż ta w którą wierzą przeważnie ignorują niewygodne dla nich informacje lub zadowalają się takim tłumaczeniem jakie im pasuje i nie drążą tematu.
Nie powoływałbym się na apostołów bo jako założyciele nowej religii są najmniej obiektywni z różnych powodów prawda, że chrześcijanie nie byli powszechnie lubiani ale apostołowie nie byli sami mieli przecież wyznawców którzy pewnie traktowali ich z czcią i oddaniem, sytuacja podobnie jak z sektą członków sekty też nikt raczej miłością nie darzy ale mają przecież innych członków sekty z którymi czują silną więź im większe represje tym silniejsza się staje tym mocniej wierzą tak już działa ten mechanizm i dotyczy nie tylko ruchów religijnych...

To jest dzisiejszy sposób myślenia. W tamtych czasach przywiązanie do prawdy historycznej było ogromne. Czasami ją naciągano, ale nie fałszowano. Dlatego nie ma podstaw negować prawdziwości przekazu apostolskiego. Tym bardziej, że miał on charakter karygmatyczno-katechetyczny, a nie stricte historyczny
Apostołowie też nie byli świadomie założycielami nowej religii, wogóle nie chcieli czegoś takiego robić. Oni tylko głosili zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa. Owszem, mieli wyznawców, ale trudno stwierdzić, żeby było to dla nich jakąś korzyścią. Sami czuli się sługami wobec tych, których pozyskali. Zwłaszcza że nie mieli swoich wyznawców ani wyznawców swojej nauki - pozyskiwali dla Jezusa, nigdy dla siebie. To zasadniczo różni ich od jakiejkolwiek sekty

Robili to dla siebie, zeby przekonac siebie, ze nie dali sie zwiesc i, ze to w co wierza nie jest bzdura.
I ten mechanizm nie wyksztalcil sie dzisiaj.
A, ze to co glosili bylo atrakcyjne dla plebsu, to znalezli wyznawcow nowej religii.

A w życiu Właśnie to w co wierzyli, a raczej to na co mieli nadzieję, okazało się iluzją. Stało się coś, czego się nie spodziewali. Sytuacja była skrajnie nowa. I oni to zaczęli głosić, nie od siebie, nie dla siebie, ale aby jak najwięcej osób uwierzyło w Jezusa Chrystusa, Boga, Którego oni byli świadkami


To co głosili wcale takie atrakcyjne nie było. Ani dla żydów, bo musieli oni radykalnie zmienić swoją wiarę, ani dla pogan, którzy musieli porzucić swoje amoralne zachowania

Dodam tylko, że dla Żydów mówienie o ukrzyżowanym Bogu brzmiało jak bluźnierstwo, a dla Greków, przyzwyczajonych do platońskiej wizji Absolutu, jak głupstwo, z czym już św. Paweł miał problemy. Nie ulega więc wątpliwości, że działalność apostołów przynosiła znacznie więcej trudności, cierpień i wyrzeczeń niż korzyści i nie spotykała się z łatwym przyjęciem, gdyż łamała wiele stereotypów religijnych.

Jak napisalem, przekonywali do tego ludzi, bo dzieki temu, ze wiecej osob podzielaloby ich swiatopoglad czuliby sie pewniej, nie czuliby sie oszukani, ze przepowiednia sie nie sprawdzila itd To jest zjawisko opisane na gruncie psychologii, Cialdini nazywa to regula zaangarzowania oraz spolecznym dowodem slusznosci, wiec to, ze cos glosili NIE JEST argumentem za prawdziwoscia tego.
Natomiast nauka jaka glosili byla atrakcyjna, gdyz mowila o milosiernym dobrym kochajacym Panu Bogu, o rownosci wszystkich ludzi itd I dowodzi tego chocby fakt, ze sie tak rozprzestrzenila.

Wysoce nieprawdopodobne, jeśli weźmiemy uwagę środowisko, w którym głosili taką naukę - środowiska tak judaistyczne, jak i greckie nie były zainteresowane taką nauką, a były jej wręcz niechętne


No właśnie przepowiednia na którą całe życie czekali i którą wydawało im się doczekali (mesjasz polityczny) się nie sprawdziła. Wydarzenia Paschalne, które głosili, były dla nich zaskoczeniem - tego nie oczekiwali, tego się nie spodziewali. Dlatego teoria którą przytaczasz nie ma tutaj zastosowania


To ciekawe czemu św. Paweł został przez greków wyśmiany na Areopagu Tylko że przedmiotem kerygmy nie był "miłosierny dobry kochający Pan Bóg" ani "równość wszystkich ludzi". Przedmiotem kerygmy był Zmartwychwstały Jezus Chrystus, Syn Boży, którego oni widzieli i słyszeli, z którym jedli i pili; oraz związane z tym wymagania moralne
Śmierć Boga była nie do przyjęcia dla żydów, tak jak i uznanie Jezusa za Boga (skrajny monoteizm)
Zmartwychwstanie było nie do przyjęcia dla greków, a nowe wymagania moralne i konieczność radykalnej zmiany trybu życia dodatkowo zniechęcały


Ciekawe czemu dzisiaj się w takim razie tak łatwo nie rozpowszechnia
Rozpowszechnienie się chrześcijaństwa mimo tak niesprzyjających warunków należy uznać za coś absolutnie niesamowitego. Kościół widzi w tym działanie Ducha Świętego

Nie zakładam takiej możliwości, stwierdzam tylko, że gdyby tak się stało to świat (nie tylko historia ale i prawa natury) wyglądałby inaczej. A co do zmartwychwstania, to poniżej pełna lista bogów którzy tego "doświadczyli":

1. Jezus — Nazaret
2. Kryszna — India
3. Sakia — India
4. Iva — Nepal
5. Indra — Tybet
6. Mitra — Persja (bardzo popularny w czasach początków chrześcijaństwa był głównym konkurentem „naszego" Zbawiciela, miał się urodzić 25 grudnia! — przyp.)
7. Tammuz — Babilonia
8. Criti — Chaldea
9. Attis — Frygia
10. Baili — Orissa
11. Thules — Egipt
12. Orontes — Egipt
13. Zbawiciel z Witoba — Telingonese
14. Odin — Skandynawia
15. Hesus — zbawiciel Druidów celtyckich (ukrzyżowany jako baranek, który miał zgładzić grzechy świata — przyp.)
16. Quetzalcoatl(Quexalcote) — Meksyk (ukrzyżowany w 587 r. przed Chr., został przybity razem z dwoma innymi złoczyńcami do krzyża, zmartwychwstały drugiego dnia — przyp.)

Spisałeś bezrefleksyjnie ten wykaz ze stron racjonalisty i ateisty, a wystarczyło co nieco sprawdzić i zauważyłbyś, że np:
- w przypadku Kryszny ukazano smiec i jego wstąpienie do nieba, ani słowa o zmartwychwstaniu,
- Sakia, (Sakja) to jedna szkół buddyzmu, czcząca 4 wielkich mistrzow jej załozycieli, oczywiscie zakładajaca reinkarnację.
Jak dobrze poszukać we wszystkich pozostałych przypadkach można wskazał przekłamania.
O mitologii, bogach pogańskich umierających i poracających do życia (protoplaści Jezusa)
http://www.kosciol.pl/article.php/20070 ... 7667/print

Poprosze o źródło tych rewelacji z dziedziny prekolumbijskiej mitologii. Mam jakieś takie dziwne przeczucie, że to wymysł fanatycznych ateistów.

Tylko że jest pewna różnica między mitami pogańskimi a tym, co głosili apostołowie. To zupełnie inne rzeczywistości

Nawet jeśli istnieją nieścislości co do różnych w/w postaci to widać, że tzw. zmartwychwstanie nie jest niczym oryginalnym w historii bogów i religii.

zmartwychwstanie, koncepcja eschatologiczna, zgodnie z którą w dniu sądu ostatecznego zmarli zostaną wskrzeszeni przez Boga; jeden z głównych dogmatów religijnych w zaratusztrianizmie, judaizmie, chrześcijaństwie i islamie.
http://encyklopedia.pwn.pl/haslo.php?id=4001853

Wysoce nieprawdopodobne, ze w grupie ludzi wierzacych razem z nimi w Jezusa czuliby sie pewniej?



Nie rozumiem, co to sa: wydarzenia paschalne? Zapomnialem.



To, ze ludzie mieli inne przekonania, bo tak zostali wychowani nie zmienia faktu, ze nowa religia byla atrakcyjna dzieki swoim hasla.

Tak, ponieważ Kościół nie był wyizolowaną grupą, towarzystwem wzajemnej adoracji. A jeszcze bardziej nieprawdopodobne było, że wogóle sobie taką grupę ludzi znajdą


Wydarzenia Paschalne to Śmierć, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie i Zesłanie Ducha Świętego


Już Ci pisałem, że hasła były trudne i niepraktyczne. Hasło "Uwierz w Chrystusa, a osiągniesz życie wieczne" nie było chwytliwe w tamtych czasach. Przeciwnie, zniechęcało to do Kościoła.
Żydzi mieli swoją religię która gwarantowała im zbawienie - nie mieli powodu by ją zmieniać ani zmieniać swoje wyobrażenia o Bogu i świecie
Poganie mieli swoją wizję zbawienia jako wyzwolenia się duszy z ciała - nie mieli powodu by przyjmować zupełnie inną koncepcję zbawienia, tym bardziej że musieliby się wielu przyjemności wyrzec
Tak więc "hasła" głoszone przez apostołów absolutnie nie były chwytliwe, proste, łatwe i przyjemne

Ponadto, dla tamtejszych ludzi takim niewyobrażalnym zgorszeniem była teza, że Bóg umarł na krzyżu, że przez pierwsze parę wieków chrześcijanie nie używali nawet krzyża jako symbolu chrześcijaństwa zastępując go rybą.