Czy wiara stoi w sprzeczności z nauką
--------------------------------------------

Ludzkość wypracowała poznanie naukowe, które jest metodycznym poznawaniem świata. To czego dziś nauka nie jest w stanie przezwyciężyć, jutro z pewnością zdoła.

Czy nauka posiada swoje ograniczenia ?
Nauka poznając świat natrafia co jakiś czas na ograniczenia, ale eksperymenty i teoria ostatecznie są w stanie w dotąd niezbadane wkraczać.
Poznanie owe dokonuje się jednak tam, gdzie podmiot postrzega przedmiot. Świat poznawany jest obserwowany przez podmiot, którym jest człowiek.

Nie wiemy zatem, czy podmiot wpływa na przedmiot.
Są dwie opcje. Pierwsza to taka, że podmiot (człowiek) jest biernym obserwatorem świata. Drugi, że podmiot na przedmiot wpływa.
Niestety nie możemy tego zweryfikować.

Z racji, że większość z nas (lub wszyscy) to naturaliści, rozpatrzmy przykład alternatywny, gdzie podmiot wpływa na przedmiot, aby unaocznić rodzaj problemu i jego skalę.

Przykład:
Istnieją z woli Osoby Wiecznej tylko stworzone osoby ludzkie. Materia i całe nasze doświadczenie jest tylko środkiem komunikacji pomiędzy egzystującymi osobami. Jest pewnego rodzaju interfejsem. Jednakowoż przez to, że człowiek zgrzeszył odwracając się od Boga, kontakt został zerwany, w rezultacie czego świat się zmienił i Bóg jest niedostrzegalny.
Po tysiącleciach upadłe osoby ludzkie żyją uwięzione w materii, wierząc że to co widzą im nie podlega.

Alternatywą jest oczywiście materializm.

Tak więc warunki poznania powodują, że się nigdy nie nie dowiemy czym jest rzeczywistość, gdyż nie poznamy cóż czynimy poznając.
Równocześnie wszelkie rozważania o istnieniu Osoby Boskiej, w których dyskutuje się możliwość poznania naukowego Boga, określenia za pomocą nauki prawdopodobieństwa istnienia Boga (Dawkins) są z góry skazane na niepowodzenie, ponieważ najpierw zakładają materializm i z niego wnioskują o większym prawdopodobieństwie materializmu, czyniąc oczywiście błędne koło w rozumowaniu, gdzie na początku rozumowania zakładają, że prawdziwa jest teza, którą dopiero co mają dowieść.

Zapraszam do dyskusji

Czy wiara stoi w sprzeczności z nauką ?
--------------------------------------------


Tylko z tą nauką, która stoi w sprzeczności z wiarą.

PS.

PTR;
Sorrki że tak krótko, ale wiecej nie ma co pisać.

Moim zdaniem nie stoi zupełnie.
Jedynie zdarzają się ludzie w nauce, którzy powołując się na naukę negują wiarę, co jest niezbyt uczciwe.
Tyle póki co;).

Myślę, że podstawowym ograniczeniem nauki są jej własne założenia przyjęte na wstępie takie jak monizm materialistyczny i naturalizm. Jeśli któreś z nich jest nieprawdziwe to poznanie całości rzeczywistości za pomocą nauki jest niemożliwe. Problem polega na tym, że założeń tych zweryfikować się nie da.



Hm... Tutaj się doczepię odnośnie pierwszej opcji.

Nawet jeśli przyjmiemy, że nasze spostrzeżenia nie wpływają na świat zewnętrzny to według mnie nonsensowne jest twierdzenie, że obserwacja ma charakter bierny.

Człowiek aktywnie przetwarza informacje które do niego docierają i tworzy w swoim umyśle reprezentacje świata. Nie jest to oczywiście odbicie rzeczywistości lecz pewien subiektywny jej obraz na który wpływają nie tylko informacje z narządów zmysłów ale także chociażby wcześniejsze doświadczenia człowieka.

W tym przypadku język i nauka służą obiektywizacji treści naszych subiektywnych reprezentacji świata i stworzenia wspólnej jego wizji.



No cóż. To prawda.



Według mnie poruszyłeś pewien dość ciekawy problem ale od razu uciąłeś go wskazując na błędne koło. Moim skromnym zdaniem podstawowym problemem jest to czy jeśli istnieje Bóg, który ingeruje w życie w naszym świecie to czy nauka będzie w stanie to wykryć. Nie Boga jako takiego, ale ślad Jego ingerencji.

Moim zdaniem nie. Według mnie założenia o których wcześniej mówiłem (monizm materialistyczny i naturalizm) na których opiera się nauka stanowią pewien rodzaj filtra, który zawęża możliwości wyjaśniania. W praktyce uważam, że napotkanie na "ślad Boga" wyglądałoby w ten sposób, że zjawisko to uzyskałoby wyjaśnienie na łonie naturalizmu za pomocą dodatkowej teorii "wyjaśniającej" ten konkretny przypadek (lub całą klasę przypadków), ewentualnie zjawisko to pozostałoby niewyjaśnione (z zastrzeżeniem, że teraz nie można tego zbadać ale może kiedyś kiedy technologia będzie lepsza i znajdzie się naturalistyczne wyjaśnienie) lub po prostu odrzucone jako szum informacyjny, nieprawidłowe obserwacje czy też przypadek zdarzający się tak rzadko, że nie ma sensu się nim zajmować.

Czy wiara stoi w sprzeczności z nauką?

To zależy jaka wiara, np.
wiara, że świat powstał 4000 lat temu - tak,
wiara że istnieje absolut, będący osobowym Bogiem - nie.

Nauka może stać w sprzeczności z konkrentną religią, ale nie z wiarą w bogów w ogólnym ujęciu.Jest to oczywiste gdyż nauka nie zajmuje się mitami lecz bada szeroko pojęty świat materialny. Naukowe lub rozumowe dowodzenie istnienia, bądź nieistnienia bogów to utopia.

Tak po prawdzie można powiedzieć, że na razie nauka stoi w sprzeczności sama ze sobą, więc najpierw trzeba poczekać, aż sie coś bardziej sensownego wyłoni z bałaganu luźnych teorii - parę unifikacji jest jeszcze przed nami - choćby unifikacja teorii względności z fizyką kwantową była by miła. Na razie musi musi wystarczać "patchwork" niezazębiających się systemów logicznych - do dłubania w krzemie, metalu czy genach i robienia różnych zabawek umilających życie to wystarczy, ale na to, żeby nauka coś wreszcie zaczęła kompleksowo wyjaśniać trzeba jeszcze poczekać, a nikt nie gwarantuje, że nie będzie to czekanie na Godota...

Polemizowałbym. Gdy zaczniesz zgłębiać nauki historyczne, poznawać całe miliony lat historii człowieka, zobaczysz jak i ile razy zmieniały się wierzenia ludzi, to sam z siebie przyjdzie w końcu do Ciebie wniosek, że tak naprawdę każda wiara w jakiegokolwiek boga się skończy, minie, a skoro tak to koniec końców nie jest "prawdziwa"

Znów się nie zgodzę. Są nauki, dla których mity, legendy, podania ludowe to istotny element pracy badawczej. Był kiedyś mały chłopak, co przeczytał sobie w dzieciństwie mit. Owładnięty do reszty manią tego co przeczytał, mając w umyśle tylko tę jedną rzecz sam wynalazł metodę nauki języków(znał ich 12), dorobił się niemałego majątku i cały poświęcił na pogoń za mitem. I już po niedługim czasie kopania Schliemann posługując się tylko opisem Homera jak to Achilles popylał wokół Troi- znalazł ją w pierwszym miejscu, w którym wbił łopatę.

Wiara o tyle jest w sprzeczności z nauką, że postuluje istnienie bytu niepoznawalnego metodami naukowymi i ogłasza teorie niefalsyfikowalne.

Tylko że to nie jest sprzeczność z nauką - to raczej mówienie o różnych rzeczywistościach i na różnym poziomie


Dodajmy, że niefalsyfikowalne i nieweryfikowalne metodami naukowymi

Zgoda, dlatego pisałem "o tyle". Dla mnie to też nie jest sprzeczność, ale mam wrażenie, że dla wielu jest.



Znowu zgoda Muszę jednak dodać, że wiara niestety nie proponuje też żadnych w miarę obiektywnych metod w miejsce tych naukowych. A przynajmniej nic mi o tym nie wiadomo.

A co w takim razie robi nauka? Wydaje mi się że nauka także postuluje istnienie bytu (człowieka) nierozpoznawalnego obecnymi metodami naukowymi. Naukowcy nadal nie wiedzą kim jest człowiek i czym jest najmniejsza cząstka budująca wszystko we wszechświecie. Czy potrafisz naukowo wyjaśnić mi jak to się dzieje że człowiek to istota zbudowana z bilionów atmów kręcących się z prędkością dzwięku zespolonych w logiczną całość poruszjących się w czasoprzestrzeni? Bo dla mnie nauka w tym momencie jest magią.

B. dobrze napisałeś, człowiek nierozpoznawalny obecnymi metodami naukowymi... Przy wierze jest raczej bez tego "obecnymi".

Swoją drogą kiedyś mnie to dziwiło, że jesteśmy tak złożeni, a się nie rozsypujemy albo nie przenikają przez nas czasem przedmioty, albo że czas połowicznego rozpadu nas nie rozwala...

Prawa fizyki;).

Człowiek tak samo jak Bóg jest nierozpoznawalny obecnymi metodami naukowymi. Rozumiesz?

Czyli że Bóg też kiedyś będzie rozpoznawalny metodami naukowymi?
Nie rozumiem zbytnio .