Mam wrażenie że obecnie w trójwymiarowym, albo ludzki mózg przetwarza wielowymiarowe obrazy nałożone w formie dwuwymiarowej kliszy na tylko trójwymiarowy obraz...
W sumie zagadka;]. Ale dla nas to wygląda jak 3D.

To wynika bezposrednio z tego, ze nasza pozycje w czasoprzestrzeni mozna okreslic za pomoca 4 parametrow. Wobec ukladu odniesienia ziemi np. dlugosc i szerokosc geograficzna, wysokosc i czas.

Dzięki nanotechnologii jest już możliwe tworzenie systemów, w których atomy mają ograniczoną swobodę - nie mogą poruszać się w niektórych kierunkach. Ich położenie można wtedy wyznaczyć za pomocą mniejszej liczby współrzędnych. Choć naprawdę zanurzone są w 3 wymiarach przestrzennych, mogą zachowywać się jakby świat był 1-wymiarowy (druty kwantowe) lub nawet 0-wymiarowy (kropki kwantowe).

^^!
Da się tak jakby świat był 4D?

Znane są tylko 3 makroskopowe wymiary przestrzenne, i tylko w ich obrębie możemy budować struktury. Możemy ograniczać swobodę cząstek, ale nie jesteśmy w stanie dac jej więcej niż sami mamy.

Posłużę się jednak porównaniem z serii filmów, do którego link był podany wcześniej.

Weź drut telefoniczny. Z daleka, lub dla dużego obserwatora wygląda jakby miał jeden wymiar - długość. Z perspektywy mrówki chodzącej po drucie, ma 2 wymiary: oprócz długości ma jeszcze obwód. Dodatkowe wymiary świata rzeczywistego mogą być podobne. Dla nas - ogromnych z punktu widzenia świata kwantów - widoczne są tylko 3. Dla bytów subatomowych może być ich widocznych więcej. Oczywiście, nie chodzi o to że dla jednych istnieją 3 wymiary, a dla innych np. 11. Po prostu jedni widzą 3 wymiary, a inni 11.

Tak, bo to tylko kwestia rzędu wielkości. Jeżeli mówiąc o wymiarach mówimy o wielkościach, to zgodzę się, - inne wymiary istnieją.
Można mówić, że rysunki narysowane na papierze są dwuwymiarowe, bo pozornie są. Jednak przyglądając się bliżej atomom farby, która je tworzy - wszystko jest trójwymiarowe.

Pozostaje pytanie, ile tych wymiarów można by było zobaczyć, gdyby mozna było się zmniejszać i zmniejszać... Czy jest ich skończona ilość, czy nieskończona? Jeśli skończona, to ile dokładnie? Właśnie różne wersje teorii strun wymagają dla matematycznej spójności, aby całkowita ilość wymiarów wszechświata była (w zależności od wersji teorii) dokładnie 10, 11 lub 26.

A dzisiaj starałem się nieco myśleć o tych wymiarach, patrząc w górę na bloki okalające ulicę...
I doszedłem do nieco odwrotnego wniosku, sprostujcie, jeśli błędny...
Dla nas, takich małych, wieżowce czy inne bloki są trójwymiarowe bo wyrastają bardzo ponad nas. Mszyce przy tym są jak poruszające się w dwóch wymiarach parupikselowe kreski...
I może tak samo dla istoty, która by była wzrostu powiedzmy kilkuset takich wieżowców, nasze trójwymiarowe środowisko jest jak kartka?
Pewnie jakiś błąd w tym myśleniu jest, może dlatego, że to nie zmienia faktu, że ten ktoś może żyć też w tylko trzech postrzegalnych wymiarach...

Ale tutaj mowisz co najwyzej o wrazeniu jakie dana istota odbiera z swojego otoczenia. Mozemy uzywac robaczkow jako przykladow 'flatlanderow' ale prawda jest taka, ze postrzegaja one trojwymiarowy swiat. Nawet jak bylbys tak fizycznie wielki, ze ziemia wydawalaby Ci sie zerowymiarowym punktem to dalej bylaby trojwymiarowa - zmieniloby sie jedynie to w jaki sposob ja postrzegasz.[/i]

Obejrzałam wszystkie filmiki i generalnie nie ma dla mnie już różnicy ile wymiarowy jest ten świat. Znaczy chcę powiedzieć, że potrafię sobie wyobrazić, że w cale nie musi być trójwymiarowy, póki reszta wymiarów jest niedostrzegalnie dla nas mała. I zarazem nieodczuwalnie. A swoją drogą, to jakie to może mieć zastosowanie, skoro nie ma żadnego sposobu, żeby jakoś te wymiary zobaczyć, poeksperymentować na nich? No może oprócz tej grawitacji, która mogłaby być potencjalnym narzędziem komunikacji pomiędzy światami. Ale wątpię, że będzie to kiedykolwiek wykonalne. A i w ogóle czy są jeszcze inne wymiary czasowe? Czy tylko jeden?

No w tych artykułach co podlinkowałem jest coś o drugim;).

Hum. Czytalem gdzies o hipotezie "Manifold Universe" w ktorej gdybano na temat mozliwosci podrozy przez czwarty wymiar - co oznaczaloby podroz z predkosciami "ponad predkosc swiatla". Ale to gdybanie.

Ponadto oczywiscie oznaczaloby to uproszczenie sporej ilosci elementow wszechswiata i uciszenie pewnych pytan filozoficznych. Jak wiesz zapewne, dzisiejsza fizyka polega na kilkunastu-kilkudziesieciu rozmaitych stalych jak np. stala grawitacji, masa Plancka, czas Plancka, predkosc swiatla etc. Rozszerzenie wszechswiata do wiekszej ilosci wymiarow niz obecne pozwoliloby zlikwidowac mnostwo z tych stalych w taki sposob, ze jedynym pytaniem jakie by pozostalo byloby: jaki ksztalt przyjmuje te szesc(lub wiecej) pozostalych wymiarow?

A co do kwestii eksperymentowania to jest wlasnie bol obecnych rozwazan na temat strun czy m-teorii. Nie ma specjalnie mozliwosci eksperymentalnego udowodnienia ich prawdziwosci i dopoki takich nie bedzie, pozostaja one w swiecie hipotez, gdybania i filozofowania.

Izhak Bars nalezy do duzej grupu ludzi co lubia lowic ryby w metnej wodzie. Jakis tam artykulik w naukowym czasopismie i lawina komentarzy w brukowcach. Po co? A no autoreklama dla sprytneg Izhaka.
A po drugie -ciagly proces atolskiego kitu i sciemy. Bo chodzi o to , aby ateistyczny motloch trzymac w niepewnosci - nie mozna byc pewnym czasu, ilosci wymiarow, poczatku i konca , dobra i zla.
"Robta co chceta bo nie wieta czy zyjeta". Swiat po amfie, piwku i herze
jest co namniej 20-to wymiarowy". Odlatujcie atole w 21-wymiar.
A jaka jest prawda? Atrykulik Izhaka to czlkowity belkot i prowokacja.