ci ludzie mają milion uczuć i myśli, a przynajmniej mieli i mogą je dalej ciągnąć, i każdy się zgodzi że odbierając im to, popełnilibyśmy ciężki grzech.

Nie "rozwinie się", a "rozwinołby się". To zasadnicza różnica. To tak, jak byś żałował człowieka, który nie może się urodzić, bo jego mamę bolała głowa i nie chciala się kochać.
Oczywiście że nie uznaję takiego podziału. Mój podział określa zdolność do myślenia, a to chyba nieźle określa naszą tożsamość, nieprawdaż?

Nie wiadomo kiedy dusza może wstąpić w człowieka, jednak wydaje się oczywiste, że da się wyróżnić krótki czas na samym początku, kiedy na pewno nie może.

co z tego, że nazwiesz takie małe coś człowiekiem (nawet dwukrotnie w trzech słowach), skoro jego cechy upodabniają go bardziej do skały - która również ma potencjał do obudzenia w sobie świadomego życia, jeśli tylko popatrzyć na nią z perspektywy miliarda lat.

A skad ty wiesz, ze ludzie w stanie spiaczki w ogole jeszcze mysla, albo ze plod nie mysli na pewno? Nie mowiac o tym, ze usuwajac plod, usuwasz wszystkie jego potencjalne mysli i dzialania, do ktorych bylby zdolny juz za kilka miesiecy. W spiaczce ludzie bywaja i lata, albo juz na zawsze.



No nie, jezeli mamy nie chciala sie kochac, to nie doszlo do zaplodnienia. Po zaplodnieniu brakuje tylko fazy wzrostu. czy dla ciebie dziecko po urodzeniu to czlowiek? A jezeli urodzi sie w 24 tygodniu ciazy i przezyje to tez? No to co za roznica, w ktorym tygodniu rozwoju jest dziecko?
Moglbys ta teze rozwinac? Kiedy dla ciebie jest oczywiste, ze dusza na pewno nie moze byc w ciele? I jak to udowodnisz? Objetoscia duszy i ciala?

Tak głównie do Elbrus`a choć nie tylko.
Pseudo dociekania, łapanie za słowa, zaprzeczanie oczywistościom, to "argumenty" "poszukujących" spokoju swoich sumień poza konfesjonałem. Może po prostu zajdź do takich małych kratek i tam zostaw swoje "widzi mi się".
Przecież człowiekiem stajemy się poprzez magię, którą zapewne łatwiej ci przyjąć niż doświadczenie naukowe, które stwierdza, że zapłodniona komórka jajowa, zygota i dalsze formy pośrednie są kolejnymi stadiami rozwoju człowieka. Pewnie nie jedna kobieta w swoim łonie nosiła słonia, tylko pod wpływem jakiejś bliżej nie określonej siły zmienił się on w człowieka, najlepiej od razu z możliwościami produkcji i reprodukcji.

Powiedz mi proszę, czy ty dzisiaj to ten sam co go wczoraj w lusterku widziałeś? A ty wczoraj czy to ten sam człowiek co zaraz po narodzinach? Kiedy stałeś się człowiekiem? Z chwilą nabycia nóg, rąk, świadomości? A może kiedy zadawałeś sobie pierwsze uświadomione pytanie? Kiedy? Potrafisz odpowiedzieć?

Jeśli obraziłem, przepraszam

To nie jest takie oczywiste, ludzie nieprzytomni przynajmniej na swiadomym poziomie nie maja uczuc czy mysli. Piszac, ze mogliby je miec, mozna rowniez rozszerzyc na te nie calkiem jeszcze rozwiniete formy ludzkie.
Co do kwestii grzechu, to niektorzy ludzie uwazaja, ze grzechu nie ma, a nawet ci, ktorzy rozpoznaja jego rzeczywistosc maja ogolnie dosc podzielone zdania na ten temat.
Pozdrawiam

Buddyści też szanują zwierzęta, bo w poprzednich wcieleniach mogły być ich rodzicami.
Ostrożności nigdy za wiele.Wszystko byłoby dobrze, gdyby nie ostatnie zdanie.
Nadal nie rozumiem, jak w tak ważnych sprawach można kierować się tylko intuicją.
Jakieś chyba są.
Nie będę się kłócił jeśli ktoś twierdzi inaczej (jeśli ma do tego podstawy).I o tym właśnie mówię - jak to udowodnić...Dobrze, że chociaż ktoś mnie rozumie.

To nie jest żadną oczywistością.
Chyba że uważasz za oczywistą oczywistość to, czego naucza twój Kościół (wszystko - bez wyjątków).Nie planuję, nie zamierzam.Jeśli obraziłeś, to najwyżej tym, że odpowiedziałeś pytaniami na pytanie.

Jestem otwarty na każdy argument
(łącznie z tymi które udowadniają, że nie jestem człowiekiem).

Istnieje bardzo piękna dziedzina ludzkiej egzystencji, którą nazywamy wiarą.

Wiara nie jest miejscem przerzucania się racjonalnymi argumentami.
(Po cichu, prywatnie, podejrzewam, że logikę i racjonalizm wymyślił Szatan )

Wiara dla mnie jest miejscem, gdzie doskonale wypoczywam, bo w nic nie wątpię, wszystkiemu ufam i nie muszę myśleć i układać dowodów na to, że jest mi dobrze
Elbrus, życzę Ci byś odnalazł wiarę.

Tak nawiasem, to forum jest na portalu o nazwie "wiara".
Jednak to może być przypadek

Bo tak jest dla ciebie wygodniej? Inaczej musial bys sie zastanowic, czy ty jestes czlowiekiem?
A jezeli teologiczne podstawy twojego czlowieczenstwa sa dla ciebie zbedne, to po co ci one w dla zarodka?

Nie.Z moich zastanowień wynika że jestem, ale
to tylko intuicja i obserwacja świata zewnętrznego.
Przecież może ktoś mnie okłamuje - tego nie wiem, dlatego pytam.
Jeśli ktoś rozwieje moje wątpliwości, to będę spokojniej spał.Gdzie napisałem, że podstawy teologiczne mojego człowieczeństwa są dla mnie zbędne?
Jest wręcz odwrotnie:
jeśli podstawy teologiczne człowieczeństwa zarodka są słabsze niż podstawy teologiczne mojego człowieczeństwa, to
nie widzę powodu, dla którego powinienem cenić życie zarodka na równi z moim.

A dlaczego uwazasz, ze "podstawy teologiczne czlowieczenstwa zarodka" sa slabsze niz "podstawy teologiczne twojego człowieczeństwa"? Bo ja uwazam, ze sa te same.

muszę sprostować! nie można zabić człowieka w śpiączce, z której ma szanse wyjść, tak samo jak nie można zabić człowieka we śnie. Mimo, że nie myślą, to mają nagromadzone w głowie myśli i uczucia, które jeszcze wykorzystają, które uznajemy za tak wartościowe, ze nie możemy ich niszczyć.

w przypadku kogoś kto 'nie myśli' nie możemy o tym mówić. Wiem że zarodek nie myśli bo wiem że ma do tego za mało komórek nerwowych. Jeśli chodzi o potencjał


Nie brakuje tylko wzrostu. Brakuje najważniejszego, czyli świadomości. Uważasz, ze dla Boga bardziej doniosłe jest na wskroś fizyczne zjawisko zapłodnienia, czy pierwszy przebłysk świadomości? Różnica jest taka, że jedno 'dziecko' nie myśli więc jest tylko plamą biomasy, a drugie myśli. Mało?

Tak w ogóle z niedokształcenia w temacie napisałem 'płód' mimo że później konsekwentnie pisałem o zarodku w najwcześniejszej fazie i oczywiście to mam na myśli.

Człowiek jest człowiekiem nie dlatego, że myśli tak jak większość ludzi, czy dlatego, że w ogóle myśli, tylko dlatego że ma duszę ludzką wyposażoną w ciało.

Malo...
A kiedy wg nauki jest ow "pierwszy przeblysk swiadomosci"?
I dlaczego nie stwierdzic np EEG i innych badan mozgu, ze ow "ostatni przeblysk swiadomosci" nastapil, czyli mozna usmiercic osobnika (kiedys) ludzkiego?

No i moim skromnym zdaniem, potencjal mozliwosci myslowych mlodej zdrowej istoty ludzkiej, ktora tylko potrzebuje kilku tygodni by moc samodzielnie zyc, na pewno nie jest mniej wartosciowy niz zachowywanie przy zyciu osob, ktore "swoja szanse juz mialy (mowiac dosadnie).

No i maly-kwiatek ma oczywiscie racje.

tak jak pisałem nauka może określić, kiedy ten "pierwszy przeblysk swiadomosci" na pewno nie nastąpił. Nie następuje zaraz po zapłodnieniu, to pewne. Dyskusja mogłaby się zdawać jałowa, ale o nią opiera się cała sprawa z in vitro.


a kiedy otrzymujesz tą duszę? Czy dla Boga zapłodnienie będące czysto fizycznym procesem jest lepszym momentem na tchnięcie duszy, niż moment w którym człowiek zaczyna postrzegać myśleć i czuć, zdawać sobie choć trochę sprawę z istnienia?

Nie lubię gdy ktoś widzi rzeczy, których nie ma.
Napisałem: "jeśli".A ja uważam, że KK jest mi winny milion euro w gotówce.

O dowody teologiczne proszę, dowody (najlepiej z Biblii) a nie czyjeś opinie (np. papieskie lub własne).

Nie byłabym tego taka pewna. Jaką świadomością dysponuje miesięczne niemowlę. Jakież to myśli pojawiają się w jego umyśle i czy to w ogóle jest umysł? Czy ma rzeczywiście tak wielką przewagę mentalną nad kilkudniowym zarodkiem, że już nie wypada go zabic?
Jeśli znasz takie źródła, w których naukowcy podają do którego momentu na pewno człowiek nie ma świadomości, to się podziel. Bo może my wszyscy o czymś ważnym nie wiemy?


"Nagromadzone w głowie myśli i uczucia" nie są kryterium człowieczeństwa. Byc może ten człowiek w śpiączce już nigdy się nie obudzi, czy w takim razie wolno go zabić, bo te nagromadzone zasoby i tak się zmarnują?
Człowiek jest wartością samą w sobie, niezależnie od poziomu świadomości, na którym się znajduje.