Wystarczy?

Em... a ile miesięcy miał płód o imieniu Adam?
Chyba że uznajemy (tak jak niektórzy już na tym forum pisali), że Adam miał rozum rozwinięty nie lepiej niż kilkumiesięczne dziecko...

Fajnie - ja też mam takie:

Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę istota żywa.
(Rdz 2:19)

bodajże 4 tygodniowy zarodek wykształca układ nerwowy, który jest niezbędny do myślenia, można to łatwo uściślić. Jeśli wyznaczymy granicę między okresem w którym zarodek na pewno nie ma świadomości, a okresem o którym niewiele wiemy, to miesieczne dziecko ma dużą przewagę


jeśli jest całkowicie pozbawiony świadomości i na pewno nigdy jej nie odzyska, zakopuje się go w ziemi.

człowiek nie jest wartością samą w sobie. tą wartością jest wysoka samoświadomość, którą równie dobrze dobrze za 4 miliony lat mogą dysponować delfiny, sztuczna inteligencja lub obca rasa.

To są Twoje prywatne przemyślenia i przybliżenia, żadne naukowe fakty, na podtawie których można by orzec w którym momencie zaczyna się człowiek.
Miesięczne dziecko ma znacznie niższy poziom świadomości niż pies. Ale potencjalnie może mieć znacznie wyższy - w dorosłym życiu. Dokładnie ten sam potencjał posiada kilkudniowy zarodek ludzki. Pies już nie.


Jasne, najpierw trzeba tylko załatwić taki drobiazg jak odłączenie respiratora.

No a inne istoty zywe nazwaly czlowieka...czlowiekiem.

Czy to moze tylko czlowiek mial "tchnienie Boga" w sobie i to on zostal partnerem Boga, ktory mial pielegnowac Jego ogrod? I to on nadawal nazwy innym istotom zywym?

A jesli chodzi o pytanie w sprawie wieku Adama w momencie stworzenia: Ty na pewno wiesz lepiej, ze mial juz brode i 150 lat ?

jeszcze raz powtarzam że nie da się orzec kiedy zaczyna się świadomość. Da się natomiast orzec kiedy na pewno sie nie zaczyna bo nie ma jak. Weź dowolną książkę o rozwoju zarodka i działaniu mózgu. Jestem przekonany że znajdziesz tam dowód na moją tezę, jednak z przyczyn oczywistych nie jestem go tu w stanie przedstawić w całości

Co do potencjału. Praktycznie ten sam potencjał ma plemnik i jajeczko przed połączeniem. To połączenie nie stanowi żadnego problemu więc po połączeniu nei może rosnąć potencjał.

Człowiek stal się istotą żywą i zwierzęta były istotami żywymi.
Człowiek został stworzony na podobieństwo Boga "w jednej chwili" - sytuacja nieadekwatna do omawianej przez nas.
//proszę nie mieszać do tego ewolucji, bo to wszystko zagmatwa
Powołując się na podstawową logikę Boga, to
Adam i Ewa musieli mieć co najmniej kilka lat (ponoć w Chinach rodzicami została para - 8 i 9 lat), bo
Bóg kazał im się rozmnażać, więc musieli chyba coś o tym wiedzieć.
Poza tym Adam miał uprawiać ogród, uznaję zatem, że Bóg nie mówił tego do płodów.

Dobrze, zostawmy samoświadomośc. Według Ciebie jest ona jedynym wyznacznikiem człowieczeństwa, według mnie nie.

Ale potencjał to zupełnie inna sprawa. Zaden plemnik potencjalnie nie jest człowiekiem i o ile nie zajdą odpowiednie warunki - nie będzie. Jest zasadnicza różnica pomiedzy zdloną do wzrostu i wykształcenia pełni ludzkich cech zapłodniona komórką zygotą, a pojedynczym plemnikiem, tu nie ma znaku równości. Komórka jajowa może potencjalnie połczyc sie z jednym z tysięcy plemników i każda z tych kombinacji będzie jedynym w swoim rodzaju niepowtarzalną istotą. Ale do tego potrzebne są własnie te dwie komórki (nie jedna!) i ściśle okreslone warunki.
Weź dowolną książkę o rozmnażaniu, a stanie się to dla Ciebie oczywiste.

Możesz uważac, że człowiek zaczyna sie dopiero w pewnym momencie po zapłodnieniu, ale miej dośc przyzwoitości żeby przyznac, że jest to Twój prywatny pogląd. A nie obiektywny naukowo fakt.

Zapłodniona komórka jajowa też nie jest potencjalnie człowiekiem, bo
do jej dalszego rozwoju także potrzebne są odpowiednie warunki
(oczywiście prawdopodobieństwo jest procentowo większe niż w przypadku plemnika).
//por. sanctity of life - a konkretnie od 5:45

A czlowiek po urodzeniu tez nie jest czlowiekiem, bo bez odpowiednich warunkow (opieka, temperatura otoczenia itd) tez sam nie przezyje.

Kiedyś faktycznie tak traktowano dzieci. W średniowieczu. Dziecko stawało się członkiem społeczności i było traktowane "jak człowiek" dopiero gdy przeżyło pierwszy okres, i stało się jako tako samodzielne i zdolne do pracy.

Ale gdyby kryterium samodzielności było wyznacznikiem człowieczeństwa, trzeba by go było odmówić większości ludzi. Człowiek nie jest bowiem przystosowany do życia poza społeczeństwem, i jedynie jednostki byłyby w stanie sobie poradzić faktycznie samodzielnie.

I tym sposobem w kwestii potencjału dochodzimy do absurdów. I znów wszystko rozbija się o indywidualne przekonania i odczucia. Bo moim zdaniem na przykład, zapłodniona komórka to już potencjlanie człowiek, a plemnik jeszcze nie.
Czysto subiektywnie.

Nie mylmy różnic poglądów z różnym rozumieniem pojęć. Ja sobie zdefiniowałem człowieka jako istotę zdolną do myślenia itd. Ale jeśli ty uważasz, że jest nim też zarodek to OK, ja rezygnuję ze swojej definicji i przyjmuję twoją, w końcu słowa służą tylko do porozumiewania się. Skoro więc mamy wspólne definicje możemy przejść do istoty sporu:

Twierdze, że istota zdolna do miłości, myślenia itd. jest ważna. Zaś byt do tego niezdolny już mniej. Przyznasz że bije od tego logika.
Jakie natomiast uzasadnienie masz na to, że byt który nazywasz człowiekiem jest ważny? Takie, że gdyby zapewnić mu odpowiednie warunki, stałby się zdolny do myślenia, kochania itd.?

Ale czy w takim razie niezapłodnione jajeczko i plemnik, nie zasługują twoim zdaniem na taką samą ochronę jak zarodek? Jakie znaczenie ma to czy już się połączyły, czy jeszcze nie, skoro w obu przypadkach może, ale nie musi powstać taka istota?

Skoro zarodek to człowiek o koniec, to czemu KrK nie domaga sie dla kobiet stosujących antykoncepcję hormonalną albo spiralki kar takich, jak dla morderców recydywistów?

W Biblii tylko raz jest mowa o płodzie:

(22) Gdyby mężczyźni bijąc się uderzyli kobietę brzemienną powodując poronienie, ale bez jakiejkolwiek szkody, to winny zostanie ukarany grzywną, jaką na nich nałoży mąż tej kobiety, i wypłaci ją za pośrednictwem sędziów polubownych. (23) Jeżeli zaś ona poniesie jakąś szkodę, wówczas on odda życie za życie [...](Ks. Wyjścia 21:22-23, Biblia Tysiąclecia)

I za śmierć płodu mamy grzywnę a za śmierć matki śmierć. A więc nie ma równości.