Jestem osobą wierzącą. Interesuje się różnymi ciekawymi badaniami naukowymi. Ostatnio czytałem trochę o słońcu i trochę się zmartwiłem. Większość naukowców twierdzi, że słońce wypali się najpóźniej za 4 miliardy lat. Jednak życie na ziemi będzie niemożliwe już wcześniej (za kilkaset milionów lat).

Co o tym myśleć w kontekście religijnym. Z nauki chrześcijańskiej wiemy, że nikt nie zna dnia, ani godziny. Naukowcy podają przynajmniej górną granicę końca świata. Oczywiście może stać się to z różnych przyczyn wcześniej. Co o tym sądzić, gdy są badania (według prasy specjalistycznej są prowadzone przez autorytety, których nie znam), twierdzące o maksymalnym czasie 200 mln lat dla ludzi. Pół żartem, pół serio wiemy, że na ziemi żyją od 150 mln lat krokodyle. Skoro one w swojej formie przetrwały tyle lat to czemu nie miało by to się udać ludziom?

Poważnie pytając: Co sądzicie o naukowych tezach o końcu świata, a poglądami religijnymi?

A może za 50 mln lat ziemianie stworzą imperium galaktyczne. Co z tego, że układ słoneczny się wypali... mamy przecież całą Drogę Mleczną dla siebie!

Nawet jeśli za miliony lat będą jeszcze żyli potomkowie ludzi, uważam za wysoce nieprawdopodobne, by wciąż byli Homo sapiens. Ludzie posiadają niezwykłe zdolności adaptacyjne, a przewidując rozwój genetyki i nauk pokrewnych, uważam za wątpliwe, byśmy zdecydowali się trwać w niezmienionej formie.

Co do religijnych opisów końca świata, to nie sądzę, by odnosiły się one do wydarzeń w świecie materialnym, a naukowe przewidywania historii Ziemi i Wszechświata nie mają z nimi nic wspólnego.

W dodatku prawdopodobnie będą to różne gatunki, zapewne w części intencjonalnie zaprojektowane przez ludzi.

To nie jest żadna granica końca świata. Można przewidzieć że to stanie się wcześniej. Poza tym, jaki koniec świata? Przecież Bóg mówi - oto czynię wszystko nowe. Czyli nie koniec a początek raczej. Początek czegoś nowego.

Nadal nie znasz dnia i godziny bo to może stać się już za chwilę, jutro, za kilkadziesiąt, kilkaset lub więcej lat.





Podziwiam taki optymizm, poza tym chcę nadmienić że to już nie będzie Droga Mleczna, nasza ukochana Galaktyka ale raczej nowy układ po zderzeniu lub jeszcze przed zderzeniem z Andromedą. Jak na razie nie wyszliśmy z epoki silników odrzutowych a projekt WARP to jest coś co jest nieosiągalne dla nas, chyba że ludzie znajdą sposób na dostaczenie tak niesamowicie ogromnej dawki energi potrzebnej do przekroczenia prędkości światła.




Zdolności adaptacyjne? Zawsze człowiek miał po pięć palców, dwie ręce, dwie nogi i jedną głowę. Poza tym, po co stwarzać jakieś nowe formy? Myśli się raczej o nowym biomechanicznym ciele dla człowieka, po to właśnie te doświadczenia z robotami które mogłyby mieć tak precyzyjny uchwyt ręki jak ręka ludzka, lub sposób chodzenia, zwłaszcza schody to jest spora trudność dla robota, lub bieganie.

Bo nie miał wyboru, który technologia najprawdopodobniej mu umożliwi.



By przystosować się do zmieniającego się środowiska, rozwinąć nowe umiejętności, więcej doświadczyć, z powodów estetycznych, mody...

Bywali fizycy, którzy twierdzili, że budowa statku zdolnego do przekroczenia prędkości światła powinna być możliwa nawet przy obecnym stanie techniki, np. Burkhard Heim: http://www.macierz.org.pl/artykuly/nauk ... etlne.html. Kiedyś także na forum NASA spotkałem się z opinią, że technicznie na pewno jest to już możliwe, tylko że dopracowanie odpowiednich teorii może zająć jeszcze pareset lat..

Problem jest tylko pozorny. Kres naszego układu słonecznego to nie to samo co koniec świata. Nikt nie zna dnia ani godziny sądu ostatecznego, powtórnego przyjścia Jezusa, co nie jest tożsame z czasem wypalenia się naszej gwiazdy, ani nawet z upadkiem całej ludzkości, która albo przestanie istnieć, albo już dawno będzie kolonizować galaktykę.

Nietypowy przypadek, gdy religia i nauka są zgodne, przynajmniej co do tego że koniec będzie.
Jeśli ludzkość dotrwa do degenracji Słońca, to zapewne odpowiednio wcześniej podejmie srodki zaradcze. I tu juz zarysowuje się różnica między obydwoma podejsciami. Według religii koniec jest nieodwołalny, według nauki zaś- należy mu przeciwdziałac. Czasu jest o wiele więcej niz w ogóle istnieje ludzkosć, wiec trudno powiedzieć jak to będzie zrobione. Raczej stawiałbym na przebudowę Układu Słonecznego niz na podróze galaktyczne.

Przypuszczalnie, ale i tak raczej nie będą w stanie zyc w warunkach, jakie powstaną po zakończeniu działania Śłońca.

Niemniej, gdyby ludzkosc doszła do tego momentu i nic nie zrobiła, sytuacja byłąby jednoznaczna z koncem swiata (zreszta byłoby to juz w stadium Czerwonego Olbrzma, nie musi sie wypalic).

Przebudowa Układu Słonecznego na jakiej zasadzie?

Byłby to koniec ludzkości, a nie koniec świata. To ostatnie pojęcie rozumiane jest w tym temacie dowolnie, a to na pewno nie sprzyja dyskusji.

Tak, tylko nawet w tym artykule jest to o czym pisałem

Biorąc pod uwagę szybkość z jaką ludzie odchodzą od Ewangelii, nie wiadomo czy Pan Bóg zachowa nas na najbliższe 100 lat, nie mówiąc o milionach. "Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego." Pamiętacie objawienia z Akita? Zatwierdzone w Kościele przez samego przyszłego papieża, ówczesnego kardynała Ratzingera: https://www.youtube.com/watch?v=zL3tg863fSE. Pochodzą z 1973 roku. Od tamtego czasu homoseksualiści zdążyli wyjść na ulice i wprowadzić swoje "małżeńśtwa" w wielu krajach Europy. Ja bym patrzył raczej na najbliższe dekady próbując odczytywać znaki czasu.