Ja tu nie widze zadnej luki. Slepota po prostu. Jakos nie udalo mi sie nigdzie wyczytac nic o tych "dwa millenia".

Tak, właśnie. Zdrowy krytycyzm wobec wszystkich wiar... oprócz swojej własnej.

Moge tylko powtorzyc: "Moze dlatego, ze do tej pory nikt mnie nie przekonal do innej koncepcji".

Powiedzial bym raczej "do innej wiary", koncepcja to nie wiara.
W ogole to jesli ktos wybiera jak to napisales "koncepcje" to nie jest to osoba wierzaca, a jedynie uznajaca dana koncepcje za jej odpowiednia, jak wybor klubu golfowego, bo blisko i wielu znajomych tam jest.

Jakos ostatnio malo logiki jest w twoich wypowiedziach.
Przeciez wiadomo ze jesli ktos jest naprawde wierzacy to inne wiary go nie interesuja i bedzie widzial w kazdej innej bledy. To samo z ateista, ale zwykle do czasu wlasciwych wydazen w zyciu.

Tfu.... Ta polityczna poprawnosc. Koncepcja jest bardziej Nowoczesna - tfu znowu polityka. Chyba masz racje chociaz nie jestem w stanie ocenic mojej wiary.

Nikt tak naprawde nie jest w stanie ocenic swojej czy innych wiary, moze to zrobic jedynie Bog.

Ale poprawnosc polityczna sie przydaje.

Chociaz przyczepie sie do tego zdania poniewaz bylem bardzo zaskoczony gdy rozmawialismy z przyjacielem ktory zna wielu muzulmanow i jeden z nich, stojacy dosyc wysoko w hierarhii, powiedzial mu takie slowa: wy chrzescijanie macie prawdziwego proroka ale macie slaba wiare, my mamy falszywego proroka ale mamy mocna wiare. Nigdy bym nie przypuszczal, ze takie wyznanie u kogokolwiek jest mozliwe (falszywy ale wierze)

Zacznijmy od tego, czy w ogóle masz wolę, aby zostać przekonanym do innej koncepcji/wiary.


Może to taka uprzejmość z jego strony była, pragmatyka jednego. Ale w zasadzie spostrzeżenie elementarne: czynność wierzenia wtedy najlepsze przynosi owoce, kiedy potrzebny jest pewien wysiłek woli i wyobraźni, żeby przedmiot wierzenia wbrew wszystkiemu uprawdopodobniać – żeby go stwarzać. Bo coś, o czym się wie, że po prostu jest zwyczajną prawdą, mistycznych uniesień raczej nie przysporzy.

Zatem w jakim celu to czynisz?

Mistyka funduje ci życie pośmiertne, i związane z tym emocje, natomiast nauka nigdy ci czegoś takiego nie da.

W takiej sytuacji, Słowianie powinni wyglądać jak Japończycy, a czy wyglądają?

Właściwym wydarzeniem, jest moment w którym ateista jest tak stary że nie daje rady korzystać z używek które był sensem jego życia, a wizja piekła takiemu ateiście, sie za bardzo nie podoba, wiec decyduje sie na pośmiertne Niebiańskie życie zakonne.

Pewnie wymieszali się z miejscowymi

Z Hiruko i Awashimą jest taka sprawa, że oni zostali uznani za potomstwo nieudane, kalekie, i dlatego zasługujące na to, aby go się wyprzeć (co nie zmienia faktu, że dali sobie radę i nawet zdobyli wyznawców na Archipelagu) - nie musiało więc również wykazywać się typowo orientalną urodą. ^_^

Co do celowości rozpowszechniania, musiałbym się zastanowić, jak to zracjonalizować. : P Leży w mojej naturze. Ale to chyba głównie ukłon w stronę "poważnych" religii, bo tak naprawdę, to ja (para)mistyczne uniesienia przeżywam obcując z jakąś udaną narracją - może być książka, może być film. Zawieszanie niewiary zamiast wiary. Tylko nie za bardzo wiem, jak to ubrać w pojęcia i słowa, żeby nie wyszło idiotycznie.

Brzmi rozsądnie.

Hmm, czy to nie byłoby tak, że już na tej podstawie można wnioskować brak ciągłości pomiędzy Twoją nauką i japońską macierzą? Bo generalnie, z tego co się orientuje, o "mocności" wszelakich zachodnich kultów bazujących na oriencie, dalszym bądź bliższym, decyduje właśnie powiązania ze wschodnią matrycą.
Przykładowo, Międzynarodowe towarzystwo świadomości Krszny, po mimo, że wywodzi się ze Stanów Zjednoczonych, ma założyciela-hindusa, którego uważają za jedno z ogniw łańcucha sukcesji guru-uczeń. Mogą zatem uznawać swój ruch za starożytny, powołując się na indyskie korzenie. Też powinieneś wykombinować coś takiego.