Cóż, życie powstało samoczynnie. Dlaczego nie Wszechświat. Przez analogię. Cała nauka zmierza do tego aby wyjaśnić samoczynne powstanie Wszechświata. Religia stoi w miejscu, bo tam został ich Bóg - zapchajdziura.

Bóg stworzył życie, dlatego że nie mógł zrobić nic bardziej wartościowego. Nic.

Stworzenie wolnej istoty i wspieranie jej w poznawaniu siebie poprzez wolność, to czyn absolutnie najwyższego gatunku.

Wyższą wartością było by ewentualnie stworzenie drugiego Boga, ale to niestety jest bez sensu.
Zwielokrotnienie ideału, nie było by większym ideałem.

Za to został stworzony Antybóg. Ciekawe czy to ma sens?

Jaki Antybóg (antybóg może)?

Myślę że Askadtowiesz ma na myśli Szatana.

Nikt tego nie może stwierdzić jako pewnik.



Nie poprzez analogię, ponieważ nic z tego co znamy nie powstaje samoczynnie, z niczego. Nic nie może powstać z niczego bo to nie jest logiczne. W nicości nie ma nic, w takim razie nic nie może stworzyć czegoś. Bo musiałoby to coś stworzyć właśnie z czegoś i poprzez coś.



Im bardziej zmierza tym bardziej zdaje sobie sprawę iż to wszystko nie mogło powstać z niczego. Musiał być dany impuls do zaistnienia. Nauka nie wie przez kogo.




Bóg nie jest żadną formą zapchajdziury, skoro wszystko co istnieje jest stworzone przez niego, to tym samym nauka nie robi niczego innego jak odkrywa to wszystko co Bóg stworzył, łącznie z wszelkimi prawami fizyki.



Nauka sądzi że jest inaczej, że istnienie wszechświata zostało zapoczątkowane w pewnym określonym momencie.



Dokładnie chodzi o cząstkę elementarną.



Może wydaje się aż tak skomplikowany dla nas którzy jesteśmy nadal tutaj. Może tam po drugiej stronie będziemy mieli odpowiednią wiedzę i zdolności aby pojmować o wiele więcej.




I autor Genesis okazałby się być Kopernikiem? I kobietą?




Tak, ale jeśli rozrzedzisz atomy i oddalisz je bardziej od siebie to materia stanie się niewidzialna dla ciebie. Tutaj chodzi bardziej o wieksze oddalenie atomów, a nie ogólnie że one muszą ściśle przylegać do siebie. Są na takiej odległości która pozwala widzieć i poczuć. Gdybyś rozbił ciało i materię na atomy i rzucił to w przestrzeń to przestało by to istnieć.

Na czym opierasz ten swój wywód? Skąd taka koncepcja, że Bóg stworzył życie, skoro powstanie życia można opisać w sposób naukowy nie odwołując się do jakiejkolwiek siły wyższej. Cały czas jesteśmy światkami, że przyroda, wszechświat rządzący się swoimi prawami stwarza coś sam - a to gwiazdę, a to supernową, która rozsiewa swój pył pierwiastków po kosmosie, a to w końcu życie. Do wyjaśnienia tego nie jest potrzebny nam Bóg, który jest bytem nieokreślonym. Przypisywanie takich cech Bogu jak miłość, miłosierdzie, okrucieństwo i inne - po prostu nie mają sensu, nawet z teologicznego punktu widzenia. Co nazywasz wolną istotą? Czy mrówka nie jest wolną istotą, roślina, purchawka? Z purchawką akurat masz mój drogi 60% wspólnych genów. Purchawka to twój krewny. Rumianek to twój dalszy krewny. Ale już szympans - to twój pra, pra, pra, pra ... pra dziadek. Jakie to proste. A Bóg jest skomplikowany! Po prostu nie pasuje do tego Wszechświata.

Cała dotychczasowa nauka z milionem dokumentów, dowodów, doświadczeń pokazuje, że wszystko na tym świecie dzieje się samoczynnie, że jest to jeden wielki kołowrót materii i energii. Zależności między tymi siłami doprowadzają do powstawania stabilnych układów, które możemy nazwać: gwiazdy, galaktyki, śnieg, skała, człowiek, goryl. Są to byty materii. To że życie jest tak specyficzne i skomplikowane? Tak, miało warunki ku temu aby się tak skomplikować. Przez 4 miliardy lat toczy się stabilna walka o przetrwanie genów - którymi przeodkami były pierwsze samopowielające się układy. Tak jak przemiany wodoru w hel - gwarantują stabilizację w gwieździe tak i podział w pierwotnej zupie na ziemi był stabilny dla tamtego okresu, a dziś - całe ekosystemy wykazują się daleko idącą stabilnością (przeszkadza im teraz tylko człowiek). Toczy się na naszych oczach bardzo ciekawa walka - bo oto geny - samopowielające się cząstki wykształciły samomyślące maszyny - które zagrażają niejako im samym, ale też dają niesamowitą okazję na rozprzestrzenienie życia po całym kosmosie - pierwsza możliwość już niedługo, kiedy na Marsie uruchomią pierwszą szklarnie - życie - samoczynnie pokona przestrzeń kosmiczną - czyż to nie jest zdumiewające? Jest, ale żeby się tym zachwycać wcale nie potrzebujemy do tego Boga.
Otóż coś może powstać z niczego - są na to dowody - cząstki i ich antycząstki - i już mamy wyjaśnienie. Materia - to może po prostu jedno wielkie odbicie cząstek od antycząstek, które nazywamy Weilkim Wybuchem. Wplątanie w to Boga jest wysoce niestosowne. Aby tłumaczyć coś - czymś jeszcze bardziej skomplikowanym - tym sposobem nie wyjaśni się niczego, bo tylko wszędzie będziemy mieć interweniującego Boga.

Jest taką formą. Bowiem przez wieki rzeczy niewyjaśnione były tłumaczone interwencją Boga. Kult Słońca, Bóg obracający ciałami niebieskimi, stwarzający człowieka i zwierzęta. No cóż. Trudno to dziś nawet wpajać dzieciom, te mądre w to po prostu nie uwierzą. Żeby tak oto Bóg stawiał sobie te baranki i goryle w dżungli i na polach. Teraz upycha się Boga w 10^-43s po Wilkim Wybuchu, a Papież Polak mówił, że uznaję tę teorię, tylko niech naukowcy nie badają tego co było przerdtem, a jak jednak zbadają i okże się, że i tam Bóg zapchajdziura się nie czai to co będzie?

Wywód opieram na tym, o co pytałeś - a pytałeś o teologiczny punkt widzenia, na temat powodu powstania życia. Powód to kategoria rozstrzygnięć moralnych "po co żyjemy?".
Ty natomiast przeskakujesz od teorii nauki-zapchajdziury, która rzekomo odpowiada na wszystkie pytania, do teorii Boga-zapchajdziury (która jest tak samo absurdalna), i dalej od purchawki do mrówki...

Nawet jeżeli wszystkie procesy fizyczne, biologiczne i chemiczne zostaną kiedyś wyjaśnione (co prawdopodobnie nastąpi), nie odpowie to na nasze wewnętrzne pytanie, o cel naszego życia.

Ale dlaczego przypisywać je Bogu - w tym wypadku - zapchajdziurze. Czy nie lepiej po prostu powiedzieć, że na pytanie "Dlaczego" nie ma odpowiedzi - i już. Bo na pytanie "dlaczego" można odpowiadać nie tylko przy pomocy Boga. Można odpowiedzieć, że istnieje nieskończona liczba wszechświatów i akurat, z przypadku nasz jest taki nietypowy. Ta teoria jest mniej absurdalna niż wyjasnianie czegoś Bogiem. Bo niezależnie czy podamy Boga czy nieskończoną liczbę wszechświatów - wciąż niewyjaśnione zostanie pytanie "dlaczego". Natomiast pytanie: "Dlaczego Boga podajemy odpowiadając na pytanie dlaczego" zostanie nierozwiązane do końca świata. Mam nadzieję, że kiedyś ludzkość wyleczy się z religii. Bo gdy sobie uświadomimy, że jesteśmy dziełem przypadku - jest bardziej obrazoburcze i stawia przed nami więcej wyzwań niż tłumaczenie wszystkiego Bogiem, który prowadzi swoje stado głupich owieczek za sobą. Zresztą to dzieło przypadku jest zgodne z wszystkimi prawami panującymi we Wszechświecie, w którym nie ma miejsca na boską interwencję.

no oczywiście, chyba nie było az ta trudne.

Dlaczego Bogu zapchajdziurze? Co ma nasze wewnętrzne pytanie dotyczące celowości naszego życia, do tzw Boga-zapchajdziury, którym niektórzy zatykają luki w nauce?
Jak zwykle ochoczo używasz każdego pojęcia dyskredytującego Boga, sensowność tradycyjnie jest bez znaczenia...

Dlaczego mielibyśmy sobie uzmysławiać, że jesteśmy dziełem przypadku, skoro kierujemy się w naszym życiu wartościami, a nie zdajemy się na decyzję przypadku?

Skąd pomysł, ze nasze istnienie ma cel? Czyżby wszystko istniało w jakims celu, na przykład ksieżyc i gwiazdy by swieciły ludziom, jak oznajmia Pismo?

"Za to został stworzony Antybóg. Ciekawe czy to ma sens?"
- za to dość durne, yntelygencja tworzy nowe słownictwo, kto niby stworzył tego Andyboga? Może jakieś konkrety?