Henryku, nie wiem dlaczego masz taki problem z WW, czy istnieniem ciemnej energii i ciemnej materii, dla mnie to jest wręcz potwierdzeniem i dowodem na to że Bóg jest Stwórcą.

Co do teorii względności to ona sama jest jakby w toku ewolucji, poprzez coraz to nowsze odkrycia i badania.

HenrykK ile jeszcze wątków o tym samym pozakładasz? Myślisz, że jak będziesz zakładał wątek za wątkiem, to się nikt nie zorientuje, że w każdym tak samo zostaje przegadany?

To raz. Dwa - znowu walisz bez sensu w enter co chwilę. Po co to robisz? Myślisz, że jak utrudnisz innym cytowanie, to nie będą z Tobą dyskutować?
W odróżnieniu od innych wieków?
Proszę uzasadnić, dlaczego owe obliczenia były beznadziejne. Gdzie Einstein popełnił błędy obliczeniowe?
Nie bezkrytycznie. Np. w 1931 roku naziści wydali książkę "Hundert Autoren gegen Einstein". Związany z tą książką jest bardzo ciekawy bon mot samego Einsteina, który znakomicie pokazuje, na czym polega nauka. Słyszałeś tę anegdotę?
Konkretnie jakie założenia?
Chłopcze, używasz Ty czasami GPS-a w smarfonie?
Oczywiście z jej ustaleń to wszystko nie wynika (tzn nie z niej samej).
To se nadmień. I co z tego, że coś tam nadmieniasz?
Proszę wskazać, jakie to odkrycia.
Oczywiście łżesz. Odniosłem się do tej "interpretacji". Nie możesz podchodzić do obalania STW zakładając, że STW jest błędna. Nie możesz obalić STW przez kalkulację, w której składasz prędkości w sposób klasyczny. Jedyne, co w tej sposób wykazujesz, to fakt iż mechanika klasyczna nie działa przy dużych prędkościach. Ale to już wiemy.

Oczywiście mam świadomość, że HenrykK nie podejmie ze mną dyskusji, tylko znowu schowa się do nory na kilka tygodni, a potem założy nowy wątek, w którym znów będzie kłamał, że wszystko już wykazał i że nikt nie potrafi zadać kłamu jego teoryjkom.

Widzę, iż Pan Zefciu prezentuje doskonałą formę w wy-
patrywaniu wszelkich niedostatków u inny osób.
W tej materii nic się nie zmieniło od ostatniego naszego
spotkania. Entera używam bardzo wstrzemięźliwie,
gdyż jest mi bardzo drogi. Ponieważ zna Pan dosko-
nale obsługę komputera, to wiem, że łatwo Pan odkry-
je dlaczego tak się dzieje.
Przez ten długi czas, w którym nie posiadaliśmy ze sobą
słownego kontaktu, wcale nie ukrywałem się w ciemnej
norze, lecz pracowałem nad OTW. Jestem przekonany,
iż była to owocna praca.
Żadna bomba atomowa nie powstała ze zjawiska dyla- tacji masy, lecz z wynikała ze zjawiska deficytu masy.
Proszę ponownie o ustosunkowanie się do istnienia lub
nie istnienia zjawiska dylatacji masy.

Widzę, że Pan HenrykK nadal będzie w sposób złośliwy utrudniał cytowanie go poprzez walenie w enter w zupełnie losowych miejscach. Praktykę, której nie da się po prostu inaczej wytłumaczyć, jak tylko potrzebą dopieczenia innym i utrucia im życia.

Nie wypatruję żadnych niedostatków u Ciebie osobiście. Wypatruję takowych w Twoim rozumowaniu. Ty jednak zamiast odnosić się do moich zarzutów, obrażasz się.
Dlaczego zatem zupełnie niepotrzebnie i złośliwie nacisnąłeś enter po przecinku po słowie "wstrzemięźliwie", a przed słowem "gdyż".
Otóż znam obsługę komputera jako tako, ale nijak nie potrafię wyjaśnić Twojego dziwacznego zachowania (chyba że właśnie złośliwością). Znajomość obsługi komputera bowiem nijak się nie przekłada na znajomość Twoich zachować.
Proszę zatem przedstawić owoce owej pracy.
Proszę wyjaśnić jak rozumiesz oba zjawiska i jaka zachodzi między nimi różnica.
J.w. proszę opisać, co to za zjawisko owa "dylatacja masy"?

Proszę zwrócić uwagę, że HenrykK poświęcił cały swój post temu, jak to ja strasznie krzywdzę go swoimi oskarżeniami, ale nie odpowiedział na żadne z moich pytań, ani nie ustosunkował się do żadnego zarzutu.

• Nie wyjaśnił, czemu obliczenia Einsteina były "beznadziejne" (jakie błędy obliczeniowe zawierały)
• Jakie niepotwierdzone założenia Einstein przyjął.
• Czy używa GPS-a, a jeśli tak, to ja to wyjaśni, skoro "OTW nigdy nie została potwierdzona".
• Jakie odkrycia "potwierdzają naiwność" TW
• W jaki sposób badania z LHC dowodzę błędności TW

Tak jak się spodziewałem: HenrykK będzie kluczył, obrażał się, pisał długie posty o niczym, ale nie podejmie dyskusji. Potem zniknie na długie miesiące, rzekomo "pracować nad teorią". Po tym czasie wróci i będzie powtarzał znowu to samo.

Zamierza Pan dyskutować o teoriach względności, a nie
potrafi zinterpretować dylatacji masy.
Nie poradził sobie Pan również z przyczyną zawężo-
nego tekstu w moich wypowiedziach. No cóż!
Poprzednio zakończyłem dyskusję, ponieważ nie wi-
działem dalszego sensu jej kontynuowania.
Ówczesna sytuacja przypominała tą obecną.

Czyli HenrykK nie będzie ze mną kontynuował dyskusji, bo:

• Nie rozumiem wymyślonych przez niego pojęć, których znaczenia nie raczył wyjaśnić.
• Nie podoba mi się jego maniera klepania w enter, której nie raczył wyjaśnić.

Oczywiście na żadne z moich pytań nie odpowiedział, ani nawet nie próbował odpowiedzieć. Oczywistym jest więc, że HenrykK jest świadom, iż głosi nieprawdę.

Dylatacja czasu materii oraz długości jest błędna.

Czy byłby Pan był uprzejmy podać argumenty na potwierdzenie tego stwierdzenia?

Światło w idealnej próżni od punktu do punktu dotrze w tym samym czasie nie ważne z której strony będziemy na to patrzeć. Nawet pod kątem. Każdy obserwator zarejestruje moment wyjścia i dotarcia do celu w tym samym momencie. Jeżeli będziemy się oddalali od ziemi z prędkością światła ( co nie jest możliwe) do obraz docierający do nas będzie cały czas niezmieniony tak jak byśmy oglądali zatrzymane zdjęcie ale jak będziemy się zbliżali z prędkością światła będzie docierał dwa razy szybciej.
Patrzą na to z ziemi przy oddalaniu zatrzymamy się w czasie a przy powrocie zestarzejemy się dwa razy szybciej- ale tylko teoretycznie bo czasu upłynie i tu i na statku tyle samo.

Dziękuję Panu za wpis. W 90% już z nim się zgadzam.
Z resztą jeszcze muszę się przespać.
To, że dylatacja masy została zaniechana w poważnych
rozważaniach jest prawdą. Sam A. Einstein ponoć się
wycofał z tego pomysłu. Pokutuje on jednak pośród
wielkiej rzeszy dogmatycznych fizyków, ponieważ nie
potrafią sobie poradzić z uzasadnieniem wzrostu zapo-
trzebowania na energię podczas rozpędzania cząstek
w akceleratorach.
Proponuję teraz przenieść się do takiego właśnie akce-
leratora, którym jest Wielki Zderzacz Hadronów.
Przyspieszanie cząstek w tym urządzeniu następuje
Zgodnie ze wzorem:
r=mv/qB
r – promień po którym krążą cząstki
m – masa protonu
q – ładunek elektryczny protony
B – wartość indukcji magnetycznej pola, które przy-
śpiesza cząstki
Proszę podstawić te wszystkie wartości do wzoru
i obliczyć promień jaki powinien posiadać zderzacz.
Doznacie Państwo sporego szoku naukowego, kiedy
skonfrontujecie tę obliczoną wartość z rzeczywistym
promieniem toru urządzenia

Przepraszam, przeoczyłem v -prędkość z jaką poruszają się cząstki w WZH.

A dlaczego zgodnie z tym wzorem, skoro ten wzór zgodnie z STW jest dobry tylko dla małych v?

Oczywiście na to pytanie HenrykK również nie odpowie. Jak na kilkanaście innych pytań, które mu w różnych, spamowanych przez niego wątkach zadałem.
Jeśli znajdujemy się w układzie poruszającym się względem tych punktów - nie. Światło z naszego punktu widzenia będzie poruszać się z tą samą prędkością. Więc czas jaki mu zajmie pokonanie danego odcinka może być inny.

Teoria względności to nic innego jak przyglądanie się dwóch obserwatorów na szklankę w której jest ½ wody. Jeden powie że jest w połowie pusta a drugi w połowie pusta.
Cały dowcip polega na tym, że jeżeli zamienią się miejscami i zastosują te same kryteria oceny zawartości co druga osoba będą widzieli tą szklankę jak partner.
Wody natomiast ani nie przybędzie ani nie ubędzie.
Teoria względności ma jedynie taki sens że jeżeli znajdziemy się w ściśle określonym miejscu i zastosujemy ściśle określone kryteria to wynik dla wszystkich obserwatorów będzie ten sam czyli czas długość prędkość itd.

W poprzednim poście wkradł się błąd oczywiście że szklanka w połowie pusta a drugi w połowie pełna.

Panie Zefciu, ten wzór nie jest wcale zgodny z STW,
ponieważ jej wcale nie dotyczy. Jest to wzór, który
opisuje zasadę poruszania się ładunku elektrycznego
kiedy przyłożymy do niego prostopadłe pole magnet.
Jego tor ulega wówczas zakrzywieniu i przemieszcza
się on po okręgu z prędkością proporcjonalną do indu-
kcji pola. Według tej zasady jest również zbudowany
Wielki Zderzacz Hadronów.
Widzę, że obawia się Pan dokonać tego obliczenia.
Zapewniam Pana, nie ma w tym żadnego podstępu.
Wręcz przeciwnie będzie to inspirowało Pana do zmia-
ny spojrzenia niektóre teorie fizyczne.
Na pozbycie się przeświadczenia, iż każdy ruch jest
względny wobec innego wystarczy odnieść go do prę-
kości światła. Pełni ono w takim przypadku rolę uniwer-
salnego obserwatora. Paradoks bliźniaków przestaje
wówczas stanowić jakikolwiek problem.