Nie bezpośrednio, ale napisałeś. Skoro nie ma żadnej logiki, wniosek narzuca się sam.

Jako Teista w 100% się zgadzam.
Przyjmując założenie że wielki wybuch rzeczywiście miał miejsce możemy jedynie stwierdzić związek przyczynowo-skutkowy między nim a światem.Sam Bóg może się dopiero wyłonić poprzez wiarę w racjonalność świata.Dochodzimy tutaj do teizmu niemotywowanego religijnie zwanego racjonalizmem metafizycznym który bada ostateczne niedoświadczalne przyczyny.W opozycji do niego stoi racjonalizm pozytywistyczny który zakłada przyczyny naturalistyczne w ramach doświadczenia. Wariant racjonalno-metafizyczny obejmuje również racjonalność pozytywistyczną która programowa działa w zakresie przyrodoznawstwa natomiast ten pierwszy dodaje element ostateczny czyli posiada atutuy ich obu.W ten oto sposób Bóg wyłania z racjonalności

Bóg deistyczny tak, ale na pewno nie Bóg chrześcijański.

Deistyczny bożek ma mniej sensu niż każdy dowolny teistyczny Bóg. No ale wiadomo, deizm modny

Faktycznie,na tym etapie wnioskowania który zaproponowałem można się z Tobą zgodzić.Natomiast sam Deizm (mózg sterujący wszechświatem)faktycznie stanowi doskonałą bazę do przyjęcia koncepcji Boga chrzescijanskiego.Dlaczego?Ano dlatego że powyższy wariant zakłada istnienie racjonalnej podstawy przyczynowo-skutkowej.Wsparciem dla tej konecepcji jest argument teleologiczny (celowe działanie,boski projektant)ktory stanowi istotną przesłankę za przyjeciem koncepcji bytu osobowego działającego w okreslonym kierunku.Stajemy w ten sposób de facto przed dwiema możliwosci.Albo jest to coś enigmatycznego(deizm) albo osobowość która w jakimś sensie/celu zaprojektowała nasz świat i jednoczesnie chce abyśmy się o tym przekonali/dowiedzieli.Przy takim założeniu zasadność wiary w byt osobowy czyli Boga chrześcijańskiego wydaje się zasadna.Co więcej w ramach teizmu(racjonalizmu)chrzescijanskiego funkcjonują :racjonalizm metafizyczny(jako deizm) i racjonalizm pozytywistyczny (naturalizm).

Bóg deistyczny nie jest racjonalny. Przede wszystkim przy tej koncepcji znika sens stwarzania Świata.

Jest racjonalny względnie ponieważ zakłada jednak jakiś mózg W ramach drabinki mimo wszystko szczebel wyżej niż ateizm natomiast niżej niż korona absolutnej racjonalności czyli teizm chrześcijański.

Prawdziwy rozwoj nauki trwa puki co bardzo krotko - to jasne ze o sobie samych, ziemi i wszechswiecie niewiele wiemy, ale wydaje mi sie ze w ciagu ostatnich 200 lat dowiedzielismy sie o wiele wiecej niz w poprzednich paru tys lat, mozna wiec wierzyc w coraz szybszy rozwoj nauki i w to ze wiele rzeczy teraz dla nas niewytlumaczalnych bedzie przez nauke wytlumaczonych.
Uwazam ze jesli wiara pomaga w zyciu, to swietnie, ci ktorzy nie wierza i daja sobie rade - tez swietnie.
W moim przypadku wiara w jakas rozumna przyczyne stworcza wrzechswiata i czlowieka jest o wiele przyjemniejsza niz wiara w przypadkowy wielki wybuch, dlatego jej sie trzymam.

Akurat wyjątkowo w tej sytuacji bezmyślna śpiewka hubrisa o krasnoludkach ma sens. Nie żeby on sam świadom tej różnicy. Ale przyfarcił, więc nie można się czepiać.

I właśnie dlatego, że hubrisowi brak owej świadomości, a celem jedynie wyśmiewanie, moja reakcja była jaka była i taka pozostanie.

Jeśli ktoś napisał coś sensownego (jak potwierdził zefciu) to Twoja pseudoteoria o wyśmiewaniu się nie ma wielkiego sensu, no chyba, że potrafisz czytać w myślach hubrisa.

Dla istoty wszechmogącej trywialne byłoby pokazanie ludziom że jest jedynym Bogiem. Jak to robi wiedług chrześcijan? Wybiera sobie pasterski naród izraelski, wysyła siebie samego jako Jezusa na śmierć plus czyni kilka cudów i tyle. Tak postępuje istota wszechmogąca która chce abyśmy się o niej dowiedzieli?

Tak postępuje istota Wszechmogąca,która stworzyła człowieka dla swego Słowa(wszak sama jest Duchem o blasku pełnym chwały ),dając jednocześnie wybór czy to ci pasi czy nie (oczywiście z miłości,bo miłość to nie kajdany),nie widzisz jej bo to wpływałoby na Twój wybór ...Ta istota jest jaka jest z tymi swymi potężnymi atrybutami,więc wiesz..
Jedyne co mogła jeszcze zrobić to uniżyć się jeszcze bardziej, pojawić się pomiędzy nami w naszej ludzkiej postaci(oczywiście też z miłości)...no cóż,nie chodzi tyle o to by w Nią uwierzyć, co Jej uwierzyć,a to znaczna różnica...

Jeśli to ma przekonać niedowiarków to dziękuję bardzo...

Ależ ja nikogo nie próbuję przekonać.
Jego Słowo nie potrafi,a mnie niby ma się udać,oj nie
Zresztą Ty Go nie szukasz,raczej zwalczasz